Θεωρητικό το ερώτημα ικανό όμως να μας ταρακουνήσει ότι δεν θα είμαστε πάντα… τυχεροί.
Γιατί σ’ αυτήν την πυρκαγιά στους Βαβύλους είμαστε.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Εκδηλώθηκε στις 10.30 π.μ. μια ωραία ώρα για την ιδανική κινητοποίηση όλων, από τον κρατικό μηχανισμό μέχρι τους κατοίκους.
Για σκεφτείτε αντί για 10.30 το πρωϊ να εκδηλώνονταν 10.30 το βράδυ;
Αμέσως μετά εκδηλώθηκε με σχεδόν άπνοια.
Για να φανταστούμε την ίδια πυρκαγιά με 7-8 μποφόρ Βορείους ανέμους;
Συνεπώς, επειδή δεν θα είναι η μοναδική πυρκαγιά του καλοκαιριού, ας σημειώσουμε μερικά πράγματα και ας πάρει ο καθένας τις ευθύνες του.
Επίσημο πόρισμα για την αιτία της πυρκαγιάς των Βαβύλων δεν υπάρχει.
Ποιός όμως θα πείσει όχι τους κατοίκους της περιοχής, αλλά κάθε λογικό άνθρωπο ότι αυτή είναι άσχετη με το άπλωμα του ΚΥΤ της ΒΙΑΛ, που οι σκηνίτες όσο και αν φαίνεται παράξενο είναι πιό κοντά στους Βαβύλους παρά στο… Χαλκειός;
Άρα, δεν μπορούμε να συζητάμε με την παραμονή αυτού του υπερπληθυσμού. Στην Χίο έχουμε μηδενικές ροές εδώ και ένα δίμηνο. Εδώ το υπουργείο Μετανάστευσης παίρνει άριστα. Όμως τι βαθμό παίρνει για τον πληθυσμό που παραμένει;
Αν, αν λέμε συνεχιστεί η ίδια μηδενική ροή, μέχρι ας πούμε τον Δεκέμβριο του 2020 με πιά λογική η ΒΙΑΛ θα πρέπει να έχει 5000 ανθρώπους και όχι 1000;
Αμέσως μετά και εδώ φαίνεται ότι ο Δήμαρχος Χίου, όπως προκύπτει από δηλώσεις του, παίρνει την κατάσταση πάνω του, θα συζητάμε επ’ άπειρον για την αντιπυρική ζώνη της ΒΙΑΛ; Ότι αποφασίστηκε πρέπει να γίνει. Η περιοχή πρέπει να καθαριστεί και να… ξυριστεί. Οι δε έτσι κι’ αλλιώς θιγόμενοι κάτοικοι να αποζημιωθούν.
Όμως αν δούμε μόνο την ΒΙΑΛ, συγνώμη αλλά κάνουμε ότι και η… στρουθοκάμηλος.
Αλήθεια, ποιός θα στείλει το παιδί του σε κατασκήνωση στα Σκλαβιά, με αυτή την κατάσταση, που είδαμε εμείς σήμερα;
Ο κύριος Βουράκης θα δώσει άδεια πυροπροστασίας, επειδή πέριξ των κατασκηνώσεων θα υπάρχουν όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά πυροσβεστικές φωλιές. Να σβήσουν τι;
Το δάσος των Σκλαβιών υπάρχει σήμερα μόνο από τύχη. Τα κλαδιά όχι ακουμπούν το ένα το άλλο στην άλλη άκρη του δρόμου, στην ουσία έχουν εξαφανίσει τους δρόμους.
Αν ω μη γένοιτο εκδηλωθεί πυρκαγιά εκεί με αέρα, η φωτιά σε 15’ λεπτά θα τα έχει κάνει όλα στάχτη από τους Βαβύλους μέχρι το Θολόποταμι.
Αν υπήρχε βέβαια οργανωμένο κράτος, θα βάζαμε τους φιλοξενούμενους στο ΚΥΤ έναντι τουλάχιστον της δωρεά τροφής τους να έχουν… γλύψει όχι μόνο τα Σκλαβιά αλλά και άλλους δασικούς πυρήνες.
Κάτι τέτοιο όμως δεν υπάρχει.
Άρα, άρα ας μην βαυκαλιζόμαστε και συγχαίρομε αλλήλους, γιατί τα καταφέραμε στην φωτιά των Βαβύλων.
Βεβαίως και δεν μηδενίζουμε τίποτα, βεβαίως και καταφέραμε όλοι μαζί, αλλά κυρίως είμαστε τυχεροί, αλλά αυτό δεν είναι δεδομένο και για την επόμενη πυρκαγιά, που καραδοκεί.
Υ.Γ: Δεν φοβερίζω κανέναν, δεν υποκαθιστώ κανέναν, λέω ευθαρσώς και υπογράφω την άποψη μου. Δεν θα έστελνα υπό αυτάς τας συνθήκας το παιδί μου σε κατασκήνωση στα Σκλαβιά.
