Αλήθεια έχουμε κάνει ποτέ αυτή την αναγωγή;
Κάποιοι συνάνθρωποι μας όμως από την αρχή του χρόνου ζούν αυτό τον εφιάλτη, αφού πήραν απ’ την ζωή το πρώτο… λαχείο, να έχουν ένα παιδί με ειδικά κινητικά ή άλλα προβλήματα.
Η διαδήλωση, που έγινε την Παρασκευή στον ΕΟΠΥΥ τελείωσε, αλλά τα 300 ή 500 ευρώ μηνιαίως, που καλείται να δίνει μια οικογένεια, για να συνεχίσει να έχει την περίθαλψη, που πρέπει στο παιδί της, έμεινε.
Μαζί μένει και κάνει την κουφή, η πλέον ανάλγητη Κυβέρνηση, που υπήρξε ποτέ, αυτή που φλόμωσε τον κόσμο στα ψέματα, έχοντας κάνει παράλληλα Σύριζη σημαία της την απανθρωπιά.
Βλέπετε η μέθοδος που διάλεξε για τον ΕΟΠΥΥ είναι απλή. Ας πάει όπου θέλει ο γονιός, απλά δεν θα έχει που να πάει, αφού Δημόσιος φορέας για την αντιμετώπιση τέτοιων ειδικών προβλημάτων δεν υπάρχει.
Φυσιοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, δεκάδες εξειδικευμένες ειδικότητες και μάλιστα με θεραπευτές, που δένονται με τα παιδιά δεν υπάρχουν παρά μόνο στον ιδιωτικό χώρο.
Ερχεται λοιπόν ο ΕΟΠΥΥ και λέει σ’ αυτούς τους επαγγελματίες.
Θα μου προσφέρετε υπηρεσίες στους… ασφαλισμένους μου, αλλά θα σας πληρώνω τιμολόγια της ξεφτίλας, όταν έχω χρήματα και όσα θέλω.
«Εξυπνο πουλί ο γάδαρος». Εννοείται ότι τέτοιες αποικιοκρατικές… συμβάσεις δεν υπογράφει κανείς. Αρα, οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι… ανασφάλιστοι.
Ποιός φταίει; Οι επαγγελματίες στον χώρο της υγείας λέει η Κυβέρνηση, μόνο που δεν τσίμπησαν οι γονείς και αυτό φάνηκε και απ’ την διαδήλωση τους.
Ακόμα ηχούν στ’ αυτιά μου τα λόγια μιας μάνας, που την καλούν τώρα ή να σταματήσει την θεραπεία στο παιδί της ή να κόψει απ’ αυτά που δεν υπάρχουν πλέον για κόψιμο, για να την συνεχίσει.
Ποιά μάνα, είπε κόβει απ’ το παιδί της την αντιβίωση; Ποιά βάζει στο σπασμένο χέρι του παιδιού της γύψο και μετά δεν τον βγάζει;
Είπε κι’ άλλα με δυνατή φωνή, με οργή, τρέμοντας από την ένταση και το κρύο. Ηταν η πρώτη φορά, που κάνοντας δημοσιογραφία, αισθάνθηκα τους γύρω μου καθηλωμένους από το ρεπορτάζ, να ακούν μια συνέντευξη και μετά να ξεσπούν σε χειροκροτήματα.
Δεν ξέρω τι θα γίνει τελικά, δεν ξέρω που και πως θα ξεσπάσει αυτή η οργή, δεν ξέρω που τελικά θα κρυφτούν στο τέλος όλοι αυτοί οι τύποι.
Πρώτη μου φορά πάντως ακούω τόσο κόσμο να αναρωτιέται, πότε επιτέλους θα φύγουν. Αλλιώς το λένε, αλλά είπα να είμαι ευγενής.
Υ.Γ. Ο κύριος Κουρουμπλής, που μας έφυγε είναι άτομο με ειδικές ανάγκες.
