Αγαπητέ μου ομόθρησκε φίλε Μαρτίνοβιτς, σου γράφω δυό λόγια για να σου θυμίσω τις όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί σου όταν επισκέφτηκα μαζί με τον φίλο μου τον Θωμά το Βελιγράδι, να σου θυμίσω την μουσική μπάντα που έπαιζε στην κεντρική λεωφόρο (που είχα γράψει ότι είναι ανώτερη από το Fifth Avenue της Νέας Υόρκης) και που όταν μας σύστησες σαν φίλους σου από την Ελλάδα, τα παιδιά παράτησαν τα Σέρβικα και οι μουσικές Ελληνικές νότες διέσχιζαν απ’ άκρη σ’ ακρη την μεγάλη λεωφόρο του Βελιγραδίου και η δίμετρη πανέμορφη Σέρβα τραγουδίστρια, κατενθουσιασμένη από την εμφάνισή μας, φώναζε: Aπόψε έχουμε κοντά μας δυό φίλους από την φίλη μας Ελλάδα και άρχισε να τραγουδάει και συνεχώς να επαναλαμβάνει τα δυό τραγούδια που γνώριζε, τα Παιδιά του Πειραιά και τον Ζόρμπα τον (The Greek), τον Έλληνα.
Κι’έγινε κάτι το απίστευτο κάτι που δεν περιγράφεται με λόγια, σείστηκε η λεωφόρος, τράνταξε το Βελιγράδι, ολόκληρη αυτή η λαοθάλασσα τραγουδούσε Ελληνικά, έγινε όλη η βραδυά αφιέρωμα στους φίλους τους τους Έλληνες και στην αγαπημένη τους φίλη την Αθάνατη, αλλά γονατισμένη σήμερα Ελλάδα. Να σου θυμίσω ακόμα φίλε και για μια ακόμη φορά να σ’ευχαριστήσω για την ξενάγηση που μας έκανες την επόμενη μέρα, που μας πήγες στον Πύργο που σκοτώθηκαν οι Σέρβοι και Έλληνες που πολεμούσαν τους Οθωμανούς κατακτητές μεταξύ αυτών και ο Ρήγας Φεραίος η φωτογραφία του οποίου δεσπόζει ανάμεσα στους Έλληνες και Σέρβους αγωνιστές.
Μετά από τον Πύργο μας κέρασες καφέ στον Ναυτικό Όμιλο σε πλοιάριο που ήταν δεμένο στις όχθες του ποταμού Δούναβη, πίναμε το καφεδάκι και απολαμβάναμε την συντροφιά σου και το όμορφο περιβάλλον του πλωτού Δούναβη τον οποίον στόλιζαν τεράστιοι κύκνοι που χρησιμοποιώντας τις μεμβράνες των ποδιών τους έκαναν βαρκάδα στην ήρεμη επιφάνεια του νερού και που τα κυματάκια έμοιαζαν με μαγικές νότες της μελωδίας των κυμάτων του Δουνάνεως. Θυμάμαι ήταν κάτασπροι οι κύκνοι και έμοιαζαν σαν κάτασπρες πινελιές ενός τεράστιου πίνακα ζωγράφος του οποίου ήταν το χέρι του Θεού.
Αφορμή για τούτο το γράμμα φίλε Μαρτίνοβιτς ήταν η ψηφοφορία που έγινε στην Ευρώπη για την αίτηση του Κοσόβου να γίνει μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και να ζητήσω εκ μέρους μου και εκ μέρους του Ελληνικού Λαού συγγνώμη για την άδικη απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης να κρατήσει ουδέτερη στάση, για ένα τόσο καυτό εθνικό θέμα σας και να σας διαβεβαιώσω πως όλοι οι απανταχού Έλληνες είμαστε αντίθετοι, και πως σας αγαπάμε και σας θεωρούμε αδέλφια μας.
Συγνώμη, συγνώμη, συγνώμη σε σένα φίλε και σε όλους τους αδελφούς μας Σέρβους.
Με πολλή αγάπη, Στέλιος Τάτσης.