Κυπελλούχος μια χρονιά ακόμα αναδείχτηκε η Δάφνη, νικώντας με σκορ 1-0 τον Ηρακλή Θυμιανών στο Δημοτικό Στάδιο Χίου, το απόγευμα του Σαββάτου.
Ήταν ο 9ος τίτλος σε Κύπελλο Χίου που παίρνει η Δάφνη, οπότε δικαιολογημένα θεωρείται ότι αυτός ο θεσμός της ταιριάζει απόλυτα, 5ος συνεχόμενος τελικός όπου πήρε μέρος και 2η συνεχόμενη χρονιά που σηκώνει την κούπα.
Οι δύο ομάδες μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο για να κατακτήσουν τον τίτλο. Πλήρης ο Δαφνώνας, με πολύ μεγάλη απουσία του Νίκου Ζαμπετάκη, αλλά και του Τσαγκάτου, ο Ηρακλής. Προσπάθησαν προσεκτικά να πάρουν το αποτέλεσμα.
Παίζοντας σφικτά ο Δαφνώνας και περιμένοντας πως κάποια στιγμή θα κάνει τη ζημιά. Πιο προσεκτικά και συγκρατημένα ο Ηρακλής, προσπάθησε να κάνει το παιχνίδι του. Παίζοντας ένα ίδιο τύπο 4-2-3-1 προσπάθησε να κυκλοφορήσει την μπάλα, έπαιζε και δημιούργησε ευκαιρίες αλλά πότε η άμυνα, πότε ο Ζαντιώτης και πότε οι κακές επιλογές στα τελειώματα δεν τους έφεραν στη θέση του οδηγού.
Ο Πουλιός ήταν ιδιαίτερα δραστήριος, ο Σκανδάλης στάθηκε άτυχος στις επιλογές του και ο Πάλλας στον παλιό του ρόλο έπαιξε όπως και στον Κανάρη χαφ για ένα ημίχρονο.
Η Δάφνη τακτικά «ζυγισμένη και στοιχισμένη» αμυνόταν σωστά. Ο Ελευθερίου ήταν ισοπεδωτικός, ο Θεοδωρίδης καλός στο κέντρο της άμυνας και καθοριστικός. Ο Σεζένιας πιστός στο καθήκον, ο Φεγγουδάκης και ο Μουλάκης υποταγμένοι στη θέση της ομάδας. Η Δάφνη ήξερε ότι ήταν καλύτερη το Σάββατο, ο Ηρακλής δεν είχε το απρόβλεπτο και ο χρόνος δούλευε για τους τυπικά γηπεδούχους.
Και έτσι στο 64 ο Στέφανος Μουλάκης δεν έχασε την ευκαιρία, να πετύχει ένα τέρμα, που αποδείχτηκε χρυσό για την ομάδα του. Ο Ηρακλής προσπάθησε περισσότερο, αλλά περίπου στο 90’ η Δάφνη έχασε τις μεγάλες ευκαιρίες.
Τελικά σε ένα ντέρμπι (με μέτρια συνολικά εικόνα) που φαινόταν ότι θα κρινόταν στο γκολ, περήφανοι νικητές ήταν η Δάφνη και αφού η αξία του ηττημένου δίνει αξία στη νίκη, ο Ηρακλής ήταν ένας σπουδαίος αντίπαλος που έπαιξε την μπάλα του και δεν στάθηκε ούτε στις απουσίες, ούτε σε μια δύσκολη φάση χεριού που δεν δόθηκε πέναλτι, μάλλον σωστά, αφού περισσότερο με ακούσιο μοιάζει, γεγονότα που άλλοι θα τα είχαν κάνει παντιέρα για την ήττα.
Καλή ήταν η διαιτησία των Κάτσαρη, Καλογερόπουλου, Νέγρη, ενώ τέταρτος ήταν ο Τζαμουτζαντώνης, αν και στην 3η αλλαγή δεν συνεννοήθηκε καλά ο πρώτος με τον τέταρτο. Ο Κυδωνάκης μπήκε νωρίτερα (πριν βγει ο Τέττερης) και πήραν άδικα κίτρινη κάρτα και οι δύο. Πάντως χρησιμοποίησε τις κάρτες όσο χρειαζόταν για να μην ξεφύγει το ματς, χωρίς να κάνει κατάχρηση.
Ο κόσμος γέμισε το Δημοτικό Στάδιο Χίου δείχνοντας ότι λείπει μια ομάδα στη Χίο που να την στηρίζουν όλοι, αλλά λείπει και από την πόλη, αφού πολλά χρόνια τώρα για τις επιτυχίες ανταγωνίζονται ομάδες χωριών.
Και εν τέλει φαίνεται πόσο μικροί ήταν οι παράγοντές μας στο νησί, αφού ποτέ δεν συνεργάστηκαν για μια ομάδα σε Εθνική Κατηγορία και πλήρωναν χρόνια άδικα λεφτά, ενώ τώρα χάνουν καλούς, αξιόλογους και κυρίως νεαρούς παίκτες που φεύγουν χωρίς αποζημίωση για την έξυπνη και φιλόδοξη Καλλονή.
ΔΑΦΝΗ: Ζαντιώτης, Μηλιώτης, Καλαμάκης, ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ, ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ, Κλήμης, Σεζένιας, Φεγγουδάκης, Μαγγίνας (55’ Σκουρλής), Σταματελόπουλος (66’ Κ. Χρυσίνας), ΜΟΥΛΑΚΗΣ (83’ Χίτζιος).
ΗΡΑΚΛΗΣ ΘΥΜΙΑΝΩΝ: Σαββίδης, Αντ. Ζαμπετάκης, Τέττερης (87’ Δ. Κυδωνάκης), ΤΣΑΦΑΡΑΣ, Τομάζος, Τελλίδης (65’ Ιωάννου), Καϊμάκης, Πάλλας (74’ Μονιός), ΠΟΥΛΙΟΣ, Σκανδάλης, ΑΦΕΝΤΗΣ.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΙΚΟΥΝΗΣ
