Τι γίνεται όταν σου «κόβουν» τη μιλιά; Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα… Εδώ και καιρό αισθανόμουν κάτι «γρεζάκια» στο λαιμό μου, τα οποία κατάφερνα και τα απομάκρυνα. Όμως αυτά επέμεναν. Και κάποια στιγμή άρχισε να αλλοιώνεται και η φωνή μου. Βρε τι γίνεται τώρα, αναρωτήθηκα. Και η κατάσταση πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, καθώς η αλλοιωμένη φωνή έβγαινε με δυσκολία. Προσπάθησα να το κουμαντάρω αλλά δεν βαριέστε... Και κάποια στιγμή άρχισα να μιλάω και βραχνά και 3-4 μέρες μετά αντί να μιλώ ψιθύριζα…
Το πράγμα παρατραβούσε και τι έπρεπε να κάνω; Να συμβουλευτώ έναν γιατρό. Πήγα, που λέτε, χτες στο γιατρό, έβαλε το καθρεφτάκι στο λαιμό μου και τι διαπίστωσε; Μια ίωση στην οποία οφειλόταν η ανωμαλία στη φωνή μου.
Και τι κάνουμε γιατρέ; Τον ρώτησα. Η μόνη λύση είναι η… αφωνία. Και τι σημαίνει αφωνία; Ότι δεν πρέπει να μιλάς. Να κλείσεις το στόμα σου και να μη δροσίζεις τη γλώσσα σου. Εύκολο είναι; Όχι μόνο δεν είναι εύκολο αλλά μαρτυρικό. Να θέλεις να ανοίξεις το στόμα σου για να πεις κάτι και να τραβάς χειρόφρενο. Και να εκνευρίζεσαι στον απόλυτο βαθμό.
Μαρτυρική λοιπόν η αφωνία αφού μια ζωή μιλάμε. Μόλις έφυγα από το γιατρό αναρωτήθηκα πώς θα τα καταφέρω. Ξέρετε, όταν σου απαγορεύουν μια συνήθεια που έχεις από την κούνια σου, δυσκολεύεσαι πολύ. Μια ζωή όλοι έχουμε συνηθίσει να μιλάμε και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να μη μιλάμε. Πας να ανοίξεις το στόμα σου, γιατί, δεν μπορεί, άνθρωπος είσαι, αλλά το κλείνεις αμέσως. Και δεν ξέρετε, και σας εύχομαι ποτέ να μη σας τύχει, πόσο βασανιστικό είναι κάτι τέτοιο.
Περπατάς στο δρόμο σου λέει ο άλλος καλημέρα, δεν απαντάς και έχει την εντύπωση ότι κάτι έχεις μαζί του. Πας στο σπίτι και αρχίζεις να μιλάς με τη γυναίκα σου με νοήματα. Και άντε να τα καταφέρεις αν δεν είσαι καλός στην παντομίμα. Και αρχίζεις και εκνευρίζεσαι με ό,τι σημαίνει κάτι τέτοιο. «Διόρισα» και τη Φρόσω «γραμματέα» μου να σηκώνει σταθερό και κινητό τηλέφωνο και αν χρειάζεται απάντηση να τη γράφω σε ένα χαρτάκι. Πάντως τα καταφέρνει μια χαρά.
Δεν υπάρχει, που λέτε, χειρότερο πράγμα από το να σου κόβουν τη μιλιά. Να θες να ανοίξεις το στόμα σου και να το κλείνεις απευθείας αναλογιζόμενος πως δεν επιτρέπεται. Το είχα πάθει και πέρυσι την ίδια εποχή, αλλά δεν περίμενα ότι θα το πάθαινα και φέτος.
Μούγκα, λοιπόν, για καμιά βδομάδα και να δω πώς θα την αντέξω. Όταν βρισκόμαστε στο δρόμο και δεν σας χαιρετώ να ξέρετε το λόγο.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
