Ολοι οι άνω των 50 θυμόμαστε τα «φορουδιασμένα» βιβλία όπου οι μανάδες μας και μετά εμείς οι ίδιοι, αγοράζαμε μπλέ και μετά άλλων χρωμάτων χάρτινες «κόλες» και φορουδιάζαμε, ντύναμε τα βιβλία μας, για να αποφύγουμε τη φθορά των εξωφύλλων τους. Η εξέλιξη άφησε τα βιβλία, που έγιναν περισσότερα αλώβητα και έφερε τα διαφανή αυτοκόλλητα, για τα οποία βιβλιοπωλείο του νησιού μας διαφημίζει ότι τα ντύνει με ένα ευρώ το ένα!
Κατ’ αρχήν κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον βιβλιοπώλη, δεν έριξε δόλωμα, δεν είπε 20 λεπτά το βιβλίο να δελεάσει. Στόχευσε στα ίσια στην μάνα και τον πατέρα, που έχει «κουλάδια» εκ του κουλός, ζαβός, ανίκανος προς εργασία, που αντί να δαπανήσει ένα 5ευρώ να αγοράσει ένα ρολό αυτοκόλλητο, με ένα ρολό έβγαλαν το Σχολείο τρία παιδιά μας, προτιμά να δώσει 15,17,20 ευρώ, αναλόγως την τάξη, για να «φορουδιάσει» τα βιβλία των παιδιών του, τα οποία παρεμπιπτόντως από την Β’ Δημοτικού και μετά μπορεί να το κάνουν τα ίδια, να μάθουν ότι τα δάκτυλα τους είναι και κάπου αλλού χρήσιμα πλην του… κινητού.
Είχα λοιπόν την απορία, τι κίνηση παρουσιάζει η συγκεκριμένη δραστηριότητα σε μια πτωχευμένη χώρα, που οι πολίτες της χρωστούν και της Μιχαλούς.
Ρώτησα λοιπόν τον βιβλιοπώλη, παρουσία μάλιστα του Φιλόλογου Λεωνίδα Πυργάρη, που άκουσε μαζί με μένα με ανοικτό στόμα την απάντηση.
«Γίνεται ο χαμός, ένας υπάλληλος μόνιμα κάνει αυτή τη δουλειά, όλοι δε οι υπάλληλοι και είναι πολλοί, στα κενά τους κάνουν το ίδιο να προλάβουμε τις παραγγελίες. Ερχονται εδώ μας πετάνε την σακούλα όπως είναι από το Σχολείο, δίνουν ένα 20 ευρώ και… ξεμπερδεύουν. Και να ήταν μόνο αυτό, πήγαινε κάτω και δες τα στυλό, έχει με μισό ευρώ και προτιμούν να δώσουν 3,5 για κάτι που κάνει την ίδια δουλειά.
Αρα λοιπόν αδέλφια, λεφτά υπάρχουν… όπως και «κουλάδια» υπάρχουν. Δεν ανέφερα τυχαία τον Λ. Πυργάρη, ένα εκ των κορυφαίων Φιλολόγων της Χίου, που στέκεται χρόνια επικεφαλής των ρομαντικών, που διδάσκουν τα απογεύματα στα δωρεάν Φροντιστήρια των παιδιών, που δεν έχουν την δυνατότητα να σκάνε 12 ευρώ την ώρα στον καθηγητή τους εννοείται, που τους κάνει στο σπίτι ιδιαίτερο μάθημα και έτσι δένεται και… συναισθηματικά με το παιδί και του κάνει το 16 ας πούμε 19. (12 ευρώ η ώρα τα τρία παιδιά = 36Χ5 ώρες ημερησίως = 180Χ6 =1080Χ 4 εβδομάδες = 4320 ευρώ το μήνα «μαύρα» άραχνα και λαχταριστά.
Πώς να αισθάνονται άραγε οι ρομαντικοί των «Αλλήλων ένεκα» όχι για τους συναδέλφους τους, αυτοί γνωρίζουν ότι μετά τον απογευματινό κάματο το πρωϊ… ξεκουράζονται στο Σχολείο, πως αισθάνονται με τους γονείς, που σκάνε σε τέτοιες εποχές τα 20 ευρα, για να «φορουδιάσουν» τα βιβλία των παιδιών τους;
Να γιατί η αντίληψη τζάμπα είναι λάθος. Αν ο γονιός ήξερε ότι το ένα βιβλίο έχει ένα ευρώ, το έδινε προκαταβολικά και το ευρώ επιστρέφονταν του χρόνου, εφόσον το βιβλίο μπορούσε να επαναχρησιμοποιηθεί και θα «φορούδιαζε» το βιβλίο μόνος του και ο κανακάρης θα ήξερε ότι σκίζοντας το βιβλίο του, με το τέλος της χρονιάς, θα πλήρωνε ξανά τα βιβλία της επομένης.
Σταματώ εδώ γιατί πρέπει να δω το σήριαλ με τον… Φλαμπουράρη.
Υ.Γ Χότζα μου, του λέει η γυναίκα του, γιατί δεν κλείνεις το καπάκι στο μέλι και μαζεύονται στα χείλη πάνω μύγες. Και ο σοφός Χότζας απαντά: Γιατί αυτές είναι χορτάτες ενώ αν το ανοιγοκλείνω θα μαζεύονται συνέχεια οι πεινασμένες.
