Θυμίζουμε ότι στον πολύτεκνο Μεστούση παπά, Γιάννη Γκιάλα, δάσκαλο της Ελάτας και Ιερέα του Χριστού Βαρβασίου, αφιερώθηκε μια οδός που άρχιζε από την Φάρκαινα και τελείωνε στην οδό Φλοίσκου, πλην όμως την έκοψε στη μέση ο νέος Περιφερειακός δρόμος.
Από εκεί ακριβώς συνεχίζουμε την περιήγηση μας, περνώντας απέναντι και αφού διευθετήσουμε διάφορα… εμπόδια, μεταξύ των οποίων ένα μεταλλικό σύρμα και παρατηρήσουμε ότι η οδός στην ουσία συνεχίζεται με μάντρες υλικών και εγκαταλειμμένες αυλές περιβολιών, που βρίσκονται ένα περίπου μέτρο κάτω από το επίπεδο του δρόμου.
Μια πόρτα με τα αρχικά Κ.Π. μουσμουλιές, ένα κυπαρίσσι με κισσό γαντζωμένο πάνω του, αυτοκίνητα σταθμευμένα , ένα σπίτι στο νούμερο 28 και η οδός Ορφανίδη, που οδηγεί στη θάλασσα.
Απέναντι της βρίσκεται ένας καθρέπτης πεταμένος στον δρόμο, που στα πλαίσια… «κοινωνικής ευθύνης» της εκπομπής, τον κουβαλάμε σε ασφαλές σημείο, όπου και εν μέσω του ψηλού μαντρότοιχου της ιδιοκτησίας της Βίλας Μίχαλου, περνάμε την αυλή της Μεταφορικής εταιρείας του ΕΡΜΗ και φτάνομε στο σημείο που η οδός γίνεται μισή (!!!) επειδή απλά ουδείς απαλλοτριώνει την ιδιοκτησία, που εμποδίζει, αφήνοντας ελεύθερη την διάβαση ενός μικρού Ι.Χ. με το ζόρι.
Συνεχίζουμε με μια χαμηλή μάντρα αυτή τη φορά από την μια πλευρά, με σπίτια από την άλλη, παρατηρώντας την ταλάντωση ενός φοίνικα, με ψηλό κορμό και ελάχιστο φύλλωμα, ένα οικοπεδικό χώρο, ένα σπίτι με πέτρινη επένδυση, μια πινακίδα που ορίζει όριο ταχύτητας τα 30 χιλιόμετρα και εδώ ξανά ο δρόμος στενεύει και στρίβει, παρατηρώντας μια παλιά στέρνα, απέναντι από μια πάροδο με απαγόρευση εισόδου.
Εδώ η παπά Γιάννη Γκιάλα ανηφορίζει ενώ το οδόστρωμα της έχει τα έρημα του τα χάλια, σε αντίθεση με τις οικίες, που είναι περιποιημένες, σύγχρονες ,ακόμα και όσες οδηγούν στην μικρή οδό αφιερωμένη στο όνομα του μοναδικού Χιώτη δημοσιογράφου, με οδό, του αείμνηστου Νίκου Περρή.
Αγροτικό τοπίο από την μια πλευρά, οικίες με περίτεχνες πέργολες στην είσοδο, και πόρτες με… περίεργα μηνύματα, όπως αυτό που υποστηρίζει ότι αν ήταν κάποιος… μπάρ, ο γράφων θα ήταν… θαμώνας του.
Το χάλια οδόστρωμα εδώ σχηματίζει ακόμα και… σκαλοπάτι, ενώ οι οικίες συνεχίζονται με τρείς κυρίως ορόφους, σπίτια με βασιλικούς θυρεούς στο γραμματοκιβώτιο, γήινα χρώματα, μέχρι που εμφανίζεται επιτέλους το όνομα της οδού, σε πινακίδα που εννοείται έχει τα χάλια της, γιατί σε λίγο θα δούμε ότι τα χάλια μπορεί να αναβαθμιστούν σε… έρημα.
Η οδός συνεχίζεται εδώ με μια ξεχωριστής αρχιτεκτονικής αξίας οικία, με αγαλματίδια στις εισόδους, σιντριβάνι, ζωγραφιστή είσοδο, στηθαίο με οκτώ κύκλους και μια συνάντηση ακόμα με την οδό Στάϊκου, που στο ανέβασμα της κάποιος αισθάνθηκε την ανάγκη να… θέλει τον άλλο ακόμα, μέσω όμως συνθήματος, μέχρι που εμφανίζεται η Πολυκατοικία Μυλωνάδη, και εδώ υπάρχει η δεύτερη πινακίδα παπά Γιάννη Γκιάλα, που εκείνης, ναι, τα χάλια είναι… έρημα.
Εδώ και ολοκληρώνεται και η άλλη μισή οδός παπά Γιάννη Γκιάλα, που από τον Περιφερειακό του Βαρβασίου την ξεκινήσαμε και στην οδό Φλοίσκου «φτου και βγήκαμε»
Ρεπορτάζ Γιάννης Τζούμας
Κάμερα – φωτογραφίες Κώστας Αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας Νέλο Μέσι
