Η αλήθεια είναι ότι δεν φανταζόμουν, και δεν περίμενα, ότι η άποψη του μακαριστού Παντελεήμονα Φωστίνη για τις εκλογές και το «δεξιά» που χρησιμοποιούσε πως θα προκαλούσε τέτοια θύελλα… Πολλοί ήταν εκείνοι που κατέθεσαν τη δική τους άποψη και τις μαρτυρίες τους που δεν ήταν καθόλου κολακευτικές για τον τότε Μητροπολίτη Χίου. Αυτό το τελευταίο ενόχλησε 3-4 υποστηρικτές του Παντελεήμονα και αναρωτήθηκαν γιατί έπρεπε να παρατεθούν αυτές οι απόψεις.
Έτσι εγώ, χωρίς να έχω καμία πρόθεση, βρέθηκα στο «εκτελεστικό απόσπασμα» από τον Σταύρο Μιχαηλίδη, ο οποίος με εγκάλεσε γιατί παρέθεσα όπως έγραψε «απόψεις (λιβέλους) άλλων για έναν άνθρωπο που έχει πεθάνει πριν 60 χρόνια που δεν έχει ούτε καν συγγενείς; Πώς ένας νεκρός θα υπερασπιστεί τον εαυτό του; Αυτό είναι ντροπή και μάλιστα από κάποιον που θέλει να υπηρετεί την δημοσιογραφία.
Δεν τον γνώριζα, εξάλλου ήμουν παιδί όταν πέθανε, έχω ακούσει πολλά για τον "κύκλο" του όπως διαβάζω και βλέπω πολλά από όσα άφησε πίσω του και ένα από αυτά επαναλαμβάνω ότι ήταν και το οικοτροφείο στην Αθήνα όπου βρήκες και εσύ όπως και άλλα Χιωτόπουλα στέγη και παρέλειψες επιμελημένα να αναφέρεις στέγη που τώρα στεγάζει τις διοικητικές υπηρεσίες του ΠΑΝ. ΑΙΓ. Αν παρενέβηκα στην ανάρτησή σου, επαναλαμβάνω, είναι για να τονίσω το απρεπές, κατά την άποψή μου, να σκυλεύονται πεθαμένοι ανυπεράσπιστοι και μάλιστα από δημοσιογράφους! Ντροπή».
Σύμφωνα λοιπόν με τον Σταύρο πρέπει να αποσιωπάται ό,τι έχει σχέση με το παρελθόν και τους πρωταγωνιστές του… Να ξεχαστούν όλα! Να διαγράψουμε την ιστορία! Όσοι «έφυγαν» καλώς καμωμένα ήταν ό,τι έκαναν! Δικτάτορες, εγκληματίες, δολοφόνοι, κλέφτες, ληστές. Μια χαρά έκαναν ό,τι έκαναν… Η ιστορία να μη διδάσκει! Όλοι κρίνονται από την ιστορία. Και βέβαια δεν ευχαριστώ τον Σταύρο για το "μάθημα" δημοσιογραφίας. Και τη ντροπή του την επιστρέφω.
Δεν έχω να ντραπώ για τίποτα! Άλλοι πρέπει να ντρέπονται… Ο καθένας στη δημοσιογραφία κρίνεται από την πορεία του. Και 40 χρόνια δεν ντρέπομαι κανέναν ούτε για μια δεκάρα! Πάντα ανιδιοτελώς.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Υ.Γ.: Όπως αναφέρει, επειδή όταν σπούδαζα έμενα στο Οικοτροφείο που είχε ιδρύσει ο δεσπότης στη Βουλγαροκτόνου 30, να σημειώσω πως η παραμονή εκεί δεν ήταν δωρεάν. Πληρώναμε και τα τροφεία και τη διαμονή, υποθέτω ίσως χαμηλότερα, χωρίς να είμαι βέβαιος, από άλλες περιπτώσεις. Αυτό όμως τι σημαίνει; Ότι έπρεπε να αποσιωπήσω τις μαρτυρίες εκείνων που τις παρέθεσαν; Να γίνω και λογοκριτής χάριν του Παντελεήμονος Φωστίνη;
