Η Εκκλησία και οι εκπρόσωποί της πολλές φορές υπερβάλλουν θέλοντας να τονώσουν το θρησκευτικό φρόνημα των πιστών κυρίως ή για τους δικούς τους λόγους. Και με μεγάλη ευκολία ανακηρύσσουν αγίους και όσιους. Ως προς τους πρώτους, είναι γνωστό πως έχουμε πολλούς νεομάρτυρες εδώ στη Χίο. Αλλά και ως προς τους δεύτερους δεν πάμε πίσω. Διαβάστε παρακάτω μια μαρτυρία στο βιβλίο «Το Μελανειός» του Κώστα Φραγκομίχαλου που έχει σχέση με τον Όσιο Ανθιμο, ξέρετε, τον γέροντα της Μονής Παναγίας Βοήθειας που ανακηρύχτηκε κι εκείνος όσιος:
«Εγώ εν εξέρω αν ηύρε και με ποιο τρόπο θησαυρό ο προπάππους μου παπά-Χατζής. Ξέρω μόνο πως η κόρη του Αρετή, δηλαδή η γιαγιά μου, έδωκε στη μάννα μου Σοφιά ένα πεντόλιρο, που εκείνη το εφύλαγεν καλά. Σαν ήρτε η πείνα στη γερμανική Κατοχή, και τα λεφτά δεν είχαν καμιά αξία, επαρακαλούσαμε τη μάννα μας να δώκει το πεντόλιρο, για να αγοράσομε φαγώσιμα να ζήσομε, αλλά εκείνη δεν το ’δινε.
Όταν πια την επιέζαμε συνεχώς και όλο και πιο πολύ, μας εκμυστηρεύτηκε μια μέρα με δάκρυα στα μάτια πως το πεντόλιρο δεν το έχει πια, γιατί της το κράτησε ο γέροντας της Βοήθειας παπά Άνθιμος, και να πώς. Ενώ διαρκούσε ο πόλεμος του 1940, πήγε στο Μοναστήρι και παρακάλεσε τον παπά να κάμει παράκληση να τελειώσει ο πόλεμος και να γυρίσουν από την Αλβανία του κόσμου τα παιδιά, και το δικό της ο Αντριάς.
Έδωκε στον παπά το πεντόλιρο να κρατήσει τον κόπο του γι’ αυτή την παράκληση, και την άλλην ημέρα πήγε να της δώκει τα υπόλοιπα. Όμως ο παπάς δεν της τά ’δωκε, λέγοντάς της πως θα τα κρατήσει για να κάμει και άλλες παρακλήσεις, για να τελειώσει ο πόλεμος, χωρίς να σκεφτεί τη φτωχιά και φαμελίτρια χωρικιά γυναίκα που εκατήβηκε με τα πουδάρια από την άκρη της Χίου μόνο και μόνο για να τον εμπιστευτεί να της κάμει παράκληση...». Αφήγηση Γεωργίου Παντ. Γιαλούρη (1921). Ημερομ. αφηγήσεως 13 Ιουνίου 2017.»
Χωρίς δικά μου σχόλια προς αποφυγή παρεξηγήσεων που δεν είναι στις προθέσεις μου… Όμως κάποια πράγματα δεν πρέπει να αποσιωπούνται όσο και αν πληγώνουν. Άλλωστε πολλές φορές «μιλούν» από μόνα τους. Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί το παραπάνω περιστατικό; Το αφήνω στην κρίση σας…
Του Δημήτρη Φρεζούλη
