Σας παρακαλώ, πρώτα η γενική εικόνα.
Η Κυβέρνηση, μετά την μετ’ αντιδράσεων επιστροφή των Μηχανημάτων της Αναδόχου Εταιρείας στον Πειραιά, έχει ξεκινήσει δυνατά εκστρατεία ενημέρωσης.
Ο Νότης Μηταράκης έδωσε διαδικτυακά συνέντευξη, αύριο θα έχει δημόσια διαβούλευση και διάλογο με φορείς, την ερχόμενη Δευτέρα ομιλία στο Ομήρειο, ο δε Κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Οικονόμου ξεκαθάρισε σήμερα με τον πλέον επίσημο τρόπο, ότι τα όσα λέει και πράττει ο υπουργός Μετανάστευσης είναι θέσεις του υπουργικού Συμβουλίου.
Πάμε τώρα στην τοπική εικόνα.
Για το Θόλος συζητά και επιμένει μόνο η Κυβέρνηση. Ο Δήμαρχος Χίου πρότεινε τη θέση Μπαμπακιές στην Βόρεια Χίο, αλλά δεν έχει την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, οι δε Περιφέρεια Β. Αιγαίου, παρατάξεις της Αντιπολίτευσης, αλλά και η Επιτροπή Αγώνα κατοίκων και αιρετών, λέει θα πούμε γεωγραφική θέση, μόνο αν αλλάξει η Κυβερνητική πολιτική.
Γιατί επί της ουσίας, και για να μην μπούμε τώρα σε λεπτομέρειες, το να λες ΟΧΙ Κλειστή Ελεγχόμενη Δομή, αλλά μόνο Κέντρο καταγραφής, δυναμικότητας 500 ατόμων και απονομή Ασύλου στην ενδοχώρα, σημαίνει αλλαγή πολιτικής για το Μεταναστευτικό της Ελλάδας, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Και τώρα πάμε σε αυτά που συμφωνούμε ΟΛΟΙ.
1. Πρέπει να δώσουμε λύση σε υπαρκτό πρόβλημα.
2. Αυτή πρέπει να δοθεί με συναίνεση και χωρίς βιαιότητες.
3. Τις πολιτικές αποφάσεις τις παίρνει η Κυβέρνηση.
4. Όμως χρειάζεται η συνεργασία των τοπικών κοινωνιών και η γνώση της συναίνεσης της ή όχι.
Άρα πάμε τώρα στην… λεπτομέρεια.
Ο κόσμος είναι μαζί μας, είπε σήμερα ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αν συνέβαινε αυτό πάντως, θα έραινε τα Μηχανήματα της ΤΕΡΝΑ με… ροδοπέταλα.
Έχουμε κάνει δημοσκόπηση και μας δείχνει ότι ο κόσμος θέλει την πολιτική μας, λέει ο Νότης Μηταράκης.
Η δημοσκόπηση είναι μαϊμού, απαντά η «άλλη» πλευρά.
Στο «άλλη» έβαλα επίτηδες εισαγωγικά. Φτάνει πιά το σαράκι της Φυλής. Εμείς και οι άλλοι. Είμαστε όλοι αδέλφια, Έλληνες και Ευρωπαίοι πολίτες και οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε ως τέτοιοι.
Εδώ, στο σημείο αυτό, έρχεται λοιπόν ξεκάθαρα η πρόταση μας στον τίτλο του κειμένου.
Γιατί δεν κάνουμε ένα τοπικό Δημοψήφισμα, με ένα ξεκάθαρο επίσης ερώτημα;
Συμφωνείτε με την Κυβερνητική πολιτική δημιουργίας Κλειστών Ελεγχόμενων Κέντρων Μεταναστών στο νησί ή όχι;
Και εδώ ακούω τον…. αντίλογο. ‘Αντε Τζούμα να σε δεί… γιατρός, τι είναι εδώ Ελβετία;
Όχι δεν είναι, αλλά δεν πρέπει να γίνει και… Αλβανία, και μετά είναι κακό να γίνει η αρχή από τη Χίο; Αν θέλει ακολουθεί και η Μυτιλήνη.
Στη χώρα μας το πρώτο Δημοψήφισμα έγινε το 1862!
Προβλέπεται στο Σύνταγμα του 1927 άρθρο 125 παρ. 2, στο Σύνταγμα του 1975 άρθρο 44 παρ. 2 και από το 1920 έως το 2011 έχουμε κάνει 9 Δημοψηφίσματα.
Προβλέπεται ακόμα στον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων από τον Νόμο 3463 ΦΕΚ Α114/30-6-2006 και απαιτεί απόφαση των 2/3 των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου.
Γιατί δηλαδή μπορεί η Ν.Δ. και το ΚΙΝΑΛ, και αύριο ίσως ο ΣΥΡΙΖΑ, να εκλέγουν, πανελλαδικά μάλιστα αρχηγό από τη βάση;
Δεν μπορούμε και εμείς μια Κυριακή, που θα πεί το Δημοτικό Συμβούλιο, να πάμε σε 30 ας πούμε κάλπες, με την συνδρομή του Δήμου Χίου, για τα πρακτικά ζητήματα και του Δικηγορικού Συλλόγου, για την διασφάλιση της νομιμότητας και να ψηφίσουμε τι θέλουμε τελικά;
Θα είναι, θα πεί κανείς, το πρώτο Δημοψήφισμα για τοπικό ζήτημα.
Ε, και, θα μας γράψει και η… ιστορία.
Όμως θα ξέρει η Κυβέρνηση, τις διαστάσεις συναίνεσης στην πολιτική της και οι αντιδρώντες θα έχουν συναίσθηση της δύναμης τους.
Δίκιο δεν έχει όποιος φωνάζει πιο δυνατά, όπως και καμιά λύση δεν δίνεται χωρίς την λαϊκή θέληση. Ειδικά όταν έχεις να κάνεις με έναν πληγωμένο κόσμο από την πολιτική βουδιά του αιώνα, την αποστολή χουλιγκανικών δυνάμεων των ΜΑΤ να επιβάλουν λύση με τον βούρδουλα.
Υ.Γ.: Καλή συνέχεια της θητεία του για τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Χίου Παύλο Καλογεράκη. Σε δύσκολους καιρούς οι σοβαρές φωνές μετράνε διπλά.
