Να μην κουράζουμε, αλλά για άλλη μια φορά συγχαρητήρια σε όλους από την Καρδιολογική μας ομάδα, με επικεφαλής τον Θανάση Καρτάλη, μέχρι την Διοικήτρια Ελένη Κανταράκη, της οποίας ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εξετάσεις του υπουργείου Υγείας, για την τοποθέτηση νέων Διοικητών.
Στις εξετάσεις τι ακριβώς γράφουν; Εκθέσεις… ιδεών; Γιατί έχω μερικές ιδέες, αλλά μάλλον δεν κάνω για Διοικητής Νοσοκομείου. Τέλος πάντων, αυτό που γράφουμε κύριε Μηταράκη, αν σας ρωτάει πιά κανείς για τίποτα, είναι ότι το Σκυλίτσειο έχει Διοικήτρια, ας ψάξουν για αλλού.
Αλλά ας μην ξεφύγουμε από αυτό που θέλω να γράψω και αφορά τον Πασχαλινό διάκοσμο της πόλης. Προσέξτε, επειδή ο υπογράφων είναι γνωστό επίτιμο πνεύμα αντιλογίας, θα το θέσει το θέμα διαφορετικά.
Εντάξει παιδιά μεταξύ τρικύκλων και λαγουδακίων, πειράζει που εμένα με νοιάζει το σιντριβάνι;
Να το ξεκαθαρίσω.
Άρθρον πρώτον. Για να κάνεις διάκοσμο πρέπει να έχεις λεφτά και από ότι λέει ξεκάθαρα η παρούσα Δημοτική αρχή, λεφτά… δεν υπάρχουν. Άρα, με τα χείλη που έχουν οι άνθρωποι μας φιλούν. Τώρα τον ξέρω τον αντίλογο. Και οι προηγούμενοι ρε φίλε που τα εύρισκαν; Ρωτήστε τους. Αυτή τη στιγμή διοικούν οι παρόντες, άρα το τι έκαναν οι προηγούμενοι αφορά την ιστορία, βοηθάει όμως και στις… συγκρίσεις. Ας το έχουν υπ’ όψιν τους οι νύν.
Άρθρον δεύτερον. Η αισθητική είναι υποκειμενική έννοια. Για παράδειγμα αν ρωτήσετε εμένα, μεταξύ τρικύκλων και λαγών, προτιμάω τα πρώτα. Δεν κοστίζουν τίποτα και δίνουν το μήνυμα ότι τίποτα δεν πεθαίνει. Ένα τρίκυκλο για πέταμα μπορεί να γίνει ένα λουλουδένιο στολίδι. Όμως επαναλαμβάνω η αισθητική είναι υποκειμενική.
Άρα ερχόμαστε στο προκείμενο. Αυτό που νοιάζει λοιπόν εμένα, δεν είναι τα τρίκυκλα και οι λαγοί, είναι ότι μετά από χρόνια, η… γούρνα που είχαμε στην κεντρική μας πλατεία, επιτέλους δούλεψε ως σιντριβάνι, προσέθεσε αισθητική, έγινε πάλι τοπόσημο, έφερε κόσμο στον χώρο, του έδωσε ζωντάνια. Για λόγους λοιπόν που δεν γνωρίζω, το σιντριβάνι σταμάτησε να δουλεύει και αυτό εγώ το βλέπω αρνητικά και αυτό επισημαίνω.
Κοντολογίς, ας δουλέψει ξανά το σιντριβάνι και ας μπούν και ας βγούν όσες πασχαλίτσες, όσοι λαγοί και όσα τρίκυκλα θέλει η κάθε δημοτική αρχή.
Εξάλλου φτάνει το χιλιοζύμι, που υπάρχει στον Δημοτικό κήπο, που απ’ ότι φαίνεται θα εγκαινιαστεί στην… μεθεπόμενη Δημοτική αρχή, με την ευχή τουλάχιστον το αποτέλεσμα να αξίζει την ταλαιπωρία και τον αισθητικό βιασμό.
Και επειδή έχομε πικρή πείρα από αηδίες, ας μην ξεχνάμε ότι βάλαμε στον Κήπο μέχρι και Θυμιανούσικη πέτρα ως… πάτωμα, να θυμίσομε απλά ότι Κήπος σημαίνει χώμα και δέντρα, πράσινο και ησυχία, νερά και ξεκούραση, να μπαίνεις μέσα και να βρίσκεσαι αλλού.
Υ.Γ: Όσοι και είναι πολλοί καθημερινά επισκέπτεστε το πάρκινγκ Χωρέμη, ρίξτε από ψηλά μια ματιά στο Περιβόλι. Έτσι είναι οι κήποι και όχι δρόμοι με ζαρντινιέρες.
