Πού είναι οι επενδυτές;

Είναι γνωστό ότι για την ανάπτυξη πρέπει να υπάρξουν επενδύσεις, αλλά επενδύσεις ακούμε και επενδύσεις δεν βλέπουμε πουθενά.

 Οι επενδύσεις μπορεί να είναι δημόσιες και ιδιωτικές και οι δημόσιες είναι υγιείς όταν οι κυβερνώντες δεν καλύπτουν τους δικούς τους ψηφοθήρες και δεν εθελοτυφλούν στην παραβατικότητα των υπαλλήλων με σκοπό το ιδιοτελές όφελος Ο κ. Ρακιτζής, επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης προσπαθεί και επιτυγχάνει να ελέγξει τους μικρούς, αλλά συναντά τους παλαιοκομματικούς τοίχους όταν επιδιώκει να ελέγξει τους προστατευόμενους μεγάλους παράνομους του συστήματος. Αποφεύγοντας τα ανωτέρω οι Ευρωπαϊκές ΔΕΚΟ είναι συνήθως κερδοφόρες. Τις ΔΕΚΟ κοινής ωφέλειας δεν τις εμπιστευόμαστε στη ιδιωτική πρωτοβουλία που μπορεί να θέλει αλλά δεν μπορεί, να θέλει και να μπορεί, ή να μην θέλει επειδή είναι κερδοβόρα. Επένδυση δεν είναι η αγορά κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων αλλά αγοραστές των πλουτοπαραγωγικών πηγών.

 Υπάρχουν και οι ιδιώτες επενδυτές που θα έρθουν όταν συμβούν τρία τινά. 1^ον. Να υπάρξει πολιτική και εργασιακή ειρήνη και για να υπάρξει πρέπει οι ιδιώτες και το δημόσιο να εξασφαλίζουν στους υπαλλήλους τα βασικά. 2^ον. Να μην υπάρχει γραφειοκρατία αλλά χαμηλή φορολογία και ταυτόχρονα οι νόμοι να είναι μακροπρόθεσμοι. 3^ον. Να υπάρξουν χαμηλές εργασιακές αμοιβές ανάλογες με αυτές της Τουρκίας, και της Βουλγαρίας κ.λπ. 4^ον. Να υπάρξει ανυπαρξία των εργασιακών σχέσεων.

 Και τα μεν πρώτα δύο μπορεί να επιτευχθούν, ενώ τα άλλα δύο είναι ακατόρθωτα σε μία χώρα όπου ο υπερήφανος λαός της θέλει να απολαμβάνει τουλάχιστον τα βασικά και να έχει πρόσβαση στα τρία βασικά αγαθά που είναι η υγεία, παιδεία και η στέγη. Δεδομένου επιπρόσθετα του ότι η χώρα «εκλιπαρεί» γονατιστή να έρθουν επενδυτές, αυτοί θα είναι θρασείς και κερδοβόροι, άρα για την ανάπτυξη και το ανθρώπινο βιοτικό επίπεδο πρέπει προς το παρόν να βασιστούμε εκτός ολίγων εξαιρέσεων στις Δημόσιες επενδύσεις. Για να αποδώσει το δημόσιο πρέπει να εκλείψουν οι πολιτικές και οι άλλες σκοπιμότητες, να υπάρξει αξιοκρατία, σωστός συνδικαλισμός, σωστές αμοιβές, να επωφεληθούμε από το φιλότιμο των εργαζομένων και να τιμωρούνται οι παραβάτες.

 Όπως φαίνεται σε άλλες χώρες το δημόσιο δεν είναι ζημιογόνες επιχειρήσεις αλλά εδώ κάποιοι τις άφησαν να γίνουν, προκειμένου να εξυπηρετήσουν ατομικά και αλλότρια συμφέροντα.