«Πόσα μπάνια, έχεις;»… Αυτή ήταν μια συνηθισμένη ερώτηση όχι μόνο τα πιο παλιά χρόνια, αλλά και σήμερα και, όπως θυμάμαι, τω καιρώ εκείνω παίζαμε και… ξεπεράσματα. Όποιος ή όποια είχε πιο πολλά μπάνια αισθανόταν πιο μάγκας, έτσι για να χρησιμοποιήσω μια λέξη της καθομιλουμένης και βέβαια κοκορευόταν κιόλας.
Έτσι κάποιοι από εμάς, όταν βλέπαμε ότι δεν μας «έπαιρνε» να έχουμε κάποιο αξιοπρεπή αριθμό μπάνιων τους βάζαμε και ένα «φέσι», για να μην αισθανόμαστε ριγμένοι… Άντε πιάσε τα μυαλά μας, αλλά αφού έτσι το ήθελε η πραγματικότητα εκείνων των εποχών, τι να κάναμε; Να εμφανιζόμασταν ότι έχουμε κάνει λιγότερα μπάνια; Αφήστε που το μεγάλο ερώτημα ήταν αν κάνεις μπάνιο το πρωί, αλλά και το απόγευμα αν πιανόταν ένα ή δύο. Και ακόμα αν μεσολαβούσε ένα μικρό διάστημα από το ένα μπάνιο μέχρι το άλλο, αν κάθε βουτιά στη θάλασσα πιάνεται και… διαφορετικό μπάνιο!
Έτσι μεγαλώσαμε, αλλά και όταν πια μεγαλώσαμε δεν πάψαμε, κάποιοι από εμάς, να μετράμε τα μπάνια μας, σβήνοντας από το ημερολόγιο τις αντίστοιχες ημερομηνίες και στη συνέχεια αθροίζοντάς τα. Τώρα πια βέβαια δεν παίζουμε ξεπεράσματα με κανέναν, ούτε και έχει καμιά σημασία αλλά, όπως συνήθως, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι… Εξακολουθούμε λοιπόν οι πιο πολλοί να τα μετράμε και μάλιστα μας κακοφαίνεται, αν κάποια μέρα χάσουμε το μπάνιο μας που σημαίνει ένα ή περισσότερα, λιγότερα.
Βέβαια θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι είμαστε από τους τυχερούς, αφού μένουμε μόνιμα στη Χίο και κάθε ημέρα μπορούμε και απολαμβάνουμε τις χαρές της θάλασσας. Την έχουμε βλέπετε και μέσα στα πόδια μας, που λέει ο λόγος. Και είναι ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματά μας. Έχουμε και τα καλά μας!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
***Προσωπικά η Μέλη με τιμούσε πάντα με την παρουσία της, ακόμα και στις Βραδιές Μνήμης. Το παρακάτω σημείωμα που μου έστειλε για τα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ» μου: Αγαπητέ μου Δημήτρη, δεν μπόρεσα να είμαι παρούσα στην εκδήλωση για τα "Καθημερινά" σου, λόγω ίωσης από την Τετάρτη. Επειδή, όμως, τα διαβάζω φανατικά στην εφημερίδα, είναι σαν να ήμουν εκεί. Η στήλη αυτή αντανακλά τα όσα "καθημερινά" αντιμετωπίζουμε, όμορφα, άσχημα, ευχάριστα, δυσάρεστα, εκνευριστικά και μη. Και, εν κατακλείδι, η συγκέντρωσή τους σε τόμους, είναι η καταγραφή των γεγονότων που όλοι ζούμε σε τούτη την πόλη, σε τούτη τη χώρα, άρα η μικρογραφία της ιστορίας όλων μας. Θα προμηθευτώ τον τελευταίο αυτόν τόμο για να συντροφέψει τους προηγούμενους.
