Ο λαός, λοιπόν, αποφάσισε στη χθεσινή εκλογική διαδικασία ποιοι θέλει να τον κυβερνήσουν. Και αυτοί είναι οι γαλάζιοι της Νέας Δημοκρατίας. Αναμενόμενο, βέβαια, το αποτέλεσμα, καθώς η διαφορά των πρώτων εκλογών με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν επέτρεπε ούτε σκέψη ότι κάτι μπορούσε να αλλάξει, Και φυσικά η επιλογή του λαού είναι σεβαστή, αφού έτσι έκρινε πως θα είναι καλύτερα τα πράγματα αύριο. Αν θα είναι ή όχι θα φανεί στην πορεία.
Πολλές ήταν οι υποσχέσεις που έδωσε προεκλογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά να δούμε πόσες από αυτές θα γίνουν πράξη. Ξέρετε, με τα λόγια χτίζεις ανώγεια και κατώγεια. Και τα λόγια είναι εύκολα, αφού δεν κοστίζουν.
Έτσι από χτες έχουμε μια καινούργια Βουλή και μάλιστα με προσθήκες που φάνταζαν απίθανες. Εντάξει, ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η Νέα Δημοκρατία θα ήταν πρώτο κόμμα και θα διατηρούσε τη δυναμική που είχε αναπτύξει στις 21 Μαΐου. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να διατηρήσει, αν μη τι άλλο, το ποσοστό της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης, αφού ήταν αδύνατο μέσα σε ένα μήνα να αλλάξουν οι συσχετισμοί. Όπως φάνηκε δεν κατάφερε να πείσει και πρέπει να ανασυνταχτεί. Έτσι όμως και κάποιοι θέσουν θέμα αλλαγής ηγεσίας χαιρέτα μου τον πλάτανο. Ο Τσίπρας είναι το κάτι άλλο. Το ΠΑΣΟΚ ήθελε να ανέβει κι άλλο ψηλότερα, αλλά παρά την προσπάθεια του Ανδρουλάκη δεν τα κατάφερε. Στα ίδια ποσοστά παρέμεινε το ΚΚΕ, αλλά έτσι κι αλλιώς ήταν κερδισμένο από τις πρώτες εκλογές. Και ο Βελόπουλος διατήρησε τις δυνάμεις του, αλλά η έκπληξη ήταν οι περικεφαλαίες και τα… θυμιατά, όπως πολύ παραστατικά είπε χτες στην Αλήθεια ο Κωστής Μουσουρούλης. Ποιος το περίμενε ότι μέσα μόνο σε τρεις βδομάδες, και με κρυφό αρχηγό τον Κασιδιάρη, οι «Σπαρτιάτες» θα έμπαιναν στη Βουλή. Κοντά στην είσοδο από την πρώτη αναμέτρηση ήταν η «Νίκη» (άλλη περίπτωση) και η «Ελευθερία Πλεύσης» της Κωνσταντοπούλου και τελικά τα κατάφεραν.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό…; Ότι όπως τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη και το δικό μας οδεύει προς συντηρητικές κατευθύνσεις. Και το ακόμα πιο επικίνδυνο; Ότι κι εδώ τα ακροδεξιά κόμματα παίρνουν κεφάλι. Όπως φαίνεται τίποτα δεν διδαχτήκαμε από την εγκληματική «Χρυσή Αυγή». Και μάλλον θα έχουμε και συνέχεια, όταν μέσα σε ένα μήνα μόνο, όταν κανείς δεν ήξερε τους «Σπαρτιάτες», σημείωσαν ένα τέτοιο ποσοστό. Και η «Νίκη» που εμφανίστηκε από το πουθενά με εθνικιστικές ιερές αποχρώσεις. Ο κίνδυνος είναι εντός των πυλών και πρέπει να τον αποτρέψουμε, ο καθένας με το δικό του τρόπο.
Συμπερασματικά, ας περιμένουμε τη νέα κυβέρνηση να δούμε αν θα κλείσει κάποιες πληγές. Κι εδώ στη Χίο δεν έχουμε λίγες.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
