Οι προσαχθέντες για την φονική μπασκέτα δεν είναι και κατηγορούμενοι

Γιάννης Τζούμας
Τρί, 06/08/2019 - 16:43

Πιστέψτε με, σε μια κοινωνία εθισμένη στην αφέλεια και διψασμένη για… αίμα ο τίτλος δεν είναι αυτονόητος, αφού το ανόητο που ακούγεται αυτές τις μέρες δεν έχει οροφή.

Αυτά από την μια πλευρά γιατί από την άλλη οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν πως δουλεύει το… σύστημα.

Περίπτωση πρώτη. Πιάνει ένας δυνατός Βοριάς και η μπασκέτα σωριάζεται σωρός κουβάρι.

Η τύχη της; Στην χειρότερη θα μείνει εκεί κανένα χρόνο. Στην καλύτερη να ‘ρθουν οι συμπαθείς γύφτοι να την κόψουν σε τεμάχια και να την στείλουν για ανακύκλωση.

Περίπτωση δεύτερη. Πέφτει η μπασκέτα στην Δασκαλόπετρα και δεν χτυπάει κανείς.

Αντίδραση αυτόματη. Την μαζεύομε το γρηγορότερο να μην μας πάρουν χαμπάρι και τα μέσα ενημέρωσης και κάνομε το… παγώνι.

Περίπτωση τρίτη. Πέφτει η μπασκέτα και κάποιος χτυπάει. Εδώ το πράγμα σοβαρεύει αναλόγως με τον τραυματισμό. Γίνεται κανένα δημοσίευμα, πιάνεται από κοντά ο παθών και η συνέχεια έχει σχέση με την επιμονή του να το κάνει θέμα ή να κάνει το κορόϊδο.

Αδύνατα σημεία έχουμε όλοι μας, συνήθως γίνεται το δεύτερο.

Περίπτωση τέταρτη. Υπάρχει νεκρός. Η… περίπτωση μας.

Εδώ η Αστυνομία ενεργεί αυτόματα πριν εκπνεύσει το 48ωρο, όπου μετά την παρέλευση του ουδείς κρατείται χωρίς κατηγορία και απόφαση.

Η Αστυνομία λοιπόν… ευγενικά λέει. Θα ρθεί κάποιος να πιαστεί ή θα κουβαλήσω εγώ στην περίπτωση μας μισή ντουζίνα Αντιδημάρχους;

Έτσι και ενεφανίσθει ο Δήμαρχος Μανώλης Βουρνούς, θεσμικά ως… Καπετάνιος του σκάφους και είχαμε το παράδοξο να προσάγεται στην Εισαγγελία ο θεματοφύλακας του νόμου στον Δήμο Χίου, εκείνος που με θρησκευτική ευλάβεια μέχρι υπερβολής τήρησε μέχρι κεραίας τους κανόνες, ως πιθανός κατηγορούμενος μιάς υπόθεσης, που όταν διαδραματίστηκε ήταν μόλις 26 χρόνων και δεν πέρναγε ούτε από την άκρη του μυαλού του πως κάποτε θα ήταν Δήμαρχος Χίου.

Εννοείται ότι η Εισαγγελέας τον άφησε ελεύθερο και διέταξε το άνοιγμα δικογραφίας, οπότε η επόμενη κίνηση ήταν απολύτως προβλέψιμη.

Ήρθε η σειρά των Μηχανικών οπότε και προσήχθη ο… Βουρνούς της Τεχνικής Υπηρεσίας και για να μην παρεξηγηθούμε ένας υπάλληλος συνεπέστατος, εξυπηρετικός, βαθύς γνώστης του αντικειμένου του, εργατικός, υποδειγματικός, η αδικία των αδικιών να πληρώσει την νύφη.

Και αυτός όμως αφέθηκε ελεύθερος και θα συνεχιστεί προανάκριση μέχρι να συνταχθεί το κατηγορητήριο.

Και εκεί όμως όποτε φτάσουμε, οι κατηγορούμενοι δεν σημαίνει ότι είναι και ένοχοι, γιατί μπορεί να είναι και αθώοι, σε μια υπόθεση που κάθε άλλο από εύκολη είναι.

Και δεν είναι γιατί όσοι φαντάζονται πως θα ανοίξουν τα παλιά κιτάπια και θα βρεθεί άκρη είναι βαθιά νυχτωμένοι.

Σημειώστε κάτι, όσο βρέθηκε άκρη με το ταμείο του Δήμου Ομηρούπολης, άλλο τόσο θα βρεθεί και με το εν λόγω αμαρτωλό έργο.

Διότι αυτό απλούστατα μπορεί να εκτελέστηκε άνευ σχεδίου και μελετών, με συνοπτικές διαδικασίες με την διεπιστημονική μέθοδο… μεσαριά στα σπαρμένα.

Άρα σε τέτοιου είδους… έργα όχι ταυτότητα δεν βρίσκεται όπως ζητά το ΤΕΕ και οι Μηχανικοί αλλά μήτε φύτρα μήτε μήτρα υπάρχει.

Υπήρχε για τα ΖΗΤΩ και για μια κοινωνία που καμάρωνε για τους μάγκες που εξέλεγε.

Τώρα στην στραβή ακούγεται ένα τελευταίο «Ο σώζων εαυτόν σωθείτο» και άμα βρεί άκρη η Δικαιοσύνη τηλεγραφήστε μας.

 

Υ.Γ. Εκεί που θα βρεθεί άκρη, ανεξάρτητα αν ποσώς ενδιαφέρει την οικογένεια, που της στερήσαμε τον λεβέντη της, είναι τα Αστικά Δικαστήρια.

Ας ετοιμαστούμε να ξηλωθούμε ως Δήμος Χίου κοντά στο ένα εκατομμύριο ευρώ για απώλεια ζωής με υπαιτιότητα μας και για ψυχική οδύνη.

Οι λωλάδες δεν κοστίζουν μόνο σε ζωές.

 

Σχετικά Άρθρα