Η Ελιάννα Γκιάλη είναι ήρεμη δύναμη. Με 18.650 μόρια πιάνει το στόχο εισαγωγής στην Ιατρική Σχολή και παρόλο που δεν έχει καταλήξει σε ειδικότητα -έχει ακόμη καιρό γι’αυτήν την επιλογή- δηλώνει από τώρα ότι η νευρολογία της φαίνεται ενδιαφέρουσα.
Την προετοιμασία για τις πανελλαδικές την έβγαλε με ηρεμία και πρόγραμμα, είχε τους δικούς της ανθρώπους να τη στηρίζουν ψυχολογικά αν και πιστεύει ότι εκείνο που σου δίνει ώθηση να συνεχίσεις είναι ο εαυτός σου.
«Όπου κι αν σε φέρουν οι συνθήκες πρέπει να μάχεσαι γι’ αυτό που θέλεις», μας είπε η Ελιάννα η οποία αν χρειαζόταν να αλλάξει κάτι στο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια θα ήταν να απομακρύνει τα αρνητικά σχόλια γύρω από τις πανελλαδικές, όπως οι αναφορές για το άγχος, τα ξενύχτια, το πολύ διάβασμα, που στην ουσία - όπως είπε- δημιουργούν μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτό που καλείται να αντιμετωπίσει ο υποψήφιος.
Η Ελιάννα είναι απόφοιτη του 1ου ΓΕΛ, όπως και η Αιμιλία Στυλιανή Μπαστούνη, που συγκέντρωσε 18.250 μόρια από τη θετική κατεύθυνση στις πανελλήνιες εξετάσεις και περιμένει τα αποτελέσματα των ειδικών μαθημάτων (ελεύθερο σχέδιο, γραμμικό σχέδιο).
Την ενδιαφέρουν πολυτεχνικές σχολές και κυρίως η Αρχιτεκτονική. Ωστόσο δε θεωρεί ότι οι Πανελλήνιες είναι ο κατάλληλος τρόπος εισαγωγής των μαθητών στις διάφορες σχολές “πρώτον επειδή είναι μόνο μία εξέταση τεσσάρων ημερών μπροστά σε τόσα μαθητικά χρόνια και δεύτερον επειδή η προετοιμασία για αυτή την εξέταση δεν είναι καθόλου δίκαιη και αξιοκρατική όπως χαρακτηρίζονται οι πανελλήνιες εξετάσεις”.
Η Αιμιλία μιλά για την εμπειρία του τελευταίου χρόνου λέγοντάς μας ότι τα περισσότερα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο απλά για να μη μείνουν από απουσίες, να χαλαρώσουν και να δουν τους φίλους τους καθώς είναι προκαθορισμένο ότι η «δουλειά» θα γίνει εκτός σχολείου, κάτι που -όπως σημειώνει- δε μπορούν όλες οι οικογένειες να στηρίξουν οικονομικά. Καταλήγοντας σημείωσε ότι θεωρεί πως είναι άδικο για τα παιδιά της ηλικίας τους, να διαβάζει κανείς σε όλη τη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων και να πρέπει να χάσει τη διασκέδαση και τη ξεγνοιασιά της τελευταίας του χρονιάς ως μαθητής.
