Καλή εβδομάδα αδέλφια, αφού λόγω 28ης η εργάσιμη εβδομάδα ξεκίνησε την τρίτη ημέρα της, αλλά δεν έχουμε παράπονο.
Μάθαμε ας πούμε ότι Περιφέρεια και Δήμος θα εξετάσουν πως θα γίνει βατός ο δρόμος από τα Αυγώνυμα στο Πιτυός, άρα κάποιος θα μπορεί να πηγαίνει στη Βόρεια Χίο την επόμενη εικοσαετία, παρακάμπτοντας τις στροφές του Αίπους.
Γιατί βλέπουμε τέτοιες… υπερηχητικές ταχύτητες; Προφανώς παραδειγματιζόμαστε με την άλλη ταχύτητα αξιοποίησης του κτιρίου της Λάδης, που σήμερα πληροφορηθήκαμε και επισήμως ότι βρίσκεται στο ίδιο σημείο, που το άφησε η Δημοτική αρχή… Βρουλή. Πότε ήταν αυτή; Ο νυν Αντιπεριφερειάρχης το θυμάται;
Τέλος πάντων, μέχρι να μας λυθεί η απορία, γιατί υπάρχουμε μέχρι σήμερα, για το μέλλον τα πράγματα είναι αβέβαια, εμένα να με συγχωρήσετε, αλλά βλέπω κάτι άλλο να προηγείται, εκτός και αν γίνουμε… τσιβίκια, και αντί ύδατος χρειαζόμαστε αίμα για την επιβίωση μας.
Η φωτογραφία που βλέπετε είναι προχθεσινή. Δείχνει την στάθμη του ύδατος στο Φράγμα Κατράρη. Δηλαδή για την ακρίβεια δείχνει λίγο πιο πάνω από τον πάτο, διότι σε 15 μέρες το πολύ, θα μπορεί άνετα να γίνει μια συντήρηση της μεμβράνης στο κατώτατο σημείο της, ιδέες βάζουμε τώρα, αφού δεν θα υπάρχει στο Φράγμα σταγόνα.
Θα πεί τώρα κανείς, μα δεν βρέχει. Σωστά και όταν βρέξει θα κάνει πάλι πλημμύρα, αφού από εδώ και στο εξής όπως τα φτιάξαμε σαν τα μούτρα μας, αυτή θα είναι η συμπεριφορά της φύσης.
Τι θέλω να επισημάνω για μια ακόμα φορά; Το Φράγμα στης Κόρης το γεφύρι έπρεπε να γίνει ΧΘΕΣ, έπρεπε τώρα ότι συνεργείο υπάρχει στο νησί να εργάζεται εκεί. Διότι το Φράγμα Καρτάρη δεν εκπέμπει SOS, έπνευσε τα λοίσθια, πλην όμως υφίσταται άρα και σε πολυνεριά ακόμα και σε πλημμύρα και σε ότι νάναι θα γεμίσει πάλι.
Με το άλλο, το κύριο, αυτό που θα κρατήσει τα νερά και θα εμπλουτίσει εκ των πραγμάτων την κύρια δεξαμενή της πόλης, την λεκάνη του Κορακάρη, δεν γίνεται απολύτως ΤΙΠΟΤΑ. Και όχι μόνο δεν γίνεται στο ίδιο το Φράγμα, δεν γίνεται και σε ότι το συνοδεύει, για παράδειγμα η ασφαλής παροχέτευση του καρκίνου του παλιού σκουπιδότοπου, που είναι ενεργητικότατος και τα βρωμερά του ζουμιά κυλούν με την μορφή ρυακίων μέσα στο ατέλειωτο Φράγμα!
Θα πεί πάλι κανείς, μα δεν βαρεθήκατε να το γράφετε; Γιατί συνολικά ως κοινωνία, βαρεθήκαμε να είμαστε αδρανείς και με δεμένα χέρια, απέναντι σε ένα πρόβλημα ζωής ή θανάτου στην κυριολεξία;
Ασχολούμαστε με ένα σωρό μπούρδες, μετά συγχωρήσεως και ενώ δεν χτυπούν καμπανάκια, αλλά η καμπανάρα της κόλασης της πλήρους δίψας, απόδειξη το Φράγμα Κατράρη, δεν έχομε βάλει την ολοκλήρωση του Φράγματος Κόρης γεφύρι ως ΤΟ έργο, το υπέρ επείγον έργο στο νησί.
Άντε να δούμε ποιός θα αλλάξει την ατζέντα.
Υ.Γ: Tην φωτογραφία του πάτου της στήλης την υποσχέθηκα στον Πατριάρχη της φωτογραφίας στην Καλλιμασιά. Χρόνια ο Κώστας Σταμούλης επισημαίνει ότι εκεί που οι επίσημοι στέκονται στην παρέλαση της Καλλιμασιάς, υπάρχει στην ουσία ένα τοιχίο, που θα τους έρθει στην κυριολεξία στο κεφάλι. Για να δούμε ποιοι θα είναι οι τυχεροί.
