Μαιευτήριο Χίου, Μιλτιάδης και Ζηνοβία Κοκκάλη

Κυρ, 28/07/2019 - 18:59
Λευτέρης Πυκνής

Το 1934 ή Ζηνοβία ΚΟΚΚΑΛΗ το γένος Μιχαλινου, χήρα του Μιλτιάδη βλέποντας τίς ανάγκες των φτωχών γυναικών τής Χίου έκτισε τό ΜΑΙΕΥΤΉΡΙΟ ΧΙΟΥ τά εγκαίνια έγιναν στις 10 Νοεμβρίου του 1935 με πρώτο Διευθυντή τόν ιατρό Δημήτρη Στάη, ενώ από τό 1936 Δ/ντης ό Μαιευτήρας γυναικολόγος  Δρ  Δημήτριος ΤΣΑΜΠΛΑΚΟΣ πού σπούδασε στην Γερμανία με Μαίες την Πόπη Παπαλιώδη καί την Ελένη Πιπεριδου !

Το Υπουργείο υγείας τίμησε τό Ίδρυμα τό 1939 επειδή ή θνησιμότητα των επιτόκων Λεχωϊδων ήταν μηδενική !

Τό ΜΑΙΕΥΤΉΡΙΟ διέκοψε την λειτουργία του τέλος τού 1979 με το ίδιο επιστημονικό προσωπικό πού όλα αυτά τα χρόνια έφεραν στον κόσμο πάνω από 36.000 παιδιά !

Τότε άρχισε να λειτουργεί ή Μαιευτική κλινική στο Σκυλίτσειο Νοσοκομείο Χίου !

Με δεδομένο το σημερινό χάλι του κτιρίου, τό μεγάλο μου ερώτημα είναι, πόσο μεγάλη προσφορά έχουν κάνει στην Χίο όλοι οι Ευεργέτες με όποια ευαισθησία είχαν για τά προβλήματα και τις ανάγκες του τόπου μας και πως οι σημερινοί καρεκλοκένταυροι απαξιώνουν και δεν λαμβάνουν μέριμνα για την αξιοποίηση όλων των ευεργετημάτων που υπάρχουν διάσπαρτα πάνω στο νησί παρά τά αφήνουν στο έλεος των καιρικών συνθηκών καί φαινομένων και τής λεηλασίας των επιτηδείων !

Υπάρχουν τόσα κτίρια πού ακόμη καί οι εξωτερικοί χώροι μπορούν να αξιοποιηθούν για διάφορες εκδηλώσεις ακόμη καί ΠΆΡΚΙΝΓΚ!

Αυτά βλέπω δυστυχώς καθημερινά πού περπατώ και μου ανάβουν τα λαμπάκια ! Δυστυχώς και σήμερα δεν υπάρχει σεβασμός σ 'αυτους όλους τους Ευεργέτες με την απαξίωση απ' όλους τους αριστερόστροφους κουλτουριάρηδες και τους Κυβερνητικούς αξιωματούχους πού πιστεύουν ότι η προσφορά των ευαγών Ιδρυμάτων που κατά καιρούς κτίζουν για το καλό τού κοινωνικού συνόλου είναι υποχρεωμένοι να τό πράξουν !

Δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε φιλότιμο ούτε ευγνωμοσύνη παρά μόνο φθόνος, ζήλεια και κακοήθεια !  Εύχομαι μήπως κάποτε αλλάξουν Μυαλά καί προσγειωθούν στην πραγματικότητα !

Χίος ξημέρωμα 28 ΙΟΥΛΊΟΥ 2019 Λευτέρης Πυκνής Μαλλιάς Καλλιμασιωτης 

Άλλες απόψεις: του Λευτέρη Πυκνή