Να σας πω την αλήθεια μάλλον δεν θα είναι, γιατί ηθοποιός δεν είναι, τραγουδιστής δεν είναι, βάρη δεν σήκωνε μικρός και δεν ξέρει να κολλάει με μαεστριά το καλό χέρι με τον μικρό Αλέξη, γιατί το αριστερό το έσπασε.
Αμ’ γι’ αυτό αποκλείστηκε απ’ τις Καμένες λίστες ο Χαϊκάλης, με τέτοια ηθοποιάρα αρχηγό, μόνο για κομπάρσος κάνει. Βέβαια οι «δημοσκοπήσεις» δεν δείχνουν τον Καμμένο στη Βουλή όπως και οι προηγούμενες, που δεν υπολόγισαν όμως το… τρενάκι. Ετσι και αυτές μάλλον δεν θα υπολογίσουν καλά το σπασμένο χεράκι… και ναι, στη Βουλή των ελλήνων σε οδηγεί ένα επιτυχημένο διαφημιστικό μήνυμα, ελληνιστί και… σπότ.
Δεδομένης λοιπόν της συλλογικής και συνολικής ωριμότητας μας, ας το πάρει το ποτάμι… ότι ο Φεριντούν Σινιρλίογλου, δεν κατέρχεται στις εκλογές, γιατί είναι ο υπηρεσιακός υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας και ως υπηρεσιακός δικαιούται να λέει πότε – πότε και καμιά μαλθακία. Μόνο που οι τούρκοι πολιτικοί, πρώτον έχουν μαλώσει με το άθλημα, δεύτερον είναι οι συνεχιστές των Φαναριωτών, που πες – πες όταν δημιουργούνταν το θέμα το είχαν πεί… ο δε Φεριντούν ήταν μέχρι πρότινος Γενικός Γραμματέας του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών και επικεφαλής της τουρκικής αντιπροσωπίας στις συνομιλίες με το αντίστοιχο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, για την διευθέτηση των ελληνοτουρκικών διαφορών.
Ευρισκόμενοι λοιπόν στον αστερισμό των εκλογών ήτοι στην καρακοσμάρα μας, περάσαμε στα ψιλά, με μια χλιαρή τυπική διαμαρτυρία, αυτό που είπε με την «έξοδο» των Σύρων στην δύση. Τα εισαγωγικά μπαίνουν γιατί δεν έχομε έξοδο, έχομε παράνομη είσοδο, διακίνηση, διαμονή, παραμονή και παράνομη μεταφορά στη «μαύρη» και με επίσημη Κρατική στήριξη, δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων από την χώρα τους σε άλλες, από μια κρατική οντότητα όμως, ένα πλήρες μέλος του ΟΗΕ, που γράφει στα παλιά του παπούτσια ότι Διεθνή συμφωνία υπάρχει και που έχει υπογράψει.
Όταν λοιπόν λέει ένας Σινιρλίογλου, ότι εντάξει μην το κάνουμε τώρα και Ανατολικό ζήτημα «εξάλλου δεν υπάρχουν οριοθετημένα σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας» είναι σαν να σου λέει σοβαρά ένας Ολυμπιακός ότι τα χρώματα της ομάδας του είναι πράσινα με σήμα το τριφύλλι. Το κάνει ή για να σε εκνευρίσει ή για να πιάσεις μαζί του την κουβέντα, με κατάληξη μια ντουζίνα μπουκέτα. Συνεπώς δίνεις τόπο στην οργή, αλλά αρχίζεις να φυλάγεσαι περισσότερο, καθώς η ατμόσφαιρα πρώτα μυρίζει τρέλα και μετά μπαρούτι.
Να μην ξέρει άραγε ο πρώην Γ.Γ. του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών ότι το 1923 η χώρα του υπέγραψε τη Συνθήκη της Λωζάνης, λίγο δύσκολο, άρα γιατί το κάνει; Μακάρι να σοβαρευτούμε, μακάρι να εκλέξομε επιτέλους μια Κυβέρνηση για όσα χρόνια λέει το Σύνταγμα μας, αλλιώς τις «τρύπες» που έχει ανοίξει στα σύνορα μας κάθε ερασιτέχνης τούρκος βαρκάρης, μεταφέροντας Σύρους, θα την ανοίξει ξανά ως επίστρατος μεταφέροντας την Στρατιά της Σμύρνης. Ας ανοίξουμε να διαβάσουμε την ρημάδα την ιστορία. Οταν μια χώρα σε έξι χρόνια μέσα έχει αλλάξει επτά Πρωθυπουργούς, όταν είναι χρεωκοπημένη και ζεί μόνο και μόνο γιατί ως πτώμα κοστίζει περισσότερο, άλλωστε κανένα πτώμα δεν πληρώνει τα χρέη του, είναι θέμα χρόνου αυτό να το πληρώσει και με απώλεια εθνικού εδάφους. Εκτός από τους τούρκους φιλειρηνιστές που είναι πολλοί και δυνατοί υπάρχουν και οι Σινιρλίογλου, με τη μόνη διαφορά ότι κυβερνούν οι δεύτεροι.
Υ.Γ. Όταν σπάσει ο μικρός και το δεύτερο χέρι, μετά με ποιό χέρι θα ψηφίζει να μπορεί μετά να το… κόβει;
