Η φωτογραφία του πρωτοσέλιδου του έντυπου «Μακελειό» μιλάει από μόνη της.
Αυτό το πράγμα λέγεται δημοσιογραφία σε μια χώρα, που ανθούν και μοσχοβολούν ακόμα και οι… τσιμεντόλιθοι, σε βαθμό που και τα μωρά παιδιά έχουν δει τον… βομβαρδισμό των Αστυνομικών με… οικοδομικά υλικά από μπαχαλάκηδες καταληψίες κτιρίων στην Αθήνα, πλην του αρμόδιου Εισαγγελέα που είδε πλημμελήματα, δηλαδή ας πούμε δεν φόραγαν οι βλαμμένοι με τις κουκούλες κράνη.
Βεβαίως ο Νότης Μηταράκης κατέθεσε μήνυση για αυτή την αθλιότητα, αλλά σιγά μην στάξει τώρα η ουρά του Μακελειανού… ημιόνου, όμως και αυτό πρέπει να μας κάνει σοφότερους.
Σκεφτείτε να μην έβλεπε κανείς τι έγινε με την σπασμένη πόρτα του Δημαρχείου στο νησί μας και να ενημερώνονταν για τα γεγονότα από το… Μακελειό.
Και μην το υποτιμά κανείς διότι άγνωστος αριθμός ιστοσελίδων παρομοίας ποιότητας και επιπέδου το αναπαρήγαγαν και το σερβίρισαν ως… ενημέρωση.
Μα θα πεί κανείς θα βάλομε εμείς τώρα φρένο σε κάθε «πυροβολημένο»;
Όχι δεν πρέπει να δίνουμε όμως καμία μα καμία αφορμή.
Την Τετάρτη για παράδειγμα η κινητοποίηση μας πρέπει να είναι απολύτως ειρηνική.
Το μεταναστευτικό – προσφυγικό κανείς δεν ξέρει πότε θα φύγει.
Η ρετσινιά όμως ότι τα νησιά είναι απροσπέλαστοι τόποι κολασμένων και απελπισμένων θα μείνει και μπορεί να την πληρώσουμε πολύ ακριβότερα.
Υ.Γ. Μετά τον Ν. Μηταράκη, ο Γιάννης Ξενάκης πρώτος υπερασπίστηκε την Κυβερνητική θέση για το μεταναστευτικό – προσφυγικό. Σε καλό δρόμο είναι τα στελέχη της Ν.Δ. Σε καμιά δεκαριά χρόνια με αυτό τον ρυθμό θα έχουν κάνει εντεκάδα.
