Μπράβο στην ΔΕΥΑΧ για τις δράσεις που ξεκίνησε για το νερό, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα γι’ αυτό και ας πάρει υπ’ όψιν τις απαντήσεις που έδωσαν οι πολίτες στα σχετικά ερωτήματα, που τέθηκαν στην Πλατεία και ειδικά από μια φοιτήτρια, που δίπλα στο νερό του δικτύου έγραψε «Το απόλυτο τίποτα».
Αδικία, γιατί αγνοεί την ύπαρξη του… άλατος και λοιπών στοιχείων, που καθιστούν το ύδωρ μας εμπλουτισμένο εκτός από… επίχρυσο, αν συνυπολογίσει κανείς και την τιμή του!
Τέλος πάντων, επειδή πέραν της πλάκας υπάρχει και η σοβαρή πλευρά της ζωής, ξανά μπράβο στην ΔΕΥΑΧ για την πρωτοβουλία, αλλά ας μην ξεχάσει κανείς την υπόσχεση του Δημάρχου Χίου Γιάννη Μαλαφή, ότι με το τέλος της θητείας του, θα τρέχει νερό πόσιμο στις βρύσες της πόλης, από αυτό της Βόρειας Χίου που πετάμε σαν βλάκες σκέτο στην θάλασσα!
Αν το πετύχει αυτό θα τον γράψει η ιστορία, αν αποτύχει ας απολαύσει σπίτι του τα συντάξιμα χρόνια του.
Αυτά περί ύδατος, διότι υπάρχουν και τα αυτοκόλλητα και δη αυτά που μπαίνουν πάνω σε σήματα της Τροχαίας και εδώ να το εξηγήσουμε.
Μετά τον αγώνα πόλο με τον Παναθηναϊκό το Σάββατο, αυτοί που κουβαλήθηκαν από την Αθήνα, αμολήθηκαν στους δρόμους και πρίν φύγουν, θα πληροφορήθηκαν ίσως ότι Αστυνομικώς στο νησί βρισκόμαστε σε… νιρβάνα και έτσι ως ένδειξη και του επιπέδου τους, μας άφησαν τα αποτυπώματα τους, ήτοι δεκάδες αυτοκόλλητα, που κόλλησαν, που αλλού σε σήματα της Τροχαίας!
Επειδή όμως η κοινωνία ευτυχώς δεν διαθέτει μόνο Κάφρους, ο φακός μας συνέλαβε επί της οδού Αργέντη, ένα νεαρής ηλικίας συμπολίτη μας, που διατηρεί κατάστημα στην οδό, που πήρε μια σκάλα και καθάρισε όσα μπόρεσε μόνος του.
Το σημειώνουμε ως θετικό δείγμα στην καταφανή μαυρίλα και στην αδράνεια μιας κοινωνίας, που περιμένει τα πάντα από τους άλλους.
Με την ευκαιρία να ενημερώσουμε τον Δήμο Χίου ότι η… Στοά του δρόμου καλά κρατεί, αλλά δεν κρατούν τα κεραμίδια στο νεοκλασικό, που περιμένει πότε θα γίνει σεισμός κάπου στο Αιγαίο να πέσει. Έτσι, όπως προκύπτει και από τις ένθετες φωτογραφίες, μαδούν και σωριάζονται πάνω στα μαδέρια της οροφής ενώ μερικά πέφτουν και κάτω. Αν τώρα φάει κανείς στο κεφάλι κανένα κεραμίδι, πρώτον θα είναι άτυχος, δεύτερον θα έχει εκείνος της ευθύνη γιατί κυκλοφορούσε πεζός στην ωραία μας την πόλη χωρίς κράνος και τρίτον θα έχει την τιμή να έχει τον ίδιο ηρωϊκό θάνατο, παρόμοιο με εκείνον του Βασιλέως της Ηπείρου Πύρρου.
Από την επικαιρότητα αλιεύουμε μια λεπτομέρεια, που την είπε, ο παντός καιρού και υπόδειγμα αυτοδιοικητικής προσφοράς Αντιδήμαρχος Βροντάδου και όχι εκείνο το παλαβοειδές… Ομηρούπολης, Πέτρος Μαθιούδης, που με αφορμή τον δρόμο του ΦΟΒ που «φεύγει» αναφέρθηκε και στην περίπτωση πτώσης ενός τοιχίου στο Νηπιαγωγείο Ερυθιανής, που κατασκευάστηκε το 1999 – 2000 και όπως προέκυψε εκ των υστέρων δεν είχε μέσα ούτε ένα σίδερο!
Υ.Γ: Θα είμαστε μια άλλη κοινωνία αν μετά ταύτα και ας έχουν περάσει 20 χρόνια κοινοποιήσουμε ποιός το κατασκεύασε και κυρίως ποιοί το παρέλαβαν.
