Ε, δεν είναι και το συνηθέστερο επάγγελμα, ούτε το… συμπαθέστατο όλων.
Τι γίνεται όμως όταν το… αγαπάς;
Μα γίνεται να αγαπάς να… θάβεις τους άλλους;
Εννοείται ότι το θέμα δημοσιογραφικά είναι… προκλητικά ενδιαφέρον και αποδεικνύεται και από την συνέντευξη που δίνει στον Γιάννη Τζούμα ο ιδιοκτήτης ενός Γραφείου Τελετών.
Ο Γιώργης Μαστοράκης γεννήθηκε μόλις το 1993 στο Βασιλειώνοικο και κατά δική του ομολογία δεν έπαιρνε τα… γράμματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ιδιαίτερα ώριμος, ετοιμόλογος και με μεστή σκέψη.
Όπως σημειώνει ο ίδιος την Πέμπτη στις 7.00 και στις 11.00 μ.μ. στην ΑΛΗΘΕΙΑ ΤV στην εκπομπή «Αυτοπροσώπως» την δουλειά του δεν την επέλεξε. Την βρήκε από την μητέρα του αλλά την εξέλιξε και την… αγάπησε.
Κάποιος πρέπει να το κάνει και αυτό, αναπτύσσει απλά και εκπλήσσει. Αυτό που κάνουμε δεν είναι δουλειά είναι λειτούργημα. Όταν ο άλλος χάσει τον δικό του άνθρωπο, χάνει τον κόσμο, τα χάνει όλα και αναθέτει σε μας το θλιβερό μεν, αλλά αναγκαίο καθήκον, που πρέπει να φέρομε σε πέρας. Και εδώ, συμπληρώνει, λάθη δεν συγχωρούνται. Ειδικά στις κηδείες τα λάθη… απαγορεύονται.
Υπάρχουν πλούσιες και… φτωχές κηδείες; Βρίσκεται εύκολα προσωπικό γι’ αυτήν την δουλειά; Υπάρχουν και στην Χίο πολιτικές κηδείες; Έχει αντιμετωπίσει «παραξενιές» με… παραγγελιές ακόμα και στον… τάφο; Τι αιτήματα έχει ο κλάδος του; Φτάνουν τα Νεκροταφεία στη Χίο; Τι θα ζήταγε από την τοπική Αυτοδιοίκηση; Υπάρχει μέλλον στην καύση των νεκρών; Τέλος, πως αντιδρά όταν ακόμα και περνώντας την νεκροφόρα, αντιμετωπίζει ανθρώπους που τον… μουτζώνουν;
Ο Γιώργης Μαστοράκης απαντά σε αυτά και σε άλλα πολλά με ευθύτητα, αλλά και με θάρρος. Άλλωστε και η δεύτερη δουλειά του, είναι εποχικός Πυροσβέστης αυτό απαιτεί, που δεν του είναι πάντως άγνωστο, κάτι που ίσως να μην είναι ιδιαίτερα γνωστό, στον Στρατό με επιλογή του υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις.
Παρ΄ ότι έχει βέβαια αδυναμία στο πράσινο μπερέ, το χρώμα, που ευθέως αναφέρει ότι προτιμά και συμπαθεί είναι το… μαύρο.
Περισσότερα στην Αλήθεια ΤV.
