Εδώ καράβια πνίγονται... ξέρω και εμείς ασχολούμαστε με περιστέρια.
Αν χρειάζεται να το διευκρινήσουμε πάντως, με τα περιστέρια ασχολείται η Κυβέρνηση, που αφού έλυσε όλα τα προβλήματα, τώρα ασχολείται και με τα πετεινά των πόλεων, που προκαλούν λέει μεγάλες ζημιές. Αντιλαμβανόμενος το μέγα πρόβλημα, αντιπροτείνω. Γιατί δεν κάνουμε ότι κάποτε με τα Ψαρόνια και με τις αλεπούδες και με άλλα ενοχλητικά ζωντάνα. Επιτρέπουμε το... κυνήγι τους, ήτοι τους ρίχνουμε ψιχουλάκια, να πάνε και... χορτάτα και τα πυροβολούμε!
Και επειδή οι Κυβερνώντες συνεχίζουν, κατά το παράδειγμα των Τεμπών να πυροβολούν τα πόδια τους, αυτό κάνουν άλλωστε και με τα περιστέρια, είμεθα εν αναμονή να δούμε μέχρι θα πυροβολείται στην ουσία η κοινή λογική.
Αλήθεια, κάτι είπε σήμερα ο Δήμαρχος, που περιμένουμε βεβαίως να μην μείνει στις λεκτικές καταγγελίες. Έχει πάρει χαμπάρι η Χίος τι γίνεται με τους δασικούς χάρτες και τις περιοχές Natura;
Το... παλαβιάρικο ερευνά αν υπάρχει αντιμόνιο στη Β. Χίο και η Natura δεν επιτρέπει, όχι οικιστική ανάπτυξη αλλά ακόμα και καθαρισμό μονοπατιών. Η Περιφέρεια, ένα μόνο παράδειγμα μελετά την αξιοποίηση του Λωβοκομείου και οι δασικοί χάρτες, που επεκτείνονται στο 80% του νησιού δεν επιτρέπουν ούτε την... χορτοκοπή.
Τι θα γίνει στο τέλος; Θα μας αξιοποιήσει ο... Ερντογάν. Πήγαμε αμέσως στην ουσία γαι να μην κουραζόμαστε. Θα αφήσουν το νησί να ερημώσει, όπως κρατούν τον ΦΠΑ με διάφορες δικαιολογίες των οπίσθιων μαλθακών τους μορίων, στα Ψαρά και τις Οινούσσες στο 24% οπότε θα πέσομε στα ώριμα σύκα.
Μα τους αποδίδετε συνειδητή υποβάθμιση και ερήμωση; Ναι, εμείς είμαστε... κακοί, όσοι είσθε καλοί μπορείτε να βρείτε κοινή λογική σε όλα αυτά τα Καραγκιοζιλίκια;
Απεναντίας κοινή λογική υπάρχει στους απλούς ανθρώπους και εδώ θέλω να δώσω τον λόγο σε έναν απ' αυτούς, τον καπ. Αλέκο Καραμούζο τον Καρδαμυλίτη, που σημείωσε σε σχετική του ανάρτηση, απ' όπου και η σχετική φωτογραφία.
"Εδώ και ένα μήνα προβληματιζόμουνα αν έπρεπε να κάνω την παρούσα ανάρτηση ώσπου αποφάσισα να την κάνω. Βρισκόμουνα στο Πυτιός και πέρασα από τον ξυλόφουρνο του συμπαθητικού κυρίου Αποστολή να αγοράσω ψωμί. Μπροστά από εμένα ήτανε ένα νεαρό ζευγάρι τουριστών που έμοιαζαν Βορειοευρωπαίοι. Αφού ψώνισαν το ψωμί τους , ρώτησαν το πόσο κάνει. Τότε ο κύριος Αποστολής απάντησε, τίποτα !
Έκπληκτοι οι νεαροί τουρίστες ξαναρώτησαν. Τίποτα απάντησε πάλι ο κύριος Αποστολής συμπληρώνοντας το καλώς ήλθατε στο Πυτιός.
Οι Τουρίστες ευχαρίστησαν και αποχώρησαν από τον φούρνο τρομερά εντυπωσιασμένοι.
Γιατί το κάνεις αυτό κύριε Αποστολή; Ρώτησα. Ήλθαν από τόσο μακρυά και α τους πάρω λεφτά για ένα ψωμάκι; Απάντησε ο κύριος Αποστολής. Αυτή η κίνηση μου θύμισε τον αείμνηστο πατέρα μου ο οποίος είχε για πάνω από πενήντα χρόνια καφενείο στα Ανω Καρδάμυλα. Μόλις λοιπόν στο καφενείο μας ερχόντουσαν τουρίστες ο πατέρας μου εισέπραττε πολύ λιγότερα χρήματα από αυτά που χρέωνε τους Καρδαμυλίτες πελάτες.
Γιατί το κάνεις αυτό μπαμπά; Παιδί μου αυτοί οι ανθρώποι ήλθαν από μακριά και έκαναν έξοδα για να έλθουν να μας δουν. Πρέπει να τους βοηθήσομε να μας ξανάλθουν. Και με αυτά τα λεφτά που τους χρεώνομε πάλι έχομε κέρδος. Αλήθεια πόσα διδάγματα μπορούμε να πάρομε από την σχεδόν όμοια κίνηση των δύο ανωτέρω βιοπαλαιστών της ζωής; Πολλά! Και οι δύο άνθρωποι είναι ζήτημα αν κατάφεραν να βγάλουν το Δημοτικό. Έβγαλαν όμως το Πανεπιστήμιο της ζωής, της φιλοξενίας, της ανθρωπιάς, της καλοσύνης και του αλτρουισμού. Σήμερα που τα πάντα τα έχει κυριέψει το χρήμα μήπως πρέπει να αναλογιστούμε αν είμαστε στην σωστή πλευρά του ποταμού.
Υ.Γ.: Ο Αποστολής και ο γέρο Καραμούζος, του Δημοτικού και οι δύο, κατείχαν την κοινή λογική, οι απόφοιτοι των Χάρβαρντ, κυνηγούν τα περιστέρια της πλατείας και κήρυξαν την Χίο, που χαμπάρι ο... Τρύφωνας σε δασική έκταση.
