«Ο Βασιλιάς είναι γυμνός» είπε ο πιο μικρός, την ώρα που οι άλλοι έβλεπαν την γύμνια και ευθυμούσαν, μην βρούν και κάποιον διαολομπελά.
Έτσι λοιπόν και εγώ ο πιο μικρός από όλους, ας βάλω το ζήτημα και ας το δεί και το κουβέρνο, διότι αργά ή γρήγορα θα βρεί το πρόβλημα μπροστά του.
Το δικό μου ποτήρι ξεχείλισε με τα Μαθητικά δρομολόγια, που όλοι μας παρακολουθούμε το απόλυτο μπάχαλο, αλλά τι λέτε συμβαίνει μόνο εκεί;
Όχι και το πρόβλημα δεν είναι προσωπικό και ούτε να το δεί κανείς έτσι. Στις Περιφέρειες στην ουσία είναι εγκλωβισμένα Αυτοδιοικητικά στελέχη τα οποία απλά δεν κάνουν τίποτα, είναι άνευ αντικειμένου, με πολλούς τίτλους «φρου - φρου και αρώματα» και ουσία καμία.
Να δούμε το παράδειγμα της Χίου; Αφήστε τα Μαθητικά δρομολόγια και δείτε τα πάντα γύρω μας. Από τα ξεραμένα παρτέρια μέχρι την φραγμένη σχάρα του Καλοπλύτη. Δεν δουλεύει τίποτα, η Περιφέρεια δεν υπάρχει, αν ρωτήσουμε σήμερα 10 Χιώτες, οι 9 θα μας απαντήσουν ότι η Περιφέρεια έκανε κάποιες καλές πολιτιστικές εκδηλώσεις. Μέχρι εκεί…
Επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγηθώ, το θέμα δεν είναι προσωπικό είναι δομικό. Οι Περιφέρειες έμειναν στην ουσία χωρίς αρμοδιότητες, εγκλωβισμένες μέσα σε υδροκέφαλους Δήμους, χωρίς προσωπικό και χωρίς κονδύλια. Και μην βλέπουμε τα ευρώ που «σφυρίζουν» γιατί πρόκειται ή για Ευρωπαϊκά κονδύλια ή χρήματα Δημοσίων επενδύσεων, που απλά οι Περιφέρειες κάνουν την διεκπεραίωση, με αποτέλεσμα αντί να μειώνεται η γραφειοκρατία να αυξάνεται.
Οι Περιφέρειες ήταν και είναι στην ουσία μια «φυτεμένη» Ευρωπαϊκή απόφαση, που μπορεί σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης να είχαν μια πρακτική ουσία, σε άλλες όμως χώρες του Νότου, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, επιβλήθηκαν σχεδόν με το ζόρι, δημιουργώντας ή μηχανισμούς του τίποτα ή ακόμα και γελοιότητες. Ένα παράδειγμα η Σάμος, που διοικητικά ανήκει στο Β. Αιγαίο και τηλεοπτικά, όσον αφορά τον χάρτη συχνοτήτων στα… Δωδεκάνησα!
Το αποτέλεσμα το «λουζόμαστε» ήδη και δείτε το αδιέξοδο με τα Μαθητικά δρομολόγια ή άλλα γραφικά, που επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο με μαθηματική ακρίβεια.
Νομίζω ότι όσο γρηγορότερα δει η πολιτική ηγεσία, αλλά και τα Κόμματα συνολικά το αδιέξοδο, τόσο ταχύτερα θα απαλλαγούμε από προβλήματα, που ολοένα και μεγεθύνονται.
Ας αναρωτηθεί ο καθένας, από όλο αυτό το Διοικητικό μοντέλο, που μας επιβλήθηκε τι κερδίσαμε; Για παράδειγμα κερδίσαμε από την κατάργηση των Κοινοτήτων; Νομίζω πως μεγαλύτερη αποτυχία του συστήματος από αυτήν δεν υπήρξε ποτέ. Διαλύσαμε τα πάντα, «μουνουχίσαμε» τα χωριά μας, τα αποτελειώσαμε. Το ίδιο έγινε στην συνέχεια με τους Δήμους, φτιάχνοντας τέτοιους ακόμα και με μαϊμουδίστικα ονόματα (θυμόσαστε εκείνο το… Ομηρούπολη;)
Το αποκορύφωμα ήταν οι Περιφέρειες, τεχνητά μορφώματα, που τελικά τα «έφτυσε» η ίδια η ζωή. Όσο γρηγορότερα δούμε το πρόβλημα τόσο θα γλυτώσουμε την διάλυση. Αλλιώς αδιέξοδα όπως τα Μαθητικά δρομολόγια και όχι μόνο θα γίνουν πλέον καθημερινή ρουτίνα.
Υ.Γ: Έφυγε και το καλό παιδί ο Λάκης, άλλος ένας που μας αποχαιρέτησε πριν τα 60. Ας καθόμαστε με δεμένα χέρια, να μας κάνουν ακόμα και… τραγούδια. Γιατί εν τέλει πρέπει κάποια στιγμή να δούμε ότι το κοινό όλων μας είναι το «φαρμάκι» που τρέχει στις βρύσες μας.