Είναι γνωστά βεβαίως τα προβλήματα του Νοσοκομείου, που από μεριάς Δημοσίου σηκώνει όλο το βάρος της περίθαλψης τόσο των ντόπιων όσο και την αλλοδαπών κατοίκων του νησιού.
Επίσης είναι γνωστές οι προσπάθειες που καταβάλλει η Διοίκηση αλλά και το Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό του «Σκυλίτσειου» όπως επίσης πασίγνωστα είναι τα κτιριακά του προβλήματα, που αυτή τη στιγμή εκτός των άλλων επικεντρώνονται στο γεγονός ότι η «Παθολογική» Κλινική είναι στην ουσία άστεγη, περιφερόμενη και διασκορπισμένη σε όλα τα σημεία του ορίζοντα.
Αυτά είναι γνωστά και χιλιοπροβαλλόμενα τόσο από την Διοίκηση, όσο και από το Ιατρικό προσωπικό και τον ΣΕΣΝΟΧ.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι την ώρα που ο κύριος Πολάκης ασχολείται με το… Facebook του, θα πρέπει να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τριτοκοσμικές καταστάσεις όπως η εικόνα που βλέπετε, που δεν είναι παρά ο προθάλαμος της Αίθουσας Χημειοθεραπείας του «Σκυλίτσειου»!
Ολες αυτές οι κουβέρτες στεγνώνουν στα κάγκελα, γιατί προηγούμενα ήταν… σφηνωμένες στα παράθυρα ή βρίσκονταν στις γωνίες του ή των θαλάμων.
Αλήθεια, ποιόν τιμά αυτή η εικόνα; Και γιατί μέχρι να γίνει η νέα Παθολογική θα πρέπει να ανεχόμαστε αυτή και άλλες παρόμοιες καταστάσεις;
Δυστυχώς περάσαμε στα ψιλά τα όσα είπε η Τούλα Βογιατζή – Μπατζούκα στην βασιλόπιτα του Συλλόγου Καρκινοπαθών, «κομψί – κομψά» για να μην χαλάσει το κλίμα.
Ο οποίος Σύλλογος Καρκινοπαθών θα μπορούσε να είναι ο μεγαλύτερος και μαζικότερος του νησιού, αν εγγράφονταν μέλη του όλοι οι καρκινοπαθείς, που αυτή τη στιγμή στη Χίο ξεπερνούν τους 1000!
Αλήθεια, πως εξυπηρετούνται όλοι αυτοί η ειδικής μάλιστα κατηγορίας ασθενείς, που θέλουν ψυχολογική στήριξη, που δεν έχουν στην συντριπτική πλειοψηφία τους την πολυτέλεια μιας ιδιωτικής Νοσηλευτικής φροντίδας, που δεν αντέχουν και οικονομικά τις θεραπείες σε ένα Νοσοκομείο των Αθηνών;
Υποβάλλονται σε Χημειοθεραπείες σε μια Αίθουσα της οποία είπαμε να δείξουμε τον προθάλαμο γιατί το εσωτερικό της είναι… χειρότερο.
Ενας μικρός θάλαμος χωρίς παράθυρο, με μια σόμπα και ένα κλιματιστικό να πασχίζουν να ζεστάνουν τον αέρα που εισβάλει από τα παράθυρα μαζί με τα νερά, όπου βρίσκονται σε καρέκλες 4 και 5 καρκινοπαθείς, όπου δίπλα τους δεν υπάρχει Ογκολόγος αλλά κάποιοι ήρωες γιατροί και νοσηλευτές χωρίς καν Γραμματειακή υποστήριξη.
Να διευκρινήσουμε βέβαια ότι θέση Ογκολόγου έχει προκηρυχθεί δύο φορές, αλλά με μισθούς... Φιλιππινέζου παραμάγειρα, που δίνει το Δημόσιο ποιός γιατρός θέλουμε να ρθεί στην ακριτική Χίο;
Ετσι αυτή τη στιγμή συμβαίνει το εξής. Ετοιμάζεται το σχήμα κάθε χημειοθεραπείας με εκτός Χίου οδηγίες και ενδοφλέβια γίνεται η λήψη από τους ασθενείς, με την παρακολούθηση γιατρών, που δεν είναι αυτή η ειδικότητα τους, το κάνουν από φιλότιμο, ενώ είναι ήδη φορτωμένοι με τεράστιο όγκο δουλειάς και που για να το πάω και μακρύτερα αν γίνει μια «στραβή» μπορεί να βρούν και τον μπελά τους.
Ενώ λοιπόν υπάρχει ήδη αυτό το χάλι, ασθενείς που είναι ψυχολογικά πεσμένοι, που με την χημειοθεραπεία 3 και 4 ωρών βρίσκονται σωματικά καταβεβλημένοι, είναι υποχρεωμένοι να υποβάλλονται σε θεραπεία κάτω από συνθήκες τρίτου κόσμου, μόνο και μόνο γιατί δεν υπάρχει… τέταρτος.
Επαναλαμβάνομε αν και δεν έχουν σημασία τα νούμερα, για ανθρώπους μιλάμε άλλωστε, ότι σε τελική ανάλυση μιλάμε όμως για 1000 ανθρώπους.
Αυτή τη στιγμή δηλαδή απλώνουμε… κουβέρτα, την ώρα που ο αριθμός των ασθενών από καρκίνο στο νησί απαιτεί την ύπαρξη Ογκολόγου πάση θυσία και επιβάλλει την δημιουργία ξεχωριστής Κλινικής για την διεξαγωγή Χημειοθεραπειών.
Μακάρι η επόμενη πίτα των καρκινοπαθών να μην περάσει στα… ψιλά.
Υ.Γ. Δεν θέτω το ζήτημα σε πολιτική βάση γιατί οι ταγοί του τόπου μετά την… εμπιστοσύνη τους στην Κυβέρνηση, ολοκληρώνουν εντός ολίγου και την… παράσταση περί του προαποφασισμένου ονόματος της ΠΓΔΜ. Ε, μετά αν θέλουν μπορούν να ασχοληθούν και με τα νούμερα των Χίων καρκινοπαθών. Αλλωστε εκείνοι κάτι ξέρουν παραπάνω από… νούμερα.
