Σκέπτεστε ξαφνικά να προκύψει ένα πρόβλημα στο λιμάνι και να μην μπορεί να προσεγγίσει πλοίο;
Θα πάει στα Μεστά. Πολύ σωστά. Υπάρχει και δεύτερος δρόμος. Να κλείσει ο δρόμος του Αίπους για τη Βολισσό και τα Βορειόχωρα; Θα πάμε μέσω Πιτυούς.
Δεν σας κουράζω άλλο, καταλάβατε άλλωστε από τον τίτλο. Τι θα γίνει αύριο αν οι 33.000 γίνουν 0;
Παρακολουθήσαμε την αλήθεια των αριθμών, που ανέλυσε ο επί του τουρισμού αντιδήμαρχος;
Μόνο τον Ιούλιο ο Τσεσμές μας έφερε 33.000 επισκέπτες. Μια Χίος σχεδόν, ας βγάλουμε απ’ έξω τα χωριά, μέσα σε έναν μήνα.
Χαρούμενοι; Βεβαίως, αλλά φτάνει αυτό; Τι θα γίνει αύριο, όχι γενικά και αόριστα, αύριο, αν ο Σουλτάνος ξυπνήσει και θέλει τον δίαυλο Χίου – Ψαρών (δεν λέμε… Οινουσσών) συν τα Αντίψαρα Τουρκικό θαλάσσιο πάρκο;
Όχι δεν μπορούμε να μην αντιδράσουμε. Όχι η ένταση θα είναι ξανά προ των πυλών. Μιλάμε θεωρήστε το σίγουρο ότι το κεντρικό λιμάνι μας θα αχρηστευτεί και δεν θα υπάρχουν τα… Μεστά.
Αυτή την ώρα έπρεπε να ανησυχούμε σφόδρα. Αντ’ αυτού έχουμε δεχτεί το νησί να διψά, με το Φράγμα έτοιμο 99%. Σαν ένα αυτοκίνητο ένα πράγμα, που δεν έχουμε το κλειδί λειτουργίας. Με το αεροδρόμιο να προχωρά με ρυθμούς μονοπόδαρης χελώνας, με τελωνείο την παλιά έως σάπια Ιχθυόσκαλα, με… με… με τους αριθμούς μόνο να ευημερούν.
Πώς τα γράφουμε αυτά; Μα για να ξυπνήσουμε, να γίνουμε διεκδικητικοί, να ανοίξουμε και άλλους διαύλους τουρισμού. Βλέπουμε σήμερα την τέλεια νηνεμία; Ας ετοιμαζόμαστε για την τέλεια… θύελλα.
Στο μεταξύ πέρασε στο ντούκου το αίτημα του Δήμου (και όχι μόνο) να πάρει η Χίος το μπόνους για την εισαγωγή στα ΑΕΙ, διότι είμαστε… πυρόκληκτοι.
Γράφει σε ένα σχόλιό του, ο πάντα εύστοχος Ψυχίατρός μας Χρ. Παπαχρήστου:
«Το να ευελπιστεί κανείς πως θα περάσει σε μια καλύτερη σχολή από αυτή που του επιτρέπουν οι επιδόσεις του, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα τα αποκαΐδια του νησιού για μια πυρκαγιά, που ξέσπασε μετά το πέρας των Πανελληνίων (ναι οι εξετάσεις είχαν τελειώσει εδώ και μέρες πλην ειδικών μαθημάτων: Μουσικής, Γαλλικών και Ιταλικών) είναι λυπηρό.
Όσο για τους πολιτικούς μας που προσπαθούν να προωθήσουν κάτι τέτοιο, καλό θα ήταν να σοβαρευτούμε!»
Τι ακριβώς είπατε γιατρέ;
Όταν κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι γελοιοποιείται ή δεν έχει αυτογνωσία, ή έχει γνώση των «μυαλών» των επίπλων που διαθέτει και τα τοποθετεί στη συγκεκριμένη σάλα.
Φρονώ ότι συμβαίνει το δεύτερο.
ΥΓ. Από τη μνήμη του Facebook του Κώστα Μαρδά
6/8/24
«Από την ομιλία μου για το νέο βιβλίο του διευθυντή της χιώτικης Αλήθειας, Γιάννη Τζούμα, "Μια σταγόνα Ιστορίας της Χίου – 1911–1934", εκδόσεις ΑΛΦΑ ΠΙ, στο αίθριο του Ιδρύματος Τσάκου, 28/7 και μια φωτογραφία μας στο στούντιο της Αλήθειας Χίου, σε χρόνο ανύποπτο...
Αφού είπα για τα συμπεράσματα από τη μελέτη του βιβλίου κατέληξα, χαρακτηρίζοντάς τον: "ανένδοτο δημοσιογράφο, μαχητή, οραματιστή, πολυδημοσιογράφο, που είναι και διευθυντής και ρεπόρτερ και τεχνικός και ο άνθρωπος που θα συλλέξει τις συνδρομές… Αλλά: Πάνω απ’ όλα, αυτός που πέτυχε το ονοματεπώνυμό του να είναι συνώνυμο της σύγχρονης Χιακής δημοσιογραφίας! Και χαίρομαι που είναι φίλος μου!»
