Αλήθεια, που στο δαίμονα είναι ο πολιτισμός μας;
Τι είναι αυτό, τρώγεται;
Το βλέπεις στις άκρες των δρόμων, όπου το μάτι έχει συνηθίσει στην… γουρουνιά.
Μιλάμε σε απόσταση 50 -100 μέτρων είναι διασκορπισμένα τουλάχιστον ένας κάδος πλαστικά μπουκάλια – μπουκαλάκια.
Το βλέπεις στα κλεμμένα λουλούδια του Καρφά. Η γλάστρα είναι ακριβότερη απ’ το φυτό αλλά το δίποδο έχει… γλάστρα.
Το βλέπεις στην αχαμνοσύνη των καταστηματαρχών. Από όλη την αγορά μόνο ο Πούλος στην Προκυμαία και ο Αυγουστάκης δίπλα στην ALPHA πλένουν έξω από τα μαγαζιά τους, αν μου ξεφεύγει κανένας άλλος ζητώ συγνώμη. Οι άλλοι δεν έχουν πρόβλημα να τους πάνε τα σκατοκούραδα μέσα στο μαγαζί.
Το βλέπεις τέλος στις βλαστήμιες που άκουσα να ρίχνει κάποιος, γι' αυτές οι μαλακίες που βάλανε, έτσι χαρακτήρισε τις ανάγλυφες πλάκες για τους τυφλούς, που μας υποχρεώνει και βάζουμε η Ευρωπαϊκή Ενωση, σε μια μάταια προσπάθεια να γίνουμε άνθρωποι.
Τις βλαστήμαγε λοιπόν τις πλάκες γιατί τον εμπόδιζαν να απλώσει… τραπεζάκια.
Τέλος το διαβάζεις όχι μόνο στα μάτια των συμπολιτών μας, που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα, αλλά και στα γραπτά τους.
Επιτρέψτε μου να αντιγράψω ένα από σχόλιο του Πολύκαρπου Σκαπινάκη, από σχετική ανάρτηση, του αγαπητού Καθηγητή, που διδάσκει με πάθος εφήβου καθήμενος σε αναπηρικό καροτσάκι.
Το σχόλιο του είναι κάτω από την είδηση για τις εκδηλώσεις της Αρχαιολογικής υπηρεσίας.
«Τι ωραία! Εγώ βέβαια δε θα πάω στο Αρχαιολογικό Μουσείο, όπως δε πήγα και στη πολύ όμορφη μουσική εκδήλωση που είχε πριν μερικές μέρες, γιατί εδώ και χρόνια είναι χαλασμένο το ασανσέρ που εξυπηρετεί τους ανθρώπους με αναπηρία. ΔΕΝ επιθυμώ να θέσω σε επιπλέον κίνδυνο τη σωματική μου ακεραιότητα, ούτε να υποχρεώσω τους φίλους μου και το προσωπικό του Μουσείου να με κουβαλάνε σε σκάλες ή επικίνδυνες ανηφόρες.
Η αλήθεια είναι ότι με τέτοια ζέστη δε θα πήγαινα έτσι κι αλλιώς στο μουσείο. Αν ήταν καμία όμορφη συναυλία στο Εμποριό όπως αυτές που γίνονταν παλιά θα πήγαινα σίγουρα.
Αλλά ΞΈΧΑΣΑ ότι και στον Αρχαιολογικό χώρο στο Εμποριό το ειδικό ηλεκτρικό αυτοκίνητο για την μεταφορά των ΑΜΕΑ είναι χαλασμένο εδώ και χρόνια.»
Γιατί επέλεξα την ανάρτηση του Πολύκαρπου;
Μα γιατί εδώ αφορά το Δημόσιο και εάν δεν ξεκινήσουμε από εκεί ας μην περιμένουμε οι πολίτες να ανταποκριθούν. Βεβαίως ισχύει το κατά τη σάλα και τα έπιπλα αλλά ισχύει και το αντίστροφο του.
Συνεπώς ιδού η Ρόδος για την κυβέρνηση αν θέλει να λέει σε λίγο ότι δεν άλλαξε απλά τους παλαβιάρηδες.
Πως δεν δίνεται άδεια σε κτίριο χωρίς πρόσβαση σε ΑμΕΑ; Έτσι να μην γίνεται καμιά εκδήλωση από την ώρα που αποκλείονται απ’ αυτήν τα ΑμΕΑ. Ή κύριοι θα βλέπει την εκδήλωση ο Πολύκαρπος, αυτός είναι σήμερα αύριο θα είμαι εγώ, ή δεν θα την βλέπει κανείς.
Τι θα πεί είναι χαλασμένο το ασανσέρ ή το αυτοκινητάκι μεταφοράς ΑμΕΑ.
Να τα φτιάξουν, αν δεν τα φτιάξουν εκδήλωση να μην γίνεται. Τελεία και παύλα.
Είναι από τα ζητήματα που μπορεί να λύσει η Κυβέρνηση άμεσα. Και αυτό δεν αφορά εν προκειμένω την Αρχαιολογική υπηρεσία του νησιού μας, με την τόσο αξιόλογη παρουσία, την ανάδειξη μνημείων κ.λ.π. Δεν μπαίνει... προσωπικά δηλαδή, γιατί είμαι σίγουρος ότι οι άνθρωποι έχουν κάνει σχετικές αναφορές προς τα πάνω αλλά τους... γράφουν κανονικά.
Άρα πρέπει να θεσπιστεί ως γενικός κανόνας. Εκδήλωση και δη απ' το Δημόσιο, το παράδειγμα δηλαδή, και δεν υπάρχει πρόσβαση σε ΑμΕΑ; Να μην γίνεται η εκδήλωση.
Υ.Γ. Όποιος θεωρεί ότι είναι μακριά απ’ το να γίνει ΑμΕΑ απλά κοιμάται όρθιος. Προχθές είχα τη μέση μου και για να ανεβώ στο ποδήλατο, έκανα… μαθηματικούς υπολογισμούς.
Όχι, στον γιατρό δεν πήγα. Είμαι της άποψης του αείμνηστου Καθηγητή Βορίδη, του γιατρού του γερο – Καραμανλή, που έλεγε: «Στον γιατρό δεν πας, σε πάνε».
