Ξεκινάμε με τα αυτονόητα.
Δεν πρέπει να υπάρχει ανασφάλιστη εργασία. Καλώς υπάρχουν έλεγχοι γι’ αυτό, καλώς τα πρόστιμα είναι μεγάλα, αυτοί που δεν το καταλαβαίνουν, δεν καταλαβαίνουν παράλληλα άλλη γλώσσα.
Επίσης είναι σαφές, ότι όσοι χρησιμοποιούν μηχανήματα, θα πρέπει να ελέγχουν την ασφαλή λειτουργία τους και σαφώς και πάλι πρέπει να υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου.
Όμως και εδώ είναι το ερώτημα. Είναι δύσκολο, ειδικά στο τελευταίο, γιατί το πρώτο είναι αυτονόητο να υπάρχει ενημέρωση;
Γίνομαι σαφής, για να μην μιλάμε με γρίφους. Εδώ και μερικές μέρες δεκάδες επαγγελματίες δέχονται αιφνιδιαστικούς ελέγχους (έτσι πρέπει να είναι οι έλεγχοι για να έχουν νόημα) από την Επιθεώρηση Εργασίας και για την ακρίβεια από το Τμήμα Υγείας και Ασφάλειας στην εργασία.
Εκεί λοιπόν ακούν προφανώς μερικοί και πρώτη φορά ότι οφείλουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα να πιστοποιούν τα μηχανήματα, που χρησιμοποιούν.
Σε πολλούς γίνονται παρατηρήσεις σε μερικούς όμως ακούγεται ότι επιβάλλονται τσουχτερά πρόστιμα.
Μιλάμε για δεκάδες επαγγελματίες, που χρησιμοποιούν ανυψωτικά μηχανήματα στην εργασία τους, εσωτερικά και εξωτερικά, όπως αυτό της φωτογραφίας, συνεργεία Ι.Χ. αλλά και δικύκλων, μάντρες οικοδομής, σιδηρουργεία κ.λ.π.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δεν το συζητάμε ότι βρίσκονται σε οικτρή οικονομική κατάσταση, οι αριθμοί ευημερούν μόνο στο κεφάλι του κάθε Μητσοτάκη, και η αγορά συνεχίζει να λειτουργεί όχι γιατί παράγει, αλλά επειδή ο ένας χρωστάει του άλλου, βρίσκονται λοιπόν στην δυσάρεστη θέση να φορτώνονται με πρόστιμα, που δεν μπορούν να πληρώσουν.
Αυτό είναι πάλι μια άλλη παράμετρος που οι Κυβερνώντες απλά κάνουν τον βλάκα. Δηλαδή το πρόβλημα με τα πρόστιμα δεν είναι η βεβαίωση τους αλλά η είσπραξη τους. Αυτή δεν γίνεται και στην ουσία αντί να λειτουργεί ο έλεγχος, απλά σφίγγει η θηλιά σε μια αγορά έτσι και αλλιώς πνιγμένη.
Όμως το θέμα μας δεν είναι αυτό, συνεπώς επιστρέφομε στην αρχή. Στον αιφνιδιασμό των επαγγελματιών. Επειδή αυτός έχει συντελεστεί και επειδή το έχουν διαπιστώσει εκτός των θιγομένων και οι υπάλληλοι, που κάνουν τους ελέγχους, είναι δύσκολο πριν από αυτούς να προηγηθεί ενημέρωση; Είναι δύσκολο να ενημερωθεί για παράδειγμα το Επιμελητήριο, που με την σειρά του να ενημερώσει τα μέλη του;
Πότε για παράδειγμα ένα μηχάνημα πιστοποιείται, κάθε πότε και από ποιόν; Ένα μηχάνημα που από την «μάνα» του είναι πιστοποιημένο, αυτό σημαίνει ότι τούτο ισχύει εφ’ όρου ζωής; Πως γίνονται οι έλεγχοι και πιά είναι τα πρόστιμα σε περίπτωση παράβασης; Ποιές είναι υποχρεώσεις των επαγγελματιών, αλλά και πιά είναι τα δικαιώματα τους;
Επιτέλους μέχρι πότε οι υπηρεσίες θα πρέπει να κάνουν τον Βεληγκέκα και οι ελεγχόμενοι να αισθάνονται ως υπήκοοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας;
Περιμένουμε πέρα των παραπόνων των επαγγελματιών να ακούσουμε και τις απόψεις της Επιθεώρησης Εργασίας αλλά και του Επιμελητηρίου. Εξ’ άλλου ζητούμενο όλων μας είναι η ασφάλεια εργοδοτών και εργαζομένων, που πολλές φορές οι ιδιότητες αυτές συμπίπτουν.
Υ.Γ.: Περιμένουμε ενημέρωση για τα όσα σοβαρά κατήγγειλε ο καπ. Αλέκος Καραμούζος για το Λιμάνι των Καρδαμύλων. Αν όντως ισχύουν κάποιοι πρέπει να επιστρέψουν 7 εκατομμύρια ευρώ! Διότι το έργο έγινε ως Αλιευτικό καταφύγιο. Εκτός αν αλιευτικά εννοούμε τις… βάρκες. Αλλά αυτό να το πούμε και στους «κουτόφραγκους».
