Μία από τις αγαπημένες μου ασχολίες πρωί - πρωί που σηκώνομαι από το κρεβάτι, αφού γράψω τα καθημερινά μου, είναι να ρίξω μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων…
Παλιά λόξα και λωλάδα που συνεχίζεται, γιατί πάντα οι εφημερίδες ήταν αγαπημένες και δεν μπορούσα να κάνω χωρίς αυτές…
Ήμουν και εξακολουθώ να είμαι ερωτευμένος μ’ αυτές γιατί από μικρή ηλικία με είχαν αιχμαλωτίσει. Και λωλαίνομαι στην κυριολεξία όταν πέφτουν στα χέρια μου ιδιαίτερα παλιές εφημερίδες, γιατί είχαν μιαν άλλη γοητεία και χάρη… Θα μου πείτε, μα τόσο στριμμένος είσαι με τις φυλλάδες; Ε, τι να κάνω… Ο καθένας με την τρέλα του…
Κάθε πρωί, που λέτε, αισθάνομαι μια απόλυτη ικανοποίηση όταν μπαίνω στη διαδικτυακή σελίδα στην οποία φιλοξενούνται τα πρωτοσέλιδα και τα οπισθόφυλλα των εφημερίδων. Παλιά, πριν από την έλευση του διαδικτύου, έπρεπε να κατέβεις στη χώρα, να πας στο περίπτερο και να τις δεις κρεμασμένες στα μανταλάκια. Μεγάλη η φασαρία και η ταλαιπωρία. Ενώ τώρα, με το πάτημα ενός πλήκτρου, τις έχεις σερβιρισμένες στο πιάτο σου από τη μια στιγμή στην άλλη…
Και βέβαια υπάρχουν πολλών ειδών και ποιότητας εφημερίδες… Καθημερινά όμως μου κάνουν εντύπωση τα πρωτοσέλιδα της «Ελεύθερης Ώρας»… Και αναρωτιέμαι σε ποιους απευθύνονται… Υπάρχουν τόσο αφελείς; Και, προφανώς, υπάρχουν, αφού το δελτίο κυκλοφορίας λέει ότι την αγοράζουν περίπου 2.500 αναγνώστες… Και με αναγωγή πρέπει να φτάνουν τις 10.000 όσοι τη διαβάζουν...
Έτσι, διάβαζα χτες για το όραμα της Αγίας Γερόντισσας (ποια είναι τρέχα γύρευε).
Και τι είδε η περί ης ο λόγος κυρία; «Είδα τον Αρχάγγελο! Συντριβή της Τουρκίας σε θερμό επεισόδιο». Και το σχόλιο της εφημερίδας… «Συγκλονίζει η αγιασμένη μορφή της Γερόντισσας των Αθηνών που προφητεύει την πτώση του Ερντογάν μετά από πόλεμο με την Ελλάδα». Και να ‘ταν το μοναδικό;
Κάθε μέρα η φαντασία των συντακτών της εφημερίδας οργιάζει… Τη μια παίρνουμε την Πόλη και την Αγιά Σοφιά, την άλλη βλέπει τον διάδοχο του Κωνσταντίνου να αναλαβαίνει το Γένος και άλλα παρόμοια αφελή. Μα είναι δυνατό όλα αυτά να γίνονται πιστευτά; Και όμως είναι… Το αποδεικνύει το δελτίο κυκλοφορίας…
Του Δημήτρη Φρεζούλη
