
«Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν». Έτσι συνόψισε ο προπάππους μας ιστορικός του Πελοποννησιακού πολέμου Θουκυδίδης, την καταστροφική αδυναμία της Αθηναϊκής Πολιτείας, για να μην έχουμε δηλαδή καμιά αμφιβολία τίνος απόγονοι είμαστε. Τα σπίτια μας καίγονται, ο εχθρός μπήκε στην Πόλη και καίει τα σπίτια, τους είπε κι’ εμείς τραγουδάμε.
Δεν βαριέστε τσάμπα τους το είπε. Νάμαστε λοιπόν μπροστά σε εκλογές. Πολύ ωραία, να του πάρουμε του παιδιού μια Μονόπολη να παίζει ή καλύτερα επειδή το παιχνίδι είναι… καπιταλιστικό ας του πάρουμε το παιχνίδι εκλογές. Δηλαδή για να καταλάβουμε και μερικοί χαζοί που απομείναμε, τι ακριβώς πρέπει να κάνει ο λαός; Ζήτησε ψήφο και καθαρή εντολή ο Πρόεδρος του Σύριζα για να κυβερνήσει, έριξε μάλιστα τον Σαμαρά πριν την ώρα του, όπερ και εγένετο. Εστω και με έναν κάλπικο εκλογικό νόμο, παρεμπιπτόντως ο πονηρούλης έφυγε και την ενισχυμένη αναλογική την άφησε στη θέση της, το θέλημα του έγινε δεκτό. Μετά ζήτησε άλλη εντολή δια «Δημοψηφίσματος» έστω αλά γκρέκα για να πεί όχι στην Μέρκελ και να της ταϊσει το μνημόνιο. Επίσης την πήρε, ανεξάρτητα τι την έκανε, συνεπώς τι τον εμποδίζει τώρα να κυβερνήσει, τα αριστερά του βαρίδια; Γιατί μήπως είδε κανένα τέτοιο βαρίδι, μετά την ξεφτίλα που έγινε με το ΟΧΙ που μεταφράστηκε σαν ΝΑΙ να τα χτυπήσει κάτω και να φύγει; Σιγά μην άφηναν το πεντοχίλιαρο το μήνα και άλλα τόσα… ψιλά. Και μετά πες πως το ξαναψηφίζει ο λαός το φιλαλήθες πάνω απ’ όλα αγόρι τι θα αλλάξει; Μ’ αυτές τις σκέψεις βλέπουμε την αγορά πεθαμένη, αν δεν είχαμε στη Χίο τους τούρκους τουρίστες θα τρώγαμε τα κόκκαλα μας ελλείψει σάρκας, βλέπουμε τα πολιτικά γαϊδούρια να στέλνουν μετεκλογικά βεβαίως τα ραβασάκια για τον ΕΝΦΙΑ, βλέπουμε τις καταθέσεις από τη στέρηση και τη δούλεψη των ανθρώπων κατασχεμένες. Οποιος έχει ας πούμε 100.000 ευρώ στην Τράπεζα ας υπολογίσει ότι με τις σημερινές συνθήκες, γιατί θα γίνουν έτσι όπως το πάμε πολύ χειρότερες, κάθε εβδομάδα να είναι στα ΑΤΜ και να σηκώνει όσα του επιτρέπουν σήμερα, θα χρειαστεί 238 εβδομάδες… χαιρετίσματα δηλαδή. Η κατάσταση είναι δραματική η απασφαλισμένη χειροβομβίδα, που λέγεται μεταναστευτικό στα χέρια μας, η νάρκη που λέγεται δημιουργία Κουρδικού Κράτους δίπλα μας, αλλά εμείς απτόητοι, σιγά μην ακούσουμε τον Θουκυδίδη, άλλωστε κατεβαίνει στις εκλογές, δεν κατεβαίνει.
Και ποιος μας λέει ότι ο λαός δεν θα ενεργήσει σ’ αυτή την ευκαιρία ωριμότερα; Εξαρτάται απ’ την ωριμότητα των κριτηρίων του. Ακούστε μια παλιά ιστορία. Πριν 35 χρόνια ένα 20χρονο επαρχιωτόπουλο παρακολούθησε μια συνέλευση Αριστερής παράταξης στον Πειραιά, τότε που η αριστερά ήταν συνώνυμο της σοβαρότητας και της αγωνιστικότητας. Το θέμα ήταν η επιλογή υποψηφίου Δημάρχου. Ενας ένας θαρρετά κατέθετε την πρόταση και τα επιχειρήματα του. Προτείνω τον τάδε γιατί είναι πρότυπο αγωνιστικότητας και ταξικής καθαρότητας, τον δείνα γιατί είναι μπροστάρης στους μαζικούς αγώνες κ.λ.π. Κάποια στιγμή σηκώθηκε να μιλήσει τελευταία η κυρία Αθηνά… 75άρα, αγωνίστρια, χρόνια στις εξορίες, κάτι σαν ο Μάγος της φυλής. Σιωπή απόλυτου σεβασμού και η κυρά – Αθηνά καταθέτει την πρόταση της. «Σύντροφοι προτείνω για υποψήφιο Δήμαρχο τον τάδε επειδή είναι… όμορφος. Ποιός σας είπε βρε πως ο λαός έχει όλα αυτά τα κριτήρια που λέτε δυό ώρες, χέστηκε». Ναι έτσι ακριβώς το είπε. Για την ιστορία, η κυρά- Αθηνά Θεός σχωρέστην εισακούστηκε, στην Πόλη αυτή του Πειραιά βγήκε αριστερός Δήμαρχος από την πρώτη Κυριακή.


































