Γιατί ποτέ δεν μάθαμε να σκεφτόμαστε αμφίδρομα….
Γιατί ποτέ δεν μάθαμε να σκεφτόμαστε άφοβα…
Γιατί ποτέ δεν μάθαμε να σκεφτόμαστε Ελληνικά….
Μας μάθανε να σκεφτόμαστε ραγιάδικα, κατσαπλιάδικα, φοβισμένα, και στενόμυαλα…
Έχουμε ένα γειτονικό κρατίδιο, που εποφθαλμιά μέρος της ιστορίας μας. Χρησιμοποιεί επιδέξια τη διπλωματία, και τις διεθνείς του σχέσεις…. Φιλοδοξεί να γίνει προτεκτοράτο της δύσης… και πιο συγκεκριμένα των Η.Π.Α. αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
Εμείς θιγόμαστε... Αγχωνόμαστε… αισθανόμαστε προδομένοι…. Αγανακτισμένοι…. Συναθροιζόμαστε… τραγουδούμε και φωνάζουμε συνθήματα… Ψάχνουμε ακόμη και τον Θεοδωράκη για να βρούμε έκφραση, στην συναισθηματικά φορτισμένη φωνή του... Κάπου όμως ενδόμυχα έχουμε καταλάβει ότι το παιχνίδι είναι στημένο…. Μας τη φέρανε πάλι…. Όπως με τα δάνεια…. Όπως με τον δικομματισμό… όπως με το μνημόνια…. Όπως με το δημοψήφισμα... Με αίσθημα ηττοπάθειας… αποδεχόμαστε τις αλλαγές που φέρει ο παγκοσμιοποιημένος κόσμος πάνω μας… φοβόμαστε να βγούμε από το καβούκι μας… μιζεριάζουμε στη γωνίτσα του παραδεισένιου οικοπέδου που μας έλαχε… προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να το κρατήσουμε από τους επιθετικούς μας γείτονες… ζούμε σαν ζόμπι περιμένοντας μοιρολατρικά τον επόμενο φόρο… την επόμενη μείωση μισθών και αύξηση εισφορών… την επόμενη καρπαζά….
Εμφανίζουμε όλα τα συμπτώματα του διπολισμού…. Καταθλιπτικοί το περισσότερο διάστημα…. Άξαφνα ξυπνά μέσα μας η μανία ( ο άλλος πόλος του διπολισμού), συχνά με τη μορφή της υπερηφάνειας για τα κατορθώματα των προγόνων μας… «Εμείς ρε φέραμε στον κόσμο τη Δημοκρατία… Σώσαμε τον πλανήτη από ούλους τους κακούς ( Πέρσες – Οθωμανούς – Γερμανούς) - Δώσαμε τα φώτα των επιστημών, είμαστε ο πιο έξυπνος λαός του πλανήτη… και βεβαίως ο αγαπημένος λαός του Θεού, αφού ο Θεός είναι Έλληνας» … Και μετά από τέτοιου είδους φανφαρολογίες ξαναβουτούμε πάλι στην κατάθλιψη, ως γνήσια διπολικά όντα…. Ίσως γιατί κάπου στο βάθος ξέρουμε πως τα κόκαλα του Λεωνίδα, του Κολοκοτρώνη, του Καποδίστρια, του Μεγαλέξανδρου και όλων των μεγάλων προσωπικοτήτων του έθνους θα τρίζανε αν βλέπανε τα χάλια μας… Πως θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε σε όλους όσους έχυσαν το αίμα τους για την πατρίδα, για την ελευθερία μας, ότι η νεολαία μας επέλεξε ελευθέρα να αποχαυνωθεί κατά τα ευήμερα και εφήμερα χρόνια του έθνους στην ψευδοκουλτούρα του φραπέ, των μυκονιάτικων πάρτι, των social media και τουsurvivor, αλλά και του βύσματος, του μέσου και των κομμάτων, της μίας ονειρεμένης θέσης στο δημόσιο;;;;. Όταν όμως ξύπνησε στα δύσκολα χρόνια της κρίσης συνειδιτοποίησε πως βαδίζει ξεβράκωτη στα αγκάθια, και αναγκάστηκε να ξενιτευτεί για να ζήσει… Κάτι από την παροιμία του Τζίτζικα και του μέρμηγκα δεν σας θυμίζει όλο αυτό;;; Άραγε ποιο παιδί πια να μεγαλώνει με τις παροιμίες του Αισώπου ακόμη;;; που να βρει κενό κάποιος για ηθικά διδάγματα ανάμεσα στον Μπομπ τον Σφουγγαράκι και τους πυτζαμοήρωες;;;
