ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ 23 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015 ΚΟΥΒΕΙΤ
Σήμερα κατά τύχη εδώ στο Κουβέιτ που βρίσκομαι έμαθα για το φευγιό του κυρίου Γιάννη Καράλη
Με τον κύριο Γιάννη είχα την τύχη να μιλήσω πολλές φορές και να μοιραστούμε πάρα πολλά σε όνειρα ανησυχίες προβληματισμούς
Τελευταία μάλιστα είχαμε συνεργαστεί και παρουσιάσαμε στο ΟΜΗΡΕΙΟ μέσω του φιλοτεχνικού ομίλου Χίου το αφιέρωμα στην ποίηση του Νίκου Γιαλούρη που ήταν στενός του φίλος και συμμαθητής.
Αυθόρμητα λοιπόν και με συγκίνηση μου προέκυψε ο παρακάτω στοχασμός απόσταγμα ίσως των πολλών συζητήσεων οραματισμών και αναζητήσεων που κάναμε με τον κύριο Γιάννη για την ΕΙΡΗΝΗ.
Το αφιερώνω ταπεινά στη μνήμη του και στην επομένη άνοιξη που ‘ρχεται για να τον βρει στην αγκαλιά Του Θεού.
ΟΝΕΙΡΟ
Πόσο θα ήθελα να ζήσω
τη στιγμή
που οι στρατιώτες
όλου του κόσμου
…Στολισμένοι…
με τη δροσιά
της…νιότης
με την ακακία
την γλυκιά
την χαρούμενη
χωρίς κακή σκέψη
και υπόνοια.
Στολισμένοι
με την παιδική
αποίκιλη απλότητα.
Ριζωμένοι
στο γρανίτη
της πραότητας
κοιτάζοντας
στον ουρανό
την απέραντη αγάπη
Την αγκαλιά Του Θεού
Τότε που
θα πετούσανε τα όπλα
τότε που
δεν θα πήγαιναν πια
σε κανένα πόλεμο
Και τότε θα ‘θελα πια
να έμπαινε η άνοιξη
Η μόνη άνοιξη
όλων των αιώνων…