
Ξέρετε πόσες φορές έχω σκεφθεί ότι υπηρετώ ένα βλάκα;
Ξέρετε πόσες φορές έχω πεί, τι να κάνουμε, η μοίρα το θέλησε να γεννηθείς σε ένα τόπο, που δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη εγκεφαλικής ουσίας για την συμβίωση.
Κοντολογίς «σκάσε και σκάβε» ή παρακάλα να μην σου τύχει μπροστά σου ο βλάκας, την πάτησες, σε νίκησε.
Αυτό αισθάνθηκα σήμερα στην τυχερή φωτιά του Τρυπατέ.
Τυχερή γιατί εκδηλώθηκε από άγνωστη αιτία μέρα. Μόλις προχθές έλεγα στο Ραδιόφωνο ότι αν ξεσπάσει φωτιά στα Ρεστά θα την βρούμε στις Καρυές. Μου το θύμισε φίλος γιατρός, που βρεθήκαμε μαζί στο μέτωπο της πυρκαγιάς.
Τυχερή γιατί πιάστηκε αμέσως. Τυχερή γιατί έπεσε σε μια μέρα με σχεδόν άπνοια. Τυχερή γιατί οι μάγκες πιλότοι του Πυροσβεστικού ελικοπτέρου έκαναν… χειρουργικές ρίψεις.
Τυχερή γιατί βρέθηκε στον θάλαμο επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής ένας Κικίλιας, με τον οποίο ο Μηταράκης έχει τέλεια χημεία.
Θα πεί κανείς όλα αυτά παίζουν ρόλο; Βεβαίως. Όπως παίζουν ρόλο και οι δασοκομάντος και οι πυροσβέστες και οι Αστυνόμοι και ο Στρατός και οι εθελοντικές ομάδες και ο Δήμος και οι δεκάδες Καρούσοι, αλλά και Καρούσαινες, τις είδα και τις καμάρωσα, που έπεσαν στην κυριολεξία μέσα στις φλόγες.
Αλλά υπάρχει ένα αλλά, που το ζήσαμε και σε αυτή την φωτιά. Τα εναέρια μέσα είναι σωτήρια. Δεν είναι πανάκεια. Είναι αυτό, που την ώρα που λές, άντε και τα καταφέραμε, άντε και εδώ την πιάσαμε, άντε και ακόμα λίγο κουράγιο, βλέπεις τις φλόγες να γίνονται πάλι μπουρλότο, και λες. Να είχα ένα μεγάλο χέρι να ρίξω νερό ΕΚΕΙ. Ε, τότε προκύπτει ο από μηχανής Θεός. Ακούς τον βόμβο των αεροσκαφών, και λες τώρα ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ, τώρα θα καθαρίσουμε.
Και εκεί που γίνονται αυτά, νάτον ο ΒΛΑΚΑΣ, νάτο το ΗΛΙΘΙΟ πλάσμα και πήγαινε τώρα να το νικήσεις.
Το τι έγινε, το ζήσαμε και είναι τουλάχιστον για μένα πρωτόγνωρο. Έχω δεί και ζήσει βλακείες, αλλά τούτη με ξεπέρασε, αφού η φωνή του ασυρμάτου δεν άφηνε κανένα περιθώριο παρερμηνείας.
Ντρόουν στον ορίζοντα, SOS, SOS, SOS, η Αστυνομία να καθαρίσει το τοπίο, τα αεροσκάφη θα επιστρέψουν στην βάση τους.
Και άντε τώρα η Αστυνομία, που σταματούσε στις στροφές όχι μόνο όσους ανέβαιναν να… δούν, να ψάχνει τώρα καμιά δεκαριά ΗΛΙΘΙΟΥΣ, που είχαν πάει στην φωτιά να πετάξουν ντρόουν, ελληνιστί ελικοπτεράκια, με τα οποία μπορεί κανείς να βιντεοσκοπεί από ψηλά, για να τα ανεβάζουν μετά στο FB, άλλη υψηλή απασχόληση των μεγάλων πνευμάτων.
Και φυσικά αυτοί δεν ήταν δημοσιογράφοι, κανείς επαγγελματίας δεν κάνει κάτι τέτοιο, ούτε και το έκανε. Αυτό που αναγκαστήκαμε να κάνουμε ήταν έκκληση από το Ραδιόφωνο, να σταματήσουν τα «παιδάκια» ας τα λέμε έτσι να μην συγχιστούμε άλλο, να παίζουν, γιατί τα αεροπλάνα θα έφευγαν, και την φωτιά, ειδικά αν έπιανε αέρας θα την βρίσκαμε στην… Νέα Μονή.
Τώρα έπαιξε ρόλο η έκκληση, έπαιξε ρόλο η Αστυνομία, θορυβήθηκαν όσοι είδαν ξαφνικά τα αεροπλάνα να «παγώνουν» την πυρόσβεση; Δεν το ξέρουμε, αυτό που ξέρουμε είναι ότι τα ελικοπτεράκια κατέβηκαν.
Και επειδή μπορεί να ανεβούν ξανά, στην επόμενη πυρκαγιά, γιατί δεν θα αργήσει, μόλις αντιληφθείτε «παιδάκι» να παίζει εκτός από αυτό που εννοείται και με το ελικοπτεράκι του, την ώρα της φωτιάς, ειδοποιήστε την Αστυνομία να τον συλλάβει. Διότι ο ΒΛΑΚΑΣ εκτός από ανίκητος μπορεί και να σκοτώσει. Στην περίπτωση πυρκαγιάς μια τέτοια βλακεία μπορεί να ρίξει ένα αεροπλάνο!
Υ.Γ: Aυτό είναι ο Πυροσβέστης. Κάποια στιγμή με την φόρμα αγροτικής εργασίας, εμφανίστηκε στην φωτιά, ο πρώην Διοικητής της Πυροσβεστικής Γιάννης Βουράκης. Οδηγούσε μια μηχανή, στην οποία επιβίβασε τον νύν Διοικητή Σταύρο Καπελαρίδη και χάθηκαν μέσα στους αγροτόδρομους του Τρυπατέ, πλησιάζοντας τις εστίες και εκτιμώντας την κατάσταση. Ο πρώην έκανε τον… οδηγό στον νυν και στην ουσία του μετέφερε και την πολύτιμη εμπειρία του. Από τις στιγμές που είσαι υπερήφανος για την ποιότητα των Αξιωματικών των Σωμάτων Ασφαλείας.