Προσπαθώντας να κρατήσει τα ήθη και τα έθιμά μας ζωντανά η ΕΒΑΤ (Ένωση Βρονταδουσίων Αττικής) μας συνεκέντρωσε σε μια μεγάλη αίθουσα του Athens Marriott Hotel (πρώην Χανδρή) όπου σε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα με την παρουσία του Χιώτη Υπουργού κ. Νότη Μηταράκη και του Μητροπολίτου μας (Χίου, Ψαρών και Οινουσών) κ. Μάρκου, έγινε η καθιερωμένη κοπή της πίτας, η οποία τα τελευταία χρόνια λόγω κορωνοϊού είχε ατονήσει!
Το «τελετουργικό» προέβλεπε, εκτός από τις καθιερωμένες ομιλίες (Πρόεδρος, κυρίως) και χαιρετισμούς από τους επισήμους, αφού βέβαια προηγείτο η ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου. Πέρα από τα καθιερωμένα, εγένετο και απονομή τιμητικών διακρίσεων μαζί με κάποιες υποτροφίες στους διακριθέντες (εισαχθέντες) νέους και νέες, οι οποίοι εισήλθαν στα ανώτατα πνευματικά ιδρύματα της χώρας μας. Χορηγοί ήταν οι Χιώτες και Χιώτισσες: Ελπίδα Α. Χλωρού, Α. Φαράκλας, Μαριέλα Βαρώνη-Λω (δύο υποτροφίες) και Γ. Χλωρός.
Και κάποτε έφθασε η ώρα να πούμε τα Χιώτικα Κάλαντα, τα οποία είχα επιμεληθεί εγώ (ο γράφων) μαζί με τον αγαπημένο φίλο και Αντιπρόεδρο της ΕΒΑΤ Γιάννη Κοτσάνη. Ο Γιάννης τελικώς δεν ήλθε στην εκδήλωση λόγω ασθενείας (ήταν χειρουργημένος). Ευτυχώς, βοήθησε το… πλήθος και πήγαν όλα καλά! Τελειώνοντας τα Χιώτικα Κάλαντα, είπαμε (κατόπιν προτροπής μου) και δυο στιχάκια από τα Μικρασιατικά:
«Εις αυτό το Νέο Έτος Βασιλείου εορτή,
ήλθα να σας χαιρετήσω με την πρέπουσα ευχή… κλπ.»
Με την ευκαιρία, επειδή γίνεται μεγάλη συζήτηση για τη Μικρασιατική Καταστροφή (100 χρόνια!) κι επειδή διάβασα κι ένα εξαίρετο άρθρο για το «Καστέλο», τον Μικρασιατικό δηλαδή συνοικισμό μεταξύ Βροντάδου και Χίου, γραμμένο από τον κ. Λευτέρη Πυκνή Μαλλιά Καλλιμασιώτη, επιτρέψτε μου να αναφέρω ονομαστικώς τους έχοντας Μικρασιατική καταγωγή συμμαθητές μου εις το «Ανδρεάδειο Γυμνάσιο Βροντάδου» (δεν υπήρχαν τότε Λύκεια) και να τους αφιερώσω τα πιο πάνω Μικρασιατικά κάλαντα!
Οι «Μικρασιάτες» λοιπόν συμμαθητές μου ήταν: Γιάννικας Στέφανος, Ρήγας Ελευθέριος, Ψαραδάκης Γεώργιος, Λαμπρινίδης Ιωάνης, Κοκιάς Σπυρίδων και Μπουρούς Νικόλας (νομίζω ότι ξεχνάω κάποιον). Στο σύνολο αγόρια και κορίτσια της τάξης μας είμεθα 27 άτομα (7 κορίτσια). Σήμερα δεν γνωρίζω πόσοι ζουν (είμαστε γεννηθέντες το 1941).
Κλείνοντας, αναφέρω και μια «σατανική» σύμπτωση. Την ίδια ώρα, στο ίδιο μέρος με την ΕΒΑΤ (ένας όροφος διαφορά), είχε συγκέντρωση εκλογοαπολογιστική και κοπή πίτας και το «γεραρόν» (το αξιοσέβαστο) Χιακό Σωματείο «Ο ΚΟΡΑΗΣ»! Ήταν (είναι) το αρχαιότερο και το «συντηρητικότερο» Χιακό Σωματείο (με ό,τι αυτό σημαίνει) παρά τις διαφορές του (ευγενής άμιλλα;…) με τα υπόλοιπα Χιακά Σωματεία και ιδιαιτέρως με την ΟΧΣΑ (Ομοσπονδία Χιακών Σωματείων Αττικής). Πρέπει να κρατήσομε και αυτό το σωματείο ΖΩΝΤΑΝΟ, διότι έχει δουλέψει πολύ για τη Χίο μας. (Προϋπήρχε των άλλων σωματείων επί σειράν ετών. «Αντώνη Χαροκόπε με ακούς στον Παράδεισο που ευρίσκεσαι;» διότι σίγουρα εκεί ευρίσκεσαι!...).
Τελειώνοντας την πολυλογία μου και αφού ευχηθώ σε όλους «Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά», να ευχηθώ ιδιαιτέρως στο Δ.Σ. της ΕΒΑΤ «κουράγιο» διότι έχει πολλή δουλειά μπροστά του κι ας ψάλλομε όλοι μαζί τη «φήμη» του Μητροπολίτου μας που είναι και Βρονταδούσης:
«Μάρκου, του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου, της Αγιοτάτης Μητροπόλεως Χίου, Ψαρών και Οινουσών! Υπερτίμου και Εξάρχου Πάσης Ιωνίας ημών τε Πατρός και Ποιμενάρχου, πολλά τα έτη».