Στα αλήθεια δεν έχουμε κάνει ακόμη την αυτοκριτική μας σαν λαός… Δεν έχουμε αντιληφθεί καν τα λάθη μας… είμαστε πλέον απαίδευτοι, αγνώμονες, ωχαδερφιστές και επιφανειακοί…. Και για τον λόγο αυτό είμαστε καταδικασμένοι να επαναλάβουμε τα λάθη μας… Βέβαια υπάρχουν δικαιολογίες… 400 χρόνια σκλαβιάς έβαλαν τον ραγιαδιστάν στο DNA μας…. Με την ανοχή αλλά και με την ψήφο μας φτιάξαμε ένα κράτος έκτρωμα, που ΔΕΝ μπορούμε να εμπιστευτούμε. Το αντιμετωπίζουμε και μας αντιμετωπίζει καχύποπτα και εκδικητικά. Οι γονείς μας ως γενιά που στερήθηκε θέλησε να μας μεγαλώσει χωρίς να μας λείψει τίποτε…. Και γι αυτό γίναμε ένας λαός κακομαθημένων… Κακομαθημένων δημοσιουπαλλήλων που τα θέλουν όλα στο πιάτο χωρίς να κοπιάσουν καθόλου. Και ο δημοσιουπαλληλισμός αυτός δεν αφορά μόνο το κράτος… η νοσηρή αυτή νοοτροπία έχει διαβρώσει κάθε παραγωγική διεργασία… Οι αγρότες θα προτιμήσουν τις αποζημιώσεις της Ε.Ε. από το να καλλιεργήσουν κάτι άλλο, γνωρίζοντας ότι σε 10 έτη αυτό θα τους οδηγήσει στην καταστροφή… « Αλλά ποιος θα ζεί σε 10 έτη βρε αδερφέ. Για το παιδί μου;;; Έχω φροντίσει να του βρω μια θεσούλα κάπου χωμένη…. Και όλα εν τάξει!».
Δεν καταφέραμε ποτέ να βγούμε από την οφθαλμοσκόπηση και να αντιληφθούμε ότι ο κόσμος άλλαξε….
Η επιβεβλημένη και απούσα αυτοκριτική μας πρέπει να γίνει και για φιλτράρουμε τις λίγες αρετές μας, να βρούμε τις βαθιά κρυμμένες αξίες μας και να αντιληφθούμε το βάρος και την πανανθρώπινη ευθύνη που έχουμε προς τον πλανήτη ως τμήματα του Ελληνισμού. Μένουμε συχνά στο παρελθόν… λέγοντας πως «Η Αθήνα και η Ελλάδα… είναι η μητέρα της Δημοκρατίας!!!»… ποιος όμως αντιλαμβάνεται πως με την κληρονομιά αυτή έρχεται και η ευθύνη της συνέχισης, της εδραίωσης και της εξέλιξης της δημοκρατίας…. Έχουμε το ιστορικό καθήκον να προχωρήσουμε προς μία πιο άμεση, πιο δίκαιη, πιο μοντέρνα δημοκρατία που θα χρησιμοποιεί την τεχνολογία ως μέσω έκφρασης των πολλών και όχι ως μέσο κατεύθυνσης των μαζών από τους λίγους. Έχουμε την ευθύνη απέναντι στον πλανήτη…. Αφού εμείς το ξεκινήσαμε … οφείλουμε να το προχωρήσουμε και δυο βήματα παρακάτω… Αντ’αυτού όταν έρχεται η στιγμή να δείξουμε το δημοκρατικό μας σθένος επιλέξαμε να ψηφήσουμε αυτόν που μας χάιδευε τα αυτιά…. Γνωρίζοντας πως μας λέει ψέματα… Γνωρίζοντας πως θα μας οδηγήσει στον όλεθρο… επιλέγουμε ακόμη και τώρα να ψηφίζουμε συναισθηματικά και όχι λογικά… Αρνούμαστε να κάνουμε αυτοκριτική και έτσι δημαγωγοί λυμαίνονται την αφέλεια των συναισθημάτων μας καθόλη την ιστορία του ελληνικού έθνους … από τον Αλκιβιάδη ως τον Τσίπρα… Φάτε κουτόχορτο…. Φάτε….
Αλλά και η σχέση μας με την ελευθερία είναι κίβδηλη… «θα δώσουμε το αίμα μας για την λευτεριά βρε!!!» Αλλά δεν θα ανεχθούμε την διαφορετική άποψη… Πρέπει όλοι μας να είμαστε Έλληνες, Ελλήνων Χριστιανοί. Ολυμπιακοίαντε μέχρι και Παναθηναικοί ενίοτε (αλλά μέχρι εκεί), ΠΑΣΟΚοι αντε μέχρι και ΝεοΔημοκράτες ενίοτε( Αλλά μέχρι ΕΚΕΙ).
Παραδώσαμε την λευτεριά της σκέψης μας στην παπαγαλία του συστήματος εκπαίδευσης… τη λευτεριά της πολιτικής μας οντότητας στον δικομματισμό… τη λευτεριά του της επιλογής επαγγέλματος στα κόμπλεξ των γονέων μας ( θέλω παιδί Γιατρό δικηγόρο ή μηχανικό : όλοι άνεργοι τώρα πια)…. Τη λευτεριά του λόγου μας στον εικονοβομβαρδισμό του Facebook και του Twitter (se auto parakalw na kanete LIKE)… Την οικονομική μας λευτεριά στις δόσεις του καταναλωτικού μας δανείου…. Απεχθανόμαστε δε βαθύτατα, αντί να θαυμάζουμε, όποιον κατάφερε να διατηρήσει κάποιον βαθμό ελευθερίας καλύτερο από εμάς…. Διότι είναι διαφορετικός…. «Να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα!!!» Δυστυχώς λειτουργούμε όπως τα καρκινικά κύτταρα… άλλα έχουμε την ψευδαίσθηση.. ότι πράττουμε ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ το σωστό….
