Κόσμος πολύς στην Πυραυλάκατο «Σημαιοφόρος Τσιμιτζόπουλος» το πλοίο του Πολεμικού μας ναυτικού, που ναυλοχεί στο λιμάνι μας, στα πλαίσια της ναυτικής εβδομάδας, που της αλλάξαμε όνομα, γιατί έτσι την έλεγαν οι προηγούμενοι και εμείς ότι έλεγαν έτσι οι… άλλοι, το αλλάζουμε.
Κόσμος πολύς από ένα πλήρωμα έτοιμο και πρόθυμο να ξεναγήσει και να δείξει ότι δείχνεται, μια μεγάλη πλούσια αγκαλιά, που συγκίνησε τους μάχιμους ναυτικούς μας, κάτι που μας τόνισε και ο Κυβερνήτης του Πλωτάρχης Στέλιος Μαδεντζίδης, στο σχετικό ρεπορτάζ, που πραγματοποιήσαμε.
Μας έδειχνε και τα μάτια του έλαμπαν, για ένα πλοίο απ’ τα καλύτερα στο είδος του, ένα πλοίο ταχύτατο, που δρα κεραυνοβόλα και την ίδια ώρα μπορεί να «χωθεί» λόγω χαμηλού ύψους. Που είναι μικρό το δέμας αλλά ταυτόχρονα έχει μια ισχυρότατη δύναμη πυρός, ικανή να κάνει τον κάθε αντίπαλο να τρέμει, δρώντας ταυτόχρονα με δέσμες πυρός στη θάλασσα, τη στεριά και τον αέρα.
-Τον αγαπάτε τον Τσιμιτζόπουλο, ρωτήσαμε αυθόρμητα τον Κυβερνήτη.
Για να μας απαντήσει λιτά, με την κοφτή ματιά του έλληνα Αξιωματικού.
« Ο Τζιμιτζόπουλος είναι το σπίτι μας, είναι το όπλο μας, είναι ο υπερασπιστής των θαλασσών και της πατρίδας μας, τον αγαπάμε και τον προσέχουμε γιατί χωρίς εμάς δεν θα υπήρχε ο Τζιμιτζόπουλος».
Προς τούτο και η φωτογραφία με τον Πλωτάρχη κυβερνήτη και κάποιους από τους Αξιωματικούς στο… σαλόνι του πλοίου.
Ναι κύριοι χάρη σ’ αυτούς υπάρχει ο «Τσιμιτζόπουλος».
Γιατί, αυτό που πέρασε στα… ψιλά επίτηδες ο Κυβερνήτης, είναι ότι ο «Τζιμιτζόπουλος» είναι 40 χρόνων, για πλοίο δηλαδή, στα ανθρώπινα μέτρα πλησιάζει τα… 80 και έπρεπε εδώ και χρόνια να βρίσκεται παροπλισμένο στο Ναύσταθμο.
Και όμως διασχίζει το Αιγαίο και υπερασπίζεται υπέργηρο την πατρίδα, χάρη στο ελληνικό φιλότιμο του πληρώματος του, αλλά αυτό δεν φτάνει και μακάρι να το καταλάβουμε πριν τα χάσουμε όλα. Γιατί χωρίς πλοία δεν είμαστε τίποτα.
Μπορεί να μας λείπουν όλα, μπορεί να μας έχουν γονατίσει πολλά, αλλά ο εκσυγχρονισμός του στόλου μας έπρεπε να είχε γίνει χθές.
Υ.Γ. Οι έχοντες στοιχειώδη γνώση της ιστορίας γνωρίζουν ότι χωρίς τον ελληνικό στόλο σήμερα θα είμαστε επαρχία της Σμύρνης και νησί της Τουρκίας. Οι Σύμμαχοι βλέπετε στους Βαλκανικούς πολέμους, δεν μας συμπεριέλαβαν για τα ωραία μας τα μάτια, αλλά μόνο και αποκλειστικά μόνο για το στόλο μας.
