Η κοινωνική πλειοψηφία πασχίζει εδώ και δύο σχεδόν δεκαετίες να ανοίξει δρόμο στην αναβάθμιση του δημόσιου τομέα. Αυτό το εκμεταλλεύθηκε το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη με τα περί ‘εκσυγχρονισμού’ και η ΝΔ του Κώστα Καραμανλή με τα περί ‘μεταρρυθμίσεων’. Θα συμφωνήσουμε νομίζω ότι ούτε το ένα κόμμα ούτε και το άλλο αναβάθμισαν τελικά το δημόσιο τομέα (ανεξάρτητα από τις όποιες προθέσεις των συγκεκριμένων ηγετών τους).

Το κατασκεύασμα της περίφημης «εμπειρίας» της δημοτικής αρχής Λαμπρινούδη καταρρέει σαν χάρτινος πύργος, ήδη από την πρώτη ματιά στα πεπραγμένα της Μονομετοχικής Εταιρείας του δήμου που έχει την ευθύνη της καταγραφής και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του. Γιατί δεν μπόρεσε ο δήμος να καταθέσει Ε9; Μήπως για μια ακόμη χρονιά «δεν ξέρει τι έχει» και αδυνατεί να καταθέσει τα στοιχεία της ακίνητης περιουσίας του;

Προ ημερών βγήκε στην επιφάνεια ένα θέμα που έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί εδώ και χρόνια: Η μεταφορά καυσίμων και ο εφοδιασμός των επαγγελματικών αλιευτικών σκαφών στον Καταρράκτη.

Με παρέμβαση της Λαϊκής Συσπείρωσης δήμου Χίου, από τους υποψήφιο δήμαρχο και δημοτικό Σύμβουλο Μάρκο Σκούφαλο και τον υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο Δημήτρη Θωμά, ενημερωθήκαμε για τα παρακάτω:

            Είναι γνωστό ανά το πανελλήνιο το ζήτημα που προέκυψε από την ανεξέλεγκτη δραστηριοποίηση επιχειρήσεων παιδικών μηχανημάτων και παιχνιδιών τύπου “λούνα παρκ”, εξ αιτίας του απρόσμενου θανάτου ενός 13χρονου παιδιού που έπαιζε σε συγκεκριμένο “λούνα παρκ”.

Το κουμάντο (τι υπέροχη λέξη) που κάνουν οι χιώτες καπεταναίοι στα καράβια που κυβερνούν γι’ αυτό και έμειναν στην ιστορία της ναυτοσύνης ως ένδοξοι, θαύμασε ο επικεφαλής της Πρωτοβουλίας και το συνέδεσε με το κουμάντο που χρειάζεται και ο Δήμος της Χίου για να προχωρήσει σαν καλοκυβερνημένο καράβι.

Ναι, είναι αλήθεια, με έχει συνεπάρει ο ενθουσιασμός και δε θέλω να το κρύψω, καθώς στις δύσκολες ημέρες που περνάμε, το να νιώθεις έτσι είναι ευλογία.

Θα υπήρχε ποτέ άνθρωπος που θα σκεφτόταν στη Γερμανία να τσιμεντώσει με γιγάντια ξενοδοχεία τον Μέλανα Δρυμό;

Θα υπήρχε ποτέ άνθρωπος που θα σκεφτόταν στις ΗΠΑ να τσιμεντώσει με γιγάντια ξενοδοχεία το Γκραν Κάνυον;

Καμία περίπτωση και πιθανότητα.

Ε, στην Ελλάδα, οι κυβερνώντες αποφάσισαν την καταστροφή τού, μοναδικής παγκόσμιας ομορφιάς, αιγιαλού.

Φίλες και φίλοι, συνδημότες – ισσες του νέου δήμου της Χίου.

Κάθε εκλογική μάχη είναι μια μάχη που ο λαός μετρά το μπόι του απέναντι στους δυνάστες του.

Είναι μια μάχη που μετρά την πίστη του στον αγώνα για να σπάσει τις αλυσίδες του, που μετρά την αντοχή του στα δεινά και τη δυνατότητα να σηκώσει το ανάστημά του απέναντι σε αυτούς που καθημερινά του αρπάζουν το ψωμί πάνω από το τραπέζι.

Μπαίνει ένα βασικό ερώτημα: Αγώνας , αντοχή και αντεπίθεση ή ανοχή και εν τέλει υποταγή στη μοίρα μας;

Τριήμερη περιοδεία του Στρατή Κόρακα υποψήφιου Περιφερειάρχη Β. Αιγαίου με τη Λαϊκή Συσπείρωση, στη Χίο:

Κυριακή 11 Μάη 2014 – Περιοδεία στα χωριά Νεοχώρι – Καλλιμασιά - Καταρράκτη. Προεκλογική συγκέντρωση και ομιλία στην Πλατεία Νενήτων

Δευτέρα 12 Μάη 2014 – Περιοδεία το πρωί σε χώρους εργασίας και το απόγευμα επίσκεψη στα χωριά Αρμόλια, Ολύμπους με κεντρική συγκέντρωση και ομιλία στο Πυργί.

Τρίτη 13 Μάη 2014 – Περιοδείες σε χώρους εργασίας το πρωί.

«Η πατρίδα μας καλεί γιατί κινδυνεύει. Είναι ώρα να επιστρατευτούμε όλοι κι ο καθένας με τον τρόπο του να ρίξει λίγο φως στο σκοτάδι της συστηματικής εξαπάτησης του κόσμου».

Αυτή την απάντηση έδωσε ο γνωστός χιώτης δημοσιογράφος Δημήτρης Βάρος, επί δεκαετίες διευθυντής πανελλαδικών εφημερίδων, στο ερώτημα ραδιοφωνικού σταθμού του Αιγαίου «τι επιζητά ένας ποιητής που επί 40 χρόνια πολεμά το σύστημα με έργα όπως η “Ανδρομέδα”, η “Θηρασία”, η “Φρύνη”, ο “Ηλεκτρικός Θησέας”, να συμμετέχει τώρα σε εκλογές;»

 Γιατί γεννήθηκα στους Αγίους Αναργύρους στη Χώρα, μεγάλωσα στο Κάστρο, έζησα στα Σπηλάδια του Κάμπου, κατοικώ στο Βροντάδο και δραπετεύω, όποτε μπορώ, στη Βολισσό, το αγαπημένο «γυναικοχώρι» μου. .Γιατί, τελικά, το νησί είναι όχι μόνο σφραγίδα που σε καθορίζει, αλλά και πεδίο πρόκλησης για την κάθε μέρα.