Το κολοσσιαίο μέγεθος των εθνικών συμβόλων για κάποιους αποτελεί κορυφαία έκφραση πατριωτισμού, για άλλους απλά συνιστά εμμονή που σύμφωνα με τον Φρόιντ ονομάζεται υποσυνείδητη προέκταση του πέους.
Ξημέρωσε η 25η Μαρτίου. Η νύχτα με το φευγιό της παρέσυρε το πέπλο ηδονής που κάλυπτε την Πόλη και μια υπέρλαμπρη μέρα φανερώθηκε στη Μαρία που πελιδνή στέκει στο παράθυρο του δωματίου της και ένα ζεστό δάκρυ κυλάει στο γοητευτικά μελαγχολικό πρόσωπό της.
Με βλέμμα απλανές παρακολουθεί, ωσάν σκηνές τετριμμένης ταινίας, τα όσα επίπλαστα διαδραματίζονται στο βάθος του γιομάτου, από γιγαντιαίες σημαίες και γιορτινά λάβαρα, κεντρικού δρόμου.
Ουρανομήκεις ιαχές και πατριωτικά συνθήματα από το συρρέον πλήθος δονούν την ατμόσφαιρα καθώς μαθητές και μαθήτριες, υπό τους ήχους εθνικών εμβατηρίων, ετοιμάζονται για την καθιερωμένη μεγαλοπρεπή παρέλαση.
Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία αλαλάζουν από άμβωνος χρυσοποίκιλτοι επί της γης εκπρόσωποι του Θεού και δάσκαλοι εμφορούμενοι πατριωτικών ιδεών , διακατεχόμενοι εθνικού οίστρου, εκφωνούν στους πιστούς τον πανηγυρικό της ημέρας.
Ζήτω η 25η Μαρτίου, ζήτω το Έθνος.
Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία.
Η Μαρία στέκει στο παράθυρο του δωματίου και ανέκφραστη παρακολουθεί τα διαδραματιζόμενα.
Οι επίσημοι, αντιπρόσωποι των πολιτειακών, πολιτικών, θρησκευτικών, και στρατιωτικών αρχών στάθηκαν στην εξέδρα, οι σαλπιστές και τυμπανιστές στις θέσεις τους, το παράγγελμα δόθηκε η παρέλαση άρχισε.
Τα μεγάφωνα ανακοινώνουν ότι μετά το πέρας της παρελάσεως θα ακολουθήσουν πατροπαράδοτοι χοροί και τραγούδια καθώς και παράθεση δεξίωσης από τις αρχές στο Δημαρχιακό Μέγαρο.
Το μικρό σπουργίτι κτύπησε το τζάμι και ένα χαμόγελο αχνοφάνηκε στα χείλη της Μαρίας.
Το αγριολούλουδο που βλάστησε στην απέναντι στέγη, της θύμισε την άνοιξη. Από τη σχισμή του παραθύρου ένα απαλό θρόισμα ανέμου φάνηκε να της σιγοψιθυρίζει.
Χαίρε Μαρία!