Η γενική αντίληψη είναι ότι σήμερα δεν πρέπει να βάζεις το χέρι σου στη φωτιά για κανέναν. Υπάρχει τόση υποκρισία στον κόσμο που ακόμα και τα απίθανα, μπορεί να είναι αληθινά. Πώς μπορείς να τα διακρίνεις και να τα διαπιστώσεις είναι ένα ερώτημα και ένα ζητούμενο. Κυρίως με ατράνταχτες αποδείξεις. Ελάτε όμως που κάποιες φορές το τελικό συμπέρασμα βγαίνει χωρίς τέτοιες…
Μετά από πολύ καιρό επανήλθε στην επικαιρότητα η υπόθεση του πατρός Αντωνίου και της «Κιβωτού» και είναι σε εξέλιξη η δίκη. Και μάλιστα είχαμε και την πρόταση της εισαγγελέως της έδρας η οποία ήταν καταπέλτης και ζήτησε την ενοχή του ιδρυτή της.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μας έκανε εντύπωση και δεν ήταν έκπληξη καθώς, εδώ και καιρό, είχε προηγηθεί μια ενορχηστρωμένη περιρρέουσα ατμόσφαιρα κατά του ιερωμένου. Και, ξέρετε, σ' αυτές τις περιπτώσεις, επειδή «πουλάνε» κιόλας, οργιάζουν οι φήμες και η φαντασία.
Και οι πιο βαριές κατηγορίες είναι εκείνες της ασέλγειας και της κακοποίησης ενώ υπάρχουν και αντίστοιχες για τα οικονομικά. Και οι δύο πρώτες στηρίζονται σε μαρτυρίες δύο νεαρών παιδιών. Πόσο όμως αληθινές είναι ή, αν θέλετε, δικαιολογούντα και προκάλεσαν ένα τσουνάμι εις βάρος τόσο του παπά όσο και της Κιβωτού; Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν οι κατηγορίες να είναι κατευθυνόμενες και υποβολιμαίες και ποιος ξέρει με ποια ανταλλάγματα, ενδεχομένως, να στοιχειοθετήθηκαν; Τόσα χρόνια δεν είχε ακουστεί το παραμικρό, τώρα πώς και είχαμε τέτοιες αποκαλύψεις; Δεν πιστεύετε ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα;
Μετά, όσον αφορά την απασχόληση των παιδιών σε γεωργικές εργασίες, υπάρχει σήμερα κανείς πατέρας που να μην θέλει το παιδί του να ασχολείται με όσα θα το κάνουν να αντιληφθεί από μικρό τι σημαίνει δουλειά; Πιο παλιά υπήρχε κανένα παιδί το οποίο τους καλοκαιρινούς μήνες να μην απασχολούταν κάπου; Από μικροί μπαίναμε στο νόημα της δουλειάς, μην βλέπετε σήμερα που τα έχουμε κάκνα κούκνου. Όσο για τις τιμωρίες, αν δεν υπήρχε πειθαρχία σε τέτοιες δομές φαντάζεστε τι θα γινόταν;
Η Κιβωτός ήταν αξιοζήλευτη, είχε συγκινήσει και προσελκύσει τη συμπάθεια όλων μας, είχε και το «κάτι τις της» και ενδεχομένως κάποιοι θέλησαν να έχουν το πάνω χέρι. Και ήταν πολύ εύκολο να πετάξουν έξω τον Αντώνιο που κι αυτός δεν ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός, όσον αφορά τα οικονομικά…
Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα σε όσα του καταμαρτυρούν; Άσχετα με την όποια δικαστική απόφαση φοβάμαι ότι δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια, αφού όλοι θα επιμένουν ότι έχουν δίκιο. Προς το παρόν, όπως έγραψα και στην αρχή, δεν μπορείς να βάλεις το χέρι σου στη φωτιά για κανέναν. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι «τα γρόσια και τον Χριστό επαραδώσαν».
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Y.Γ.: Αποσπάσματα από το βιβλίο "Χίος οι πρόσφυγες της Κατοχής" θα αποδοθούν θεατρικά από μαθητές-τριες του 1ου Γυμνασίου (πρώην Αρρένων) στην εορταστική εκδήλωση για την 28η Οκτωβρίου, την Παρασκευή, με πρωτοβουλία της κας Κυριακής Βαγιάνου, την οποία ευχαριστώ θερμά.
