Πολλοί έπεσαν από τα… σύννεφα. Και όμως ήταν απλό, μπορούσαν να αγοράσουν από ένα περίπτερο το βιβλίο του Γιώργη Αυτιά, που γράφει όλα όσα γίνονται και θα γίνουν.
Στον πουθενά, όχι στον… αέρα, ο αέρας είναι κάτι το υπαρκτό, στο πουθενά λοιπόν οι συντάξεις 130.000 συνανθρώπων μας, που περιμένουν, αλλά στο μεταξύ, αυτό ουδείς το υπολογίζει, ζούν με αέρα κοπανιστό (ουδείς κοπανίζει το ανύπαρκτο) μέχρι να ακούσουν ότι έφτασε η ώρα να εξοφλούν συγγενείς και φίλους, με τα χρωστούμενα των συντάξεων που περιμένουν, συν να ξέρουν πόσα θα παίρνουν για να οργανώσουν την ζωή τους.
Και ξαφνικά λοιπόν μαθαίνουν ότι αυτό που μπορούν να μοιράσουν είναι την… γραβάτα του Κατρούγκαλου (κάτι ξέρουν οι άλλοι που τις κατήργησαν) αφού η ΕΛΣΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή) δεν μπορεί να υπολογίσει το ποσό των συντάξεων.
Ωραία, ας πούμε ότι αυτοί που μπέρδεψαν την διαρκή Συνέλευση ή την ομφαλοσκόπηση ή την επαναστατική γυμναστική, με την Κυβέρνηση, τα έκαναν έτσι που δεν μπορεί να υπολογιστεί το ύψος των νέων συντάξεων, η ΕΛΣΑΤ γιατί δεν κάνει το εξής απλό; Να πεί αν υπάρχουν χρήματα για συντάξεις.
Ετσι καθαρά και ξάστερα. Δεν το κάνει γιατί απλά δεν υπάρχουν. Οι 130.000 αναμένοντες είναι οι πρώτοι της κορυφής του παγόβουνου. Για να πάρουν σύνταξη ένας τρόπος υπάρχει, να κοπούν οι υπάρχοντες συντάξεις ακόμα και 30-35% για να πάρουν τα υπόλοιπα. Απλά κανείς δεν λέει την αλήθεια ενώ εμείς όλοι συνολικά ως κοινωνία απολαμβάνομε την πτώση από τα… σύννεφα.
Όταν οι μωρές παρθένες του ΠΑΣΟΚ έπαιζαν τα αποθεματικά των Ταμείων στο χρηματιστήριο για να τα χάσουν (κάποιοι κέρδισαν αλλά μπήκε στη φυλακή το… δείγμα ο Ακης και καθάρισαν όλοι) δεν ξέραμε όλοι ότι αυτή είναι η κατάληξη; Όταν αποδεχόμαστε όλοι ως φυσιολογικό γεγονός τις συντάξεις των 2500 και 3000 ευρώ (οι μόνοι που δικαιούνται αυτά τα νούμερα είναι οι ναυτικοί, γιατί κάνουν την πιο βαριά και επικίνδυνη εργασία και γιατί τους τα έχουν κρατήσει από τα απομαχικά) δεν ξέραμε ότι αυτή θα είναι η κατάληξη;
Όταν αποδεχόμαστε όλοι ως φυσιολογικό γεγονός τους 50ρηδες συνταξιούχους (εργάζομαι 15 ώρες την ημέρα και οι μισοί συμμαθητές μου είναι… συνταξιούχοι) δεν ξέραμε ότι κάποτε θα έρχονταν η ώρα της κρίσεως;
Και τώρα τι γίνεται; Είπαμε διαβάστε το βιβλίο του Αυτιά. Εθνική σύνταξη, ένα επίδομα του κερατά δηλαδή για όλους, κάτω από 300 ευρώ, με τα σημερινά δεδομένα.
Κι’ εγώ που πλήρωνα μια ζωή; Εύλογο το ερώτημα, το κάνω κι΄εγώ στον εαυτό μου, που πλήρωνα ΤΕΒΕ από το 1981 μέχρι που σταμάτησα, γιατί δεν είχε νόημα να ρίχνω λεφτά που δεν είχα στο τρύπιο κρατικό πιθάρι.
Χάσαμε φίλε μου, μας τα φάγανε, φάγανε την Ελλάδα ολόκληρη, απλά πρώτον δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, όπως τον θάνατο, που θεωρούμε ότι αφορά όλους τους άλλους εκτός από μας, και δεύτερον βάλαμε κι’ εμείς το χεράκι μας.
Δηλαδή είχε δίκιο ο… Πάγκαλος θα ρωτήσει κάποιος. Γιατί το αμφισβητείς; Βγάλε απ’ έξω τον εαυτό σου (τόχουμε αυτό ως Εθνος, μας φταίνε οι άλλοι) όταν έβλεπες πριν 25 χρόνια να μην δουλεύει παραγωγικά η μισή Ελλάδα (αν δούλευε τότε που βρήκαν δουλειά 1.000.000 Αλβανοί, που γύρισαν άρχοντες στην πατρίδα τους) δεν περίμενες ότι δεν θα υπήρχε τώρα ταμείο να πληρώσει τις συντάξεις;
Υ.Γ. Μετά τους συνταξιούχους σειρά έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Τον «κόφτη» τον ξεχάσαμε όλοι αλλά τον θυμούνται οι δανειστές.
