Ανάλυση όχι μόνο για τις προσωπικές εγκληματικές ευθύνες των μηχανοδηγών και σταθμαρχών της Λάρισας, αλλά και για τις εγκληματικές ευθύνες των... μηχανοδηγών και σταθμαρχών ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην αποδοχή των μνημονιακών ισοπεδωτικών απολύσεων και του ξεπουλήματος ευαίσθητων κρατικών επιχειρήσεων, κάνει ο Κώστας Μαρδάς με τον καθηγητή Οικονομικών του Παντείου Πανεπιστημίου , πρώην υπουργό Εθνικής Οικονομίας επί Ανδρέα Παπανδρέου,, εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγιώτη Ρουμελιώτη, στο BLUE SKY, στην εκπομπή "Προσωπικά Δεδομένα", που θα μεταδοθεί το Σάββατο στην Αλήθεια ΤV.
Ο καθηγητής αποκαλύπτει πώς έζησε από τα μέσα την μεθόδευση των Γερμανών να σώσουν τις τράπεζες των δανειστών που είχαν τα ελληνικά ομόλογα στο ελληνικό δίκαιο... Και πώς αθέτησαν την διαβεβαίωση προς τον Στρος Καν ότι δεν θα τα ξεφορτωθούν, επιβάλλοντας στην Ελλάδα μνημόνιο μείωσης του υπέρογκου χρέους (που εμείς -βέβαια- προκαλέσαμε δανειζόμενοι ανεύθυνα, όπως επισημαίνει ο Κώστας Μαρδας).
Μνημόνιο 600 σελίδων με όρο:
• Διάσωση έναντι περικοπών ακόμη και σε προσωπικό ασφάλειας... Περικοπών όχι μόνο στον ΟΣΕ, αλλά και στην Υγεία και στην Ασφάλιση και στην Παιδεία και στην Εθνική ΄Αμυνα !
«Εγώ μιλάω για …οικονομική δικτατορία των μνημονίων Παπανδρέου - Σαμαρά - Τσίπρα - Καμμένου… Μήπως είναι …βαρύς ο χαρακτηρισμός» ρωτάει τον καλεσμένο του ο Κώστας Μαρδάς.
Και ο καθηγητής απαντά:
«Έτσι είναι!.. Φτωχοποιήθηκε ο λαός μας με ένα πρωτοφανές στα παγκόσμια χρονικά πρόγραμμα περιορισμού του ελλείμματος για να επιστρέψουμε τα δάνεια. Η τραγωδία στα Τέμπη έχει άμεση σχέση με τα μνημόνια».
Ο κ Ρουμελιώτης υποστηρίζει πως επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου υπήρχε η δυνατότητα παύσης πληρωμών στους κάτοχους των ιδιωτικών τραπεζών και πρόσκληση σε διαπραγμάτευση, καθώς ήταν στο ελληνικό δίκαιο, ενώ με το δεύτερο και τρίτο μνημόνιο η Ελλάδα υποχρεώθηκε να δεχθεί την υπαγωγή τους στο αγγλικό δίκαιο που ευνοεί τους δανειστές και όχι τους δανειζόμενους…
Αναφερόμενος στις αποκαλύψεις για την ανευθυνότητα του σταθμάρχη υπογραμμίζει την ανάγκη εθνικής συνεννόησης για μέτρα λειτουργίας του δημοσίου, με πρώτο την αξιολόγηση, που όμως βρίσκει αντίθετους τους υπαλλήλους…
