Δεν έχουμε πάρει θέση για το θέμα έχοντας απορία για την έκταση του εγχειρήματος, αλλά το κάνουμε σήμερα, με αφορμή την εξαγγελία του Πρωθυπουργού μας, του τυχερότερου πολιτικού της οικουμένης, με την ευκαιρία ευχές να ζήσει σαν τα ψηλά βουνά το ζεύγος Στέφανου – Τέϊλορ ή Τέϊλορ - Στέφανου για να μην έχουμε… παρεξηγήσεις, για τα κινητά τηλέφωνα των μαθητών.
Είδαμε και εδώ το απάνθισμα της Κυριάκιου λογικής. Ήξεις – αφίξεις, στο κέντρο και πουθενά, πάμε και όπου βγεί. Τα κινητά δεν θα βγαίνουν από την τσάντα. Ωραία και αν βγούν, τι ακριβώς θα κάνει ο Καθηγητής κύριε Πρωθυπουργέ; Έχετε μπεί σε ζούγκλα τα τελευταία τριάντα χρόνια, έχετε αίσθηση της πραγματικότητας;
Θυμάμαι την μικρή μου κόρη, να μου ανακοινώνει στεναχωρημένη ότι ο νέος τους Γυμνασιάρχης, αναφέρομαι στο Α’ Γυμνάσιο, ήταν αυστηρός, διότι απαιτούσε πριν περάσει ο μαθητής από την είσοδο στις τάξεις, να παραδώσει στο γραφείο του το κινητό του. Το οποίο και έπαιρνε στο σχόλασμα. Της απάντησα τότε να είναι χαρούμενη, γιατί ο Γυμνασιάρχης της ήταν ένας σωστός εκπαιδευτικός, που είχε με το Καλημέρα τον έλεγχο του Σχολείου. Όπερ και εγένετο. Η χρονιά πέρασε σωστά και στρωτά, οι μαθητές πειθάρχησαν ΟΛΟΙ, τα κινητά δεν ήταν μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Τώρα τι έκανε ο Πρωθυπουργός; Με το «μέσα στις τσάντες» θα κόψει και του σωστού εκπαιδευτικού το δικαίωμα, να πετάξει το «ανάθεμα» να το βγάλει από το Σχολείο. Διότι από την στιγμή που θα είναι μέσα στην τσάντα, θα είναι και στο χέρι του μαθητή και ο Καθηγητής, είναι που είναι κακοπληρωμένος, δεν θα κάτσει και να τρελαθεί, άρα στο τέλος αντί για μάθημα θα γίνεται του… κινητού.
Αν το συλλογιστεί κανείς, στα ίδια πλαίσια της ίδια λογικής, κινείται όλη η Κυβερνητική πολιτική. Λίγο απ’ όλα και τίποτα και δεν ξέρουμε τι θέμε.
Αλήθεια, για να πιάσουμε λίγο το θέμα των γιατρών; Εδώ η Κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός για να σταματήσουμε όλοι να βαράμε τον βολικό Άδωνι, τι ακριβώς θέλει; Κρατική ή ιδιωτική υγεία ή εν τέλει… τίποτα; Μάλλον το τελευταίο.
Οι γιατροί λέει του Νοσοκομείου μπορούν το απόγευμα να ανοίξουν ιδιωτικό Ιατρείο εκτός.
Κατ’ αρχάς μπορεί κανείς να πεί σε ένα γιατρό ή όποιον άλλο εργαζόμενο, πέθανε; Δεν μπορεί να το πεί. Οι άνθρωποι πένονται στην κυριολεξία, γιατί να μην δουλέψουν τα απογεύματα;
Αρχίζουν τώρα τα ερωτήματα. Με πιά πελατεία; Μα την έτοιμη την πρωινή του Νοσοκομείου. Και ένας ιδιώτης – σκέτο γιατρός, που δεν έχει αυτό το προνόμιο δεν δέχεται αθέμιτο ανταγωνισμό; Όχι αθέμιτο δέχεται αλλά… κατακρευουργικό.
Και ας πούμε ότι γίνεται αυτό, θα λυθεί το πρόβλημα; Και δεν θα λυθεί, γιατί και με την μέθοδο και στο ΕΣΥ και εκτός ,η Κυβέρνηση ψάχνει για κορόϊδα. Στο τέλος της ημέρας, οι ξεθεωμένοι γιατροί θα διαπιστώσουν ότι η διατήρηση εξωτερικού ιδιωτικού ιατρείου, συν η φορολογία θα τους πηγαίνει ίσα βάρκα ίσα νερά. Άρα σε πιά λογική οδηγούμαστε; Μένε μέσα στο ΕΣΥ και πείνα ή κάνε ότι δεν βλέπεις το φακελάκι που μπαίνει στην τσέπη «μαύρο» και αφορολόγητο.
Που καταλήγουμε; Οι γιατροί θα σέρνονται και οι ασθενείς, που δεν έχουν «λαδάκι» θα περιμένουν το καντηλάκι τους να σβήσει.
Κοντολογίς για να καταλήξουμε κάπου μη… Πρωθυπουργικό. Με τα σκατά λουκουμάδες δεν γίνονται. Χωρίς λεφτά ούτε υγεία γίνεται ούτε παιδεία. Αλλά εδώ συμπληρώστε και κάτι άλλο. Δεν γίνεται και χωρίς πολιτική. Και η Κυβέρνηση εδώ αυτό μας δείχνει καθημερινά. Την… μη πολιτική. Ήξεις – αφίξεις, πολλά λόγια και τίποτα. Το πρόβλημα δυστυχώς δεν είναι μόνο χρηματικό.
Υ.Γ. Είδατε την λεπτομέρεια στην τελευταία ανακοίνωση του ΣΕΣΝΟΧ; Τώρα δεν την «κοπανάνε» από το ΕΣΥ μόνοι γιατροί αλλά και οι Νοσηλευτές!!!
