Βουλωμένο γράμμα διαβάζετε.
Καλή εβδομάδα αδέλφια και σήμερα το πρωϊ με τον «αυτοκόλλητο» μου εικονολήπτη Κωστή Αναγνώστου κάναμε το γύρισμα της εκπομπής «Φτου και βγαίνω» στην οδό Μεραρχίας Αρχιπελάγους, όταν στο ύψος της μοναδικής πολυκατοικίας της οδού, βρεθήκαμε μπροστά σε αυτό τον κάδο, που σωστά ο Δήμος τοποθέτησε κάτω από την πολυκατοικία. Βλέποντας λοιπόν το θέαμα των πεταμένων σκουπιδιών εκτός κάδου, βάλαμε ένα στοίχημα, αν ο κάδος είναι γεμάτος. Τι… στοίχημα δηλαδή, αφού και οι δύο είπαμε, άδειος είναι.
Και ω του θαύματος, πάτησα εγώ τον μοχλό και ο κάδος κατά το ήμισυ ήταν άδειος!
Λίγο πιο πάνω βρήκαμε κάποιους κατοίκους, ζητώντας τους να μας δώσουν μια εικόνα του δρόμου. Ξέρετε τι μας είπαν; Για τις κυρίες που βγάζουν τα σκυλάκια τους βόλτα για να κάνουν την ανάγκη τους. Και τα σκυλάκια εκτελούν την προς την φύση ανάγκη τους, αλλά οι κυρίες αφήνουν τα σκατά στο δρόμο και φεύγουν.
Έχουμε πεί ξανά, όχι σοκ με τις λέξεις. Δεν προκαλούν σοκ οι λέξεις αλλά η συμπεριφορά των ανθρώπων. Διότι αδέλφια αν μετά από τέσσερις σχεδόν δεκαετίες περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, διότι έχουμε την αυταπάτη, ότι θα μας φτιάξει η παιδεία (αυταπάτη είναι, γιατί εκτός από παιδεία χρειάζεται και τιμωρία) οι μισοί εξ ημών έχουν την συμπεριφορά δίποδων, τι περιμένετε να αλλάξει στην κοινωνία;
Όταν πετιέται η σακούλα των σκουπιδιών εκτός κάδου και δεν σκύβουμε να μαζέψουμε τα κακάκια από το ζωάκι μας, τίποτα μετά δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Ένας λαός, που κατά το ήμισυ δεν έχει ακόμα κατακτήσει στοιχειώδεις κανόνες ανθρώπινης συμπεριφοράς, είναι λογικό να αναδεικνύει ηγέτες παρομοίου επιπέδου, επιβεβαιώνοντας την λαϊκή ρήση «κατά τη σάλα και τα έπιπλα». Και αν κάποιος ή κάποιοι ξεχωρίζουν, απλά επιβεβαιώνουν την άλλη ρήση ότι ο «κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του».
Έτσι επιβεβαιώνεται γιατί θεωρούμε συλλήβδην παλαβά γεγονότα ως φυσιολογικά, όπως θεωρούμε φυσιολογικό να βλέπουμε τα δίποδα γύρω μας και τουλάχιστον να μην τα κράζουμε, αφού από κραυγές σίγουρα καταλαβαίνουν.
Βλέπετε την λεπτομέρεια στην πιο κάτω φωτογραφία; Στολίσαμε σημαιάκια, λόγω εκδηλώσεων Μικρασίας σε στύλους στο χρώμα της χολέρας. Κατ’ αρχάς δεν μας ενοχλεί να μοστράρουμε την σημαία μας πάνω στα λέσια και δεύτερον θεωρούμε φυσιολογικό, ολόκληρο λιμάνι να κουμαντάρεται από ένα άχρωμο – άοσμο και χωρίς καμιά υπόσταση και μηχανισμό οργανισμό, που λέγεται Λιμενικό ταμείο, λες και η περιοχή αυτή είναι άλλη επικράτεια.
Το ίδιο φυσιολογικό θεωρούμε το παλαβό, που είπε το πρωϊ στο Ραδιόφωνο, ο πρώην Αντιδήμαρχος Γιάννης Ξενάκης και είναι αληθές. Πνιγήκαμε είπε, γιατί ο Δήμος Χίου είναι υπεύθυνος για το αντιπλημμυρικό της Καλοπλύτου, αλλά όλος ο αγωγός καταλήγει σε μια σχάρα, υπεύθυνος για την καθαριότητα του οποίου είναι η… Περιφέρεια! Ένας θεσμός δηλαδή, που από καιρό έπρεπε να έχει καταργηθεί και που τον ανεχόμαστε, θεωρώντας και αυτό φυσιολογικό, άνθρωποι που δεν είναι άξιοι ούτε δυό παρτέρια να φυτέψουν και να καθαρίσουν, θα καθάριζαν την σχάρα! Και ολόκληρο σύστημα και ένας σκασμός λεφτά, εκτός αν ξεχάσαμε τι κόστισε το εν λόγω έργο, εξαρτάται από μια σχάρα, που οφείλει να καθαρίζει ένας ανύπαρκτος τρίτος.
Τι πρέπει να κάνουμε; Να επαναστατήσουμε, να μην μένουμε παράλυτοι, γιατί αυτό συμβαίνει, ούτε στις αντικοινωνικές συμπεριφορές γύρω μας, ούτε στις παλαβομάρες της πολιτικής, μικρής τε και μεγάλης. Να αντιδράσουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Υ.Γ: Πάει και ο Μουζακίτης. Και αυτό το θεωρούμε φυσιολογικό, να φεύγουν άνθρωποι στα 50 και τα 60 τους. Και φυσικά δεν αναφέρομαι στους «πυροβολημένους» που ψάχνουν τα εμβόλια, αλλά οι υπόλοιποι δεν πρέπει να ψαχτούμε, να επαναστατήσουμε για τους καρκίνους που θερίζουν;
