Τα παιδιά μου είναι μεγάλα πια αλλά καμιά φορά θυμάμαι την αγωνία και το άγχος μας όταν έβγαιναν σε βραδινή έξοδο. Τόσο εγώ όσο και η Φρόσω στριφογυρίζαμε στο κρεβάτι μας αλλά ύπνος δεν μας έπιανε. Όχι επειδή τα παιδιά είχαν δείξει σημάδια κακής συμπεριφοράς, αλλά επειδή νυχτιάτικα δεν ξέρεις τι μπορεί να μεσολαβήσει. Και αν δεν ακούγαμε το κλειδί να γυρίσει στην πόρτα δεν ησυχάζαμε. Και το κακό ήταν ότι έπρεπε να ακούσουμε δύο φορές τον ήχο του κλειδιού καθώς άλλη ώρα επέστρεφε η μεγάλη και άλλη ο μικρός…
Έχουν να λένε ότι η εφηβεία είναι η πιο δύσκολη και επικίνδυνη περίοδος στη ζωή των παιδιών. Και το ερώτημα και το ζητούμενο είναι πώς την αντιμετωπίζεις, γιατί μπορεί να είναι και τραυματική, κυρίως για τα παιδιά, αλλά και για τους γονείς που ανησυχούν.
Η παράνομη πώληση αλκοόλ σε ανηλίκους, οι βίαιες συμπλοκές μεταξύ μαθητών, που ευτυχώς δεν έχουμε στη Χίο, και κυρίως τα τροχαία είναι μόνο κάποιοι από τους λόγους που κρατούν πολλούς γονείς ξάγρυπνους τα σαββατόβραδα. Αν και τώρα έχουμε εξόδους και τα βράδια της Παρασκευής.
Αρκετοί είναι οι γονείς εφήβων που εκφράζουν τους φόβους τους, ακόμα και παράλογους, που τους ωθούν να γίνονται κατά περίπτωση ντετέκτιβ, ταξιτζήδες ή ψυχολόγοι. Όλοι αναγνωρίζουν την ανάγκη για κοινωνική ζωή και αυτονόμηση κατά την εφηβεία, αλλά πρέπει να τηρούνται και κάποιοι κανόνες. Το ζητούμενο είναι πώς εφαρμόζονται αυτοί οι κανόνες στην πράξη.
Παραδέχονται τον καταλυτικό ρόλο που παίζει η (καλή ή κακή) παρέα κυρίως. «Εμπιστεύομαι το παιδί μου, ξέρει να διαχειρίζεται καταστάσεις», ισχυρίζονται οι πιο ψύχραιμοι. «Φοβάμαι την κακιά στιγμή», αντιπαραβάλλουν άλλοι. Πάντως τα κορίτσια θεωρητικά είναι πιο μυαλωμένα, αν και αυτά τελευταία έχουν ξεφύγει, ευτυχώς και πάλι, όχι εδώ στη Χίο.
Η Καλλιόπη Δετοράκη, παιδοψυχίατρος δίνει κάποιες συμβουλές για γονείς εφήβων:
«Η απαγόρευση δεν βοηθάει κανέναν· μπορεί να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Δεν μπορείς να κλείσεις έναν έφηβο στο σπίτι, θα δημιουργηθούν άλλα, σοβαρότερα προβλήματα. Είναι σαν να τον «ευνουχίζεις» συναισθηματικά.
Φροντίστε να γνωρίζετε όσο καλύτερα γίνεται με ποιους κάνει παρέα· να έχετε μιλήσει με τους φίλους του. Είναι σημαντικό να έχετε εικόνα του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο κινείται το παιδί.
Η εμπιστοσύνη είναι το άλφα και το ωμέγα: να μπορείτε να εμπιστευτείτε το παιδί σας και εκείνο εσάς. Έτσι, ακόμη και αν συμβεί κάτι σοβαρό, να νιώθει ότι μπορεί να σας «ανοιχτεί» χωρίς φόβο, ώστε να το καθοδηγήσετε.»
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Υ.Γ.: Λόγω εγχείρησης καταρράκτη θα απουσιάσω όσο απαιτηθεί.
