Έχετε απορία πως είναι τα παλιά Δημόσια κτίρια;
Και εμείς, αλλά συνήθως τα βλέπουμε… απ’ έξω.
Τώρα, εσχάτως, με την ανοχή του Εισαγγελέα Χίου, που δεν επεμβαίνει, όποιος γουστάρει, αρχής γενομένης από τον Δήμο και το Νοσοκομείο, προκειμένου να μην επέμβει στο… ερείπιο του, βάζει μια πινακίδα πάνω «Επικίνδυνο» παλουκώνει και την άκρη του δρόμου, στενεύοντας τον, κλέβοντας θέσεις στάθμευσης ή ακόμα κλείνοντας τον (!) και πάμε παρακάτω.
Α, ενίοτε ανοίγει μια πόρτα ή την σπάνε, οπότε βρίσκουμε και εμείς ανοικτά και… μπαίνουμε.
Κάτι τέτοιο κάναμε σήμερα, με τον πολύτιμο συνεργάτη μας, ερευνητή Βασίλη Αγιαννίδη, με τον οποίο πραγματοποιούσαμε ρεπορτάζ, που δεν μεταδόθηκε ακόμα, για τα Αρχοντικά της οδού Σταύρου Λιβανού, που περνάει μπροστά από την Μπελά Βίστα.
Και ενώ εσείς θα δείτε το σχετικό θέμα στην εκπομπή «Φτου και βγαίνω» του προσεχούς Σαββατοκύριακου, εμείς μάθαμε ότι κάποιοι παραβίασαν την πόρτα του παλιού Μαιευτηρίου, οπότε μαζί με τον εικονολήπτη μας Κώστα Αναγνώστου και τον Βασίλη, είδαμε… φώς και μπήκαμε.
Το τι αντικρύσαμε δείτε το φωτογραφικά, αύριο θα σας δείξουμε και τηλεοπτικά τα… χαϊρια του κράτους μας, που στην περίπτωση μας εκπροσωπείται από το Δ.Σ. του Σκυλίτσειου Νοσοκομείου Χίου.
Η εξωτερική εικόνα είναι… πολύ καλή, σε σχέση με αυτό που αντικρίζει κανείς μπαίνοντας μέσα.
Ξεχαρβαλωμένα τα πάντα, τα ταβάνια που… κρέμονται, τοίχοι γκρεμισμένοι, βρώμα και δυσωδία παντού. Κάτω στο υπόγειο πεταμένα αρχεία του παλιού Μαιευτηρίου, που πρέπει ΤΩΡΑ να διασώσει το Ιστορικό Αρχείο, πολύτιμα ντοκουμέντα που σαπίζουν και τα παίρνει ο αέρας, εγκατάλειψη παντού, μια εικόνα απογοήτευσης.
Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι αναφερόμαστε στο σπίτι της Ζηνοβίας Κοκκάλη, το γένος Γ. Μιχαληνού, χήρας του Μιλτιάδη Κοκκάλη, μεγαλεμπόρου στην Ρουμανία, που την εποχή που οι Χιώτισσες γεννούσαν στην καλύτερη περίπτωση σπίτι τους και συνήθως στα… χωράφια, το δώρισε για να γίνει Μαιευτήριο.
Και δεν δώρισε μόνο το κτίριο, έδωσε και 2000 λίρες Αγγλίας, έφερε ότι καλύτερο εξοπλισμό διέθετε η Μαιευτική εκείνη την περίοδο, μιλάμε για το 1934 και το στελέχωσε με τους καλύτερους γιατρούς, με πρώτο Διευθυντή τον Δημήτρη Στάη.
Εκτός αυτού, το ενίσχυε μέχρι το θάνατο της, το κληροδότησε με έσοδα και να μην τα πολύ λέμε, εκεί γεννήθηκε κάτω από ανθρώπινες συνθήκες η… μισή Χίος, μέχρι που έκλεισε το 1979, η δραστηριότητα αυτή πήγε στο Νοσοκομείο ή σε Ιδιωτικές Κλινικές και το κτίριο προστέθηκε στην… περιουσία του Σκυλίτσειου, που πάει «άνεμο των ανέμων».
Για να μην τα μαυρίζουμε όλα, το κτίριο χρησιμοποιήθηκε από το «Ιωνικό Κέντρο» και το Ειδικό Σχολείο και εσχάτως το ζήτησαν ιδιώτες να το εκμεταλλευτούν και να το σώσουν.
Αντί το Νοσοκομείο να το δώσει τσάμπα για 50 χρόνια, με την υποχρέωση του ιδιώτη να το φτιάξει όπως πρέπει, να το εκμεταλλευτεί και μετά να μπορεί να το ενοικιάζει προνομιακά ή να το αγοράζει κατά προτεραιότητα, σε περίπτωση πώλησης, ζήταγαν κάτι ενοίκια, που οι άνθρωποι ακόμα τρέχουν.
Σήμερα, μπορεί να δεί όλη η Χίος σε πιά κατάσταση βρίσκεται. Ελπίζουμε κάποιος ή κάποιοι να ευαισθητοποιηθούν
Υ.Γ.: Όπως δε σωστά επισημαίνει ο Βασίλης Αγιαννίδης, στο τηλεοπτικό ρεπορτάζ, που θα δείτε αύριο, η συμπεριφορά του Κράτους στα νεοκλασικά κτίρια, δείχνει εν τέλει το επίπεδο της κοινωνίας μας.
