Πως γίνεται συνήθεια, γλυκειά μέθη, αχάραγα να πιάνω την άκρα του μόλου! Να παρατηρώ αυτούς τους ανόθευτους ανθρώπους να μαζεύουν τα δίχτυα πέρα στην θάλασσα! Μερικές φορές πιστεύω πως δεν είναι τα ψάρια που γυρεύουν! Είναι που διψάνε για της αυγής το χρυσό χρώμα! Αυτός ο μοναδικός αθάνατος πλούτος που δεν αλλάζει τους ανθρώπους! Για αυτό αν και αρκετές φορές μόνο οι ηλιαχτίδες σπαράζουν στα δίχτυα, ικανοποιημένοι στο γύρισμα πιάνουν λιμάνι! Λιμανάκι Αγίας Ερμιόνης ή στην ντοπιολαλιά Μαντράκι. Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!