1. Χαμένα Κορμιά (Poor Things)
Μετά την τεράστια επιτυχία της ομώνυμης ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου που χάρισε στην αγαπημένη του μούσα, Emma Stone, το βραβείο Όσκαρ, το βιβλίο του Alasdair Gray πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία κυκλοφόρησε στα ελληνικά τον Ιανουάριο του 2024 από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Το βιβλίο του Alasdair Gray κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1992 και την ίδια χρονιά τιμήθηκε με το βραβείο Whitbread καθώς και το βραβείο πεζογραφίας της εφημερίδας Guardian. Ο Alasdair Gray, ένας από τους πιο καταξιωμένους Σκωτσέζους συγγραφείς του αιώνα μας, πέθανε το 2019 σε ηλικία 85 ετών χωρίς να προλάβει να δει την ταινία του Λάνθιμου. Η έκδοση του βιβλίου του στα ελληνικά περιλαμβάνει τις ζωγραφιές τις οποίες δημιούργησε ο ίδιος για να συνοδεύσει το βιβλίο του στην αγγλική του έκδοση, αφού εκτός από συγγραφέας και ποιητής ήταν και ταλαντούχος σκηνογράφος, ζωγράφος και θεατρικός συγγραφέας.
Ακολουθεί η περίληψη του βιβλίου:
Μια ζωή χωρίς ελευθερία επιλογής δεν αξίζει κανείς να τη ζει.
Οι φιλοδοξίες του Θεόνικου Μπάξτερ να δημιουργήσει την τέλεια σύντροφο παίρνουν σάρκα και οστά όταν ανακαλύπτει τη σορό της όμορφης Μπέλλας, την οποία επαναφέρει στη ζωή με ένα επιστημονικό θαύμα που θυμίζει Φρανκενστάιν. Ωστόσο, το όνειρό του κατακρημνίζεται από τον θυελλώδη έρωτα του Δόκτορα Άρτσιμπαλντ ΜακΚέρι για εκείνη.
Όμως η Μπέλλα έχει τις δικές της επιθυμίες να κυνηγήσει. Έτσι, αφήνεται σε πάθη και πόθους, σε ένα οδοιπορικό που την οδηγεί από αριστοκρατικά καζίνο σε καταγώγια της Αλεξάνδρειας και στο περιθωριακό Παρίσι. Εξερευνώντας τη θέση της ως γυναίκας στη σκιά της πατριαρχίας, η Μπέλλα ξέρει ότι είναι στο χέρι της να κατακτήσει την ελευθερία της και να αποφασίσει τι νόημα έχει η αληθινή αγάπη στη ζωή της.
Το πιο δημοφιλές βιβλίο του Άλισντερ Γκρέυ είναι μία ιστορία για την ουσία της αγάπης και την επιστημονική τόλμη, αλλά κυρίως για την αξία της ελευθερίας των επιλογών μας στη ζωή.
Ένα σύγχρονο κλασικό μυθιστόρημα που θα λάτρευαν η Μαίρη Σέλλεϋ, ο Λιούις Κάρολ και ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ.
2. Ο χρόνος είναι μάνα
Μετά την ποιητική του συλλογή Νυχτερινός ουρανός με τραύματα εξόδου που δημοσιεύτηκε το 2016 και το 2017 απέσπασε το T.S. Eliot Prize καθώς και μετά το πολυβραβευμένο του μυθιστόρημα που εκδόθηκε το 2019 με τίτλο Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι, ο Αμερικάνο-Βιτεναμέζος συγγραφέας και ποιητής Ocean Vuong επιστρέφει με την καινούρια ποιητική συλλογή Ο χρόνος είναι μάνα. Εκδόθηκε το 2022 και κυκλοφόρησε στα ελληνικά τον Νοέμβριο του 2023 από τις εκδόσεις Gutenberg. Ο Vuong γεννήθηκε το 1988 στο Βιετνάμ και στην ηλικία των δύο του χρόνων μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Μέσα στα βιβλία και τις ποιητικές του συλλογές εξερευνάει την απώλεια της πατρικής του φιγούρας που τον συνόδευε καθόλη την διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, την μητέρα του, που παρόλο αναλφάβητη και πλέον νεκρή κάθε του έργο απευθύνεται σε αυτή, καθώς και την ταυτότητα του, οφείλοντας την ζωή του στον πόλεμο.
Ακολουθεί το οπισθόφυλλο της ποιητικής συλλογής:
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΣ
Όποτε με ρωτάνε πώς είναι, τους λέω
φαντάσου να γεννιέσαι σ' ένα φλεγόμενο άσυλο
ανιάτων. Καθώς οι συγγενείς μου έλιωναν, στάθηκα στο
ένα πόδι, σήκωσα τα χέρια, έκλεισα τα μάτια και σκεφτόμουν
δέντρο δέντρο δέντρο όσο ο θάνατος με προσπερνούσε - άθικτος.
Δεν ήξερα ότι ο θεός έβλεπε
σ' εμάς μια αποτυχημένη
απόπειρα για παράδεισο. Δεν ήξερα ότι τα μάτια μου είχαν τρεις
αποχρώσεις του λευκού μα μόνο μία εικόνα
της μάνας μου. (Από την έκδοση)
3. Το χρύσοψαρο
Το βιβλίο του Αλέξανδρου Σκούφη πρωτοκυκλοφόρησε την Γαλλία το 1929 και τώρα κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κίχλη. Ο Αλέξανδρος Σκούφης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1886, σε εύπορη οικογένεια. Σπούδασε σε γαλλικά σχολεία και σύντομα βρέθηκε στην Γαλλία κάνοντας καριέρας ως μουσικός. Το μυθιστόρημα του Το χρυσόψαρο, δωμάτιο μετ’ επίπλων επικεντρώνεται στον κόσμο των ομοφυλοφίλων στο Παρίσι του Μεσοπολέμου. Η ανεξιχνίαστη δολοφονία του Σκούφη, που εικάζεται ότι έγινε από τον σύντροφο του και συνονόματο του πρωταγωνιστή του βιβλίου του, Πιερ, έδωσε μεγάλη δημοσιότητα στο Χρυσόψαρο στην Γαλλία. Αργότερα όμως χαρακτηρίστηκε πορνογραφικό και ξεχάστηκε μέχρι και το 2019, που ξανά εκδόθηκε στα γαλλικά.
Ακολουθεί η περίληψη του βιβλίου από το οπισθόφυλλο του:
Το Χρυσόψαρο (1929) είναι ένα μυθιστόρημα για τις ποικίλες εκδοχές της ομοερωτικής επιθυμίας, για τη ρευστότητα των έμφυλων ταυτοτήτων, αλλά και για τις ηδονές και τη μνήμη του σώματος. Σταθμός στην ομοερωτική λογοτεχνία, όπως δείχνουν και οι σύγχρονες εκδόσεις του σε ευρωπαϊκές γλώσσες, μιλά με τόλμη και απροσποίητα για τους αποκλεισμούς και τη σεξεργασία, για τις βαθύτατες ταξικές διακρίσεις και την πατριαρχική οπτική που διαχέει παντού την υποκρισία της.
Το μεγάλο ταλέντο του Alec Scouffi έγκειται στη ζωντάνια με την οποία περιγράφει τον κόσμο του «Χρυσόψαρου». Μας καλεί να ακολουθήσουμε τους ήρωες στα νυχτερινά κέντρα της Μονμάρτρης και της Πιγκάλ, να αισθανθούμε την ατμόσφαιρα του πρόσκαιρου πανηγυριού, ν' ακούσουμε τον απόηχο της τζαζ, να νιώσουμε την έξαψη των σωμάτων, αλλά και να καταδυθούμε στο σκοτάδι και στη σιωπή, να τρέξουμε μαζί με τους φευγαλέους ίσκιους, να γίνουμε μάρτυρες του εσωτερικού διχασμού προσώπων έωλων και ξεριζωμένων, που δεν είναι μόνο θύτες ή μόνο θύματα, αλλά παραδέρνουν διαρκώς σε μια αμφιθυμική κρίση, κατατρύχονται από ανεκπλήρωτα πάθη, περιδινούνται στον κρατήρα των ηδονών, σε μια φρενήρη κίνηση χωρίς δυνατότητα εξόδου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«[Στο "Χρυσόψαρο"] η πόλη διαθλάται και μεταμορφώνεται πρωτεϊκά στα σώματα και τα σώματα μετασχηματίζονται σε όψεις της πόλης. [...] Το "Χρυσόψαρο" είναι με σημερινούς όρους και μια πολύτιμη queer γεωγραφία του Παρισιού κατά τον Μεσοπόλεμο, με έμφαση στη δεκαετία του '20.» (Από το Επίμετρο της έκδοσης)
alithia.gr