Σε μια σοβαρή καταγγελία προχώρησε ο μόνιμος κάτοικος της περιοχής Λαμψα -Βολισσού, Περικλής Ξυλάς, συνταξιούχος λογιστής 65 ετών.
Όπως δήλωσε δεν έλαβε κανένα προειδοποιητικό μήνυμα από το 112 που να τον ενημερώνει ότι η σαρωτική φωτιά της 12 ης Αυγούστου στην Βολισσό, κατευθύνεται προς την περιοχή του, όπου διαμένει όλο το χρόνο, ώστε να απομακρυνθεί με ασφάλεια!
Η επόμενη παραλία μετά την Λήμνο προς την Αγία Μαρκέλλα, έχει διάσπαρτες κατοικίες και κατοίκους!
Ο ίδιος, όπως δήλωσε, αλλά και γείτονες του, όπως φάνηκε στην πορεία, " ξεχάστηκαν" από τους "υπεύθυνους" σαν να μην υπήρχε η περιοχή τους στο χάρτη!
Γεγονός που όπως δήλωσε και αποδεικνύεται από βίντεο, έθεσε την ζωή του ίδιου, του 24 χρόνου γιού του που έσπευσε από την πόλη της Χίου, σε άμεσο κίνδυνο!
Ενώ η περιοχή βρίσκεται πίσω από λόφο, έβλεπαν το καπνό, ωστόσο δεν είχαν οπτική επαφή με το μέτωπο της φωτιάς.
Όχι μόνο δεν ήχησε το 112, αλλά ούτε καν περιπολικό της Αστυνομίας, ως είθισται, δεν πέρασε από την περιοχή να ενημερώσει τους κατοίκους για τον άμεσο κίνδυνο που διέτρεχε η ζωή τους!
Όπως είπε χαρακτηριστικά " Αν ο γιός μου δεν μου φώναζε να φύγουμε, θα είχα καεί...
Θα είχαμε καεί! Μόλις προλάβαμε και περάσαμε μέσα από τις φλόγες!
1, 5 λεπτό, αυτός ήταν ο χρόνος που είχαμε μέχρι να σαρώσει η φωτιά ".
Ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο διέτρεξε ο γείτονας και φίλος του με τον γιό του, που κυνηγημένοι από την φωτιά, βρήκαν καταφύγιο στην ξεκλειδωτη πόρτα του μικρού σπιτιού τους με το οποίο γειτνιάζουν.
Μόλις λίγο πριν, είχαν προλάβει να στείλουν στην πόλη το μικρό παιδί του και την έγκυο γυναίκα του.
Αν δεν είχαν οι ίδιοι προνοήσει, όχι η Πολιτεία, στην Λαμψα-Βολισσού, θα είχε γραφτεί και μια οικογενειακή τραγωδία...
Με πολλούς νεκρούς...
Με θυμό και αγανάκτηση γιατί τους " ξέχασαν", έβαλαν σε κίνδυνο την ζωή του, του παιδιού του καί γειτόνων του, που δεν αρνήθηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους, αλλά τους άφησαν να καούν, ο κύριος Ξυλας δήλωσε, ότι σκέφτεται σοβαρά να κινηθεί νομικά με αγωγή...
Όπως είπε χαρακτηριστικά από την πλήρως κατεστραμμένη περιοχή που πρίν τη 12 η Αυγούστου θύμιζε παράδεισο, όπου πήγε για την καταμέτρηση και καταγραφή των ζημιών που υπέστη το σπίτι του...
" Έχω κηδεία. Σαράντα μέρες πενθώ..."