Παρόλα αυτά ο ελληνισμός είναι μεγαλύτερος από την καρκινογέννεση που βιώνουμε… Ο ελληνισμός με την χρήση αυτής της μαγικά περιγραφικής και μαθηματικής γλώσσας δεν κρατιέται στα όρια ενός βιβλίου… ενός κειμένου… του συγκεκριμένου άρθρου… Δεν μπορεί να κρατηθεί εντός συνόρων αυτού του παρακμασμένου και κανιβαλιστικού κράτους…. Δεν μπορεί να περιοριστεί σε μία μόνο ιδέα… το ελληνικό πνεύμα δεν μπορεί να διδαχθεί από ένα στείρο εκπαιδευτικό σύστημα… Είναι η επιφώτιση κάθε ανακάλυψης…. Είναι το πνεύμα του «ευ αγωνίζεσθαι»… είναι το κριτικό πνεύμα που ανατρέπει κάθε παλιά θεωρία και προβάλλει μία καινούρια…. Είναι η χαρά της δημιουργίας… είναι αγαλλίαση που νιώθεις μπροστά σε ένα άγαλμα και όχι σε ένα στατικό γλυπτό… είναι η διαφορά μεταξύ ψυχαγωγίας και διασκέδασης… είναι η τόλμη που χρειάζεται για να κυνηγήσεις μία όμορφη γυναίκα… είναι η ίδια η γέννηση….
Ο ελληνισμός είναι κομμάτι της παγκόσμιας κουλτούρας… και ως τέτοιον πρέπει να τον αντιληφθούμε… Ο κάθε λαός που εξεγείρεται κατά του κατεστημένου, του κατακτητή ή του δυνάστη εκφράζει μέρος του ελληνισμού…. Η αέναη μάχη για την ελευθερία… κάθε μορφής είναι ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ…. Είναι πανανθρώπινος και οικουμενικός…. Και δεν μπορούμε να τον περιορίσουμε στα στενά όρια ενός κράτους…. Ενός έθνους… μίας θρησκείας…
Στην πραγματικότητα οι έλληνες είμαστε οι πρώτοι διεθνιστές… οι πρώτοι παγκοσμιοποιημένοι πολίτες… και ενώ έχουμε όλη αυτή την κληρονομιά…. Κλειδωνόμαστε στην ομφαλοσκόπησή μας… που την κάνουμε δε με λάθος τρόπο...
Έλληνες μη φοβάστε…. Δεν θα σας κλέψει κάποιος την ταυτότητα…. Έχουμε μπολιάσει την ανθρωπότητα όλη με τις ιδέες μας, αλλά δεν φάγαμε ποτέ καρπούς… γιατί ήταν όλα τα μπόλια σε ξένα χωράφια… και ενώ μας τα προσφέρανε… είσαστε πολύ υπερήφανοι για να δεχθούμε τον καρπό… καθίσαμε απλώς στη γωνίτσα μας και σαν παιδάκι που του κλέψανε το παιχνίδι… λέμε «Τα μπόλια ήτανε όμως από τα δικά μας δέντρα»… ΑΝΗΧΘΗΤΕ… δημιουργείστε επαφές με τον έξω κόσμο… εμπορευτείτε…. Επενδύστε… πουλήστε… αγοράστε… σκεφτείτε… κατασκευάστε… Κολυμπήστε…. Κάντε κάτι τέλος πάντων και σταματήστε να κάθεστε στη γωνίτσα σας να κλαίτε….
ΑΝ δε οι γείτονες θέλουν μέρος της ιστορίας μας… μη φοβάστε… ο ελληνισμός είναι μεγαλύτερος από σύνορα… Αφήστε τους τον όρο Μακεδονία αλλά επιβάλλετε τους την χρήση της ελληνικής γλώσσας ως επίσημης… «θές μέρος του πολιτισμού μου;;;;; Η γλώσσα είναι αναπόσπαστο τμήμα του …. Πάει πακέτο!» Μετά θα δουλέψει μόνος του ο ελληνισμός…. Και σε κάποια χρόνια θα είναι τμήμα του ευρύτερου ελληνόφωνου κόσμου…. Τα οφέλη δε, αν μπουν και στην Ε.Ε. θα είναι τεράστια…. Ξαφνικά ο ελληνόφωνος κόσμος θα έχει 3 ψήφους στο ευρωπαϊκό χωρίο…
Σκεφτείτε ανοικτόμυαλα ….
Σκεφτείτε Ελληνικά…