Τις βλέπουν καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι. Βρίσκονται στην βιτρίνα της εισόδου του νησιού. Σε λίγο θα είναι έτοιμος και ο νέος χώρος αφίξεων και αναχωρήσεων στο Αεροδρόμιο. Μερικές για να μην «στεναχωρούν» με την ευκαιρία νέας ασφαλτόστρωσης ξηλώθηκαν κιόλας (στην στροφή της Λευκωνιάς, μετά το Morning Star).
Αναφερόμαστε στις νησίδες πρασίνου, τις διαχωριστικές νησίδες, που την ευθύνη τους έχει η Περιφερειακή Ενότητα, στον παραλιακό δρόμο του Αεροδρομίου.
Αν μετρήσει κανείς τις φορές που κάναμε αναφορά στο μαύρο χάλι που έχουν, είναι σαφώς περισσότερες από τις… μολόχες που έχουν φυτρώσει σε όλο το μήκος τους.
Εννοείται ότι η ίδια εικόνα υπάρχει και στην «σκουληκαντέρα» του Βροντάδου αλλά και σε άλλες νησίδες σε κόμβους.
Αυτό που στενοχωρεί περισσότερο και από την εικόνα αθλιότητας, αλλά και την αδυναμία ή αναισθησία της Περιφερειακής Ενότητας να λύσει το πρόβλημα, είναι ότι αποτελεί μια εικόνα «σύμβολο» της ασχήμιας με την οποία έχει εξοικειωθεί ο Χιώτης πολίτης.
Ξεκινήστε από αυτό και επεκταθείτε σε πολύ περισσότερα. Γνώμη μας είναι ότι να δεν το ξεπεράσουμε αυτό, αν δεν διαμαρτυρόμαστε, αν μείνουμε με κλειστό στόμα, η ασχήμια θα γίνει δεύτερη φύση μας και αυτό δεν μας αξίζει.
Επί του προκειμένου αναρωτιόμαστε. Μήπως η Περιφερειακή Ενότητα, που κάποια στιγμή δεν μπορεί θα αναρωτηθούν οι πολίτες για τους λόγους ύπαρξης της, δεν μπορεί να κάνει ΟΥΤΕ αυτό; Αν δεν μπορεί, αν δεν έχει τα κονδύλια, αν δεν έχει μηχανισμό, αν, πολλά αν, που δεν γνωρίζουμε και έχουμε όλη την καλή διάθεση να κατανοήσουμε, γιατί δεν κάνει μια συμφωνία, μια προγραμματική σύμβαση με τον Δήμο Χίου, που διαθέτει Υπηρεσία Πρασίνου και καταβάλει φιλότιμη προσπάθεια στοιχειώδους καλλωπισμού της πόλης;
Επίσης για να διευκολύνουμε για άλλη μια φορά, δημοσιεύουμε στην ένθετη φωτογραφία, μια πράσινη σύνθεση που βρίσκεται δίπλα μας στον Τσεσμέ, που έχει το πιο απλό πράγμα του κόσμου, που βγαίνει στην περιοχή μας και που είναι το… διαστημικό φυτό «μαστιχάκι». Ούτε αυτό δεν μπορείτε να βάλετε;
Συγνώμη, αλλά θα επιμείνουμε. Δεν είναι υπόθεση νησίδων και πρασίνου μόνο, είναι στοιχειώδης αντίδραση στην ασχήμια, που κάποιοι δια της αδράνειας τους πάνε να μας επιβάλλουν ως δεύτερη φύση.
Επίσης το Λιμενικό ταμείο, τι λέει, θα βλέπουμε πολύ καιρό τρείς σκούριους, βρώμικους, τρισάθλιους στύλους έξω από του Χανδρή; Έχει σκοπό να τους βάψει… φέτος;
Υ.Γ: Βεβαίως και υπάρχουν όμορφες εικόνες στο νησί μας. Μια τέτοια είδα και θέλω να καταθέσω. Μια ομάδα νεαρών μεταναστών – προσφύγων από την ΒΙΑΛ, μαύρου χρώματος, που «ρουφούσαν» την ξενάγηση που τους γίνονταν προχθές το πρωϊ, από το προσωπικό της Βιβλιοθήκης μας.
