Ενόψει Μόστρας

Σάβ, 01/03/2025 - 07:29
Παναγιώτης Μανδάλας - Σταύρος Παντελάρας στη Μόστρα των Θυμιανών

Τυρινή Κυριακή αύριο και στο μυαλό μου έρχονται όλοι οι Θυμιανούσοι που συμμετείχαν τα παλιά χρόνια στη Μόστρα. Και τι, όχι μικρά παιδιά που, πάντα, αυτή η περίοδος ήταν ξεχωριστή, αλλά μεγάλοι στην ηλικία άνθρωποι που δεν δίσταζαν να μεταμφιεστούν και να σκορπίσουν το γέλιο και το κέφι. Δεν θα ξεχάσω, πόσοι μακαρίτες συγχωριανοί μου είχαν διακριθεί σε αυτές τις μεταμφιέσεις πάντα με κάτι ευρηματικό. Ούτε ντρέπονταν, ούτε δίσταζαν να χρησιμοποιήσουν ο,τιδήποτε πρόσφορο, προκειμένου να εκφράσουν με τον τρόπο το δικό τους ό,τι θα χάριζε ευθυμία, ίδιο χαρακτηριστικό αυτών των ημερών.

   Ποιους να θυμηθώ, γιατί θα ξεχάσω πολλούς…; Τον γέρο Κώστα Σενδόνα, τον Δήμο Παπαδάκη, τον Γιάννη Ατσάλη (πολύφερνη νύφη), τον Μίμη Συρρή, τον Κώστα Κοτατή και τόσους άλλους και από τους νεότερους, τον Σταύρο Παντελάρα, τον Παναγιώτη Μανδάλα, τον Σάκη Ανεζίνη, τον Μανώλη Κωνσταντά, τον Πέτρο Κλήμη αλλά και τους πιτσιρικάδες (Χατζέλη, Ζώη κ.ά.).

   Ο καιρός πέρασε, κάποιοι από αυτούς «έφυγαν», αλλά ευτυχώς υπήρχαν και οι νεότεροι που ακολούθησαν τα χνάρια τους. Το ευχάριστο είναι ότι το παραδοσιακό έθιμο καλά κρατεί και έχουμε νέα παιδιά που «ντύνονται» βρακάδες και πειρατές. Γεμίζει ο δρόμος από τα νιάτα των Θυμιανών που συντηρούν και διατηρούν το έθιμο. Και υποθέτω ότι θα αισθάνονται και λίγο υπερήφανοι γιατί αναβιώνουν μια ηρωική μάχη και εποχή. Μια «μάχη» που διατηρήθηκε από τα χρόνια του Μεσαίωνα και έκανε και τους μετέπειτα απογόνους να καμαρώνουν.

   Και να θυμίζουν και στους τεθνεώτες, με τη βόλτα στους διαδρόμους των νεκροταφείων, ότι έχουν κληρονομήσει την παράδοση και την συνεχίζουν. Και είναι πολύ συγκινητικό, όσοι έφυγαν από τη ζωή, να «ακούν» το τουμπί και το παγιαύλι των νέων παιδιών να παίζουν το σκοπό της Μόστρας. Και να «βλέπουν» να διασταυρώνουν τα σπαθιά τους θυμίζοντάς τους και τις παλιές δικές τους συμμετοχές.

   Υπάρχουν έθιμα και έθιμα και παραδόσεις και παραδόσεις, η κάθε μία με τη δική τους βαρύτητα. Όμως αυτή της Μόστρας πιστεύω ότι προκαλεί μια ιδιαίτερη συγκινησιακή φόρτιση. Και του χρόνου να είμαστε καλά!

Του Δημήτρη Φρεζούλη

dimfre@yahoo.gr

Υ.Γ.: Γιατί στις εικόνες που παρακολούθησα χτες στην τηλεόραση για τα επεισόδια της Αθήνας, είδα τους κουκουλοφόρους να επιτίθενται και τα ΜΑΤ να αμύνονται;

Σχετικά Άρθρα