"Μάνα θα φύγω στα καράβια"! Το έχω πει στη συγχωρεμένη τη μάνα μου πριν πολλά-πολλά χρόνια. Τότε, για μας τους Χιώτες ήταν (και είναι) συνηθισμένο, πλην όμως, σκληρό για την οικογένεια το παιδί, ο σύζυγος να ακολουθήσει το ναυτικό ανδροπρεπές επάγγελμα! Ικανοποιητικές σκληροδουλεμένες απολαβές και με προοπτική μια αξιοπρεπή μετά την αφυπηρέτηση ζωή. Φευ! Ήρθαν οι άναυτοι, οι ανιστόρητοι, να τα αμφισβητήσουν, να τα ανατρέψουν όλα.
Δεκαετίες μακριά από το σπίτι, από τις οικογενειακές και κοινωνικές συγκινήσεις, μια ζωή "χάρε χάρε είσαι εδώ" και έρχονται τώρα τα κάθε λογής κ...παιδα να καταντήσουν στη φτώχεια τη ναυτοσύνη!
Και μου ‘ρχονται στο νου και δάκρυα στα μάτια οι στίχοι του Στρατήγη από το "Ματρόζο": "...Ποιος το 'λπιζε να δει ποτές, ο γέροντας στενάζει, τον καπετάνο ζήτουλα, το ναύτη υπουργό!..."!
Δε ντρέπεστε! Δικά σας λεφτά είναι του ναυτικού ο κόπος στην ξενιτιά; Συνάλλαγμα, λεφτά της αλλοδαπής είναι, ιδρώτας κουβαλημένος απ' έξω και πολλάκις κλεμμένος από τις κυβερνήσεις (συνήθεια από παλιά)! Ακόμα και τον καιρό, το σημερινό της εθνικής ντροπής, η ναυτιλία φέρνει στη χώρα πάνω από 13 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, πριν τρία χρόνια έφερνε περίπου 18 δισεκατομμύρια! Ακόμα και τώρα που οι ναυτιλιακές εταιρίες εγκαταλείπουν τη χώρα η μια πίσω από την άλλη μπροστά στον ερασιτεχνισμό της πρώτης αριστερής κυβέρνησης, το 2015 θα κλείσει με 14 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου εισροής ναυτιλιακού συναλλάγματος!
Το κόστος των συντάξεων, ασφάλισης κλπ των ναυτικών απαιτεί περίπου ένα δισεκατομμύριο το έτος (μέσα στο οποίο είναι και περίπου 300 εκατ. του Ν.Α.Τ). Ρωτάμε, λοιπόν, δεν αξίζει η πρώτη ναυτιλιακή δύναμη της Ευρώπης, του κόσμου, η Ελληνική ναυτιλία, οι άνθρωποί της το ένα δωδεκατημόριο των εισροών; Ξεφτίλες, ανίκανοι κανείς δεν ντρέπεται και κανείς δεν σκέφτεται;
* Ο Σταύρος Γ. Μιχαηλίδης είναι Υποναύαρχος (ε.α.) Λ.Σ., Β’ Μηχανικός Ε.Ν